Co racja, to racja.
BTW podobnie skanowałbyś negatywy srebrowe w kolorze?


-----
> mając kolor mógłbym zdjąć maskę

do góry

Mariusz [mr.] napisał:
>
> "Mariusz [mr.]" <l...@i...wp.pl> wrote
>
> [...]
>> A tak przy okazji - zapisywanie skanów zdjęć B&W w odcieniach
>> szarości, to... też może być porażka! :)
>>
>> Zdjęcia cz.-b. nigdy nie są do końca cz.-b. (nie mówiąc już o
>> celowo tonowanych na konkretny odcień) - uwielbiam niektóre stare
>> zdjęcia, które nie straciły podczas skanowania swojego naturalnego
>> odcienia, np. minimalnie chłodnego. Czasem zresztą jakiś kolorowy
>> zaciek może być cenniejszym wspomnieniem, niż samo zdjęcie. ;-)
>> (np. pt.: - "To ja piłem ten soczek..." :)
>
>
> A przy okazji - o wiele trudniej przychodzi też usuwanie defektów.
> Właśnie niedawno zmagałem się z plamkowaniem takiego skanu i po
> pierwszej setce musiałem sobie "odpocząć na chwilę" (która trwa już
> chyba 4 miesiące :) , bo mam przeczucie, że mając kolorowy skan
> zdjęcia B&W uporałbym się z tymi plamkami prawie hurtowo.
>

Wszystko zależy od kontekstu. Akurat jestem na etapie skanowania
negatywów cz-b i jestem za ostrym cięciem objętości bo niewiele wnosi.

Z odbitkami bywa różnie i nie należy być zbyt rygorystycznym, ale i nie
przesadzać z sentymentami.

m.

do góry

Skanowanie negatywów srebrowych (cz.b.) jest znacznie trudniejsze od skanowania
negatywów barwnikowych (kolorowych).
Po prostu ziarenka srebra (to, co w negatywie jest "czarne") nie przepuszczają
promieni światła, w odróżnieniu od kolorowych
barwników, które przepuszczają promienie światła mniej lub bardziej.
Pytanie oczywiście, co chcemy osiągnąć.
Np. jeżeli na zdjęciu małoobrazkowym masz całą klasę z podstawówki (lub oddział
partyzancki) i chciałbyś nie tylko rozpoznać, ale i
uzyskać ładne (szczegóły, półtony) twarze na wynikowym pliku.


-----
> Akurat jestem na etapie skanowania negatywów cz-b i jestem za ostrym cięciem
objętości bo niewiele wnosi.

do góry

>
> Po prostu ziarenka srebra (to, co w negatywie jest "czarne") nie przepuszczają
promieni światła, w odróżnieniu od kolorowych
>

gdyby tak bylo , to nie moznaby zaobserwowac szarosci. negatyw bylby jedynie
doslownie czarno - bialy ( " zero-jedynkowy").

w fotografii barwnej , rowniez stosowany jest obraz srebrowy.

do góry

XX YY <f...@g...com> napisał(a):

>jezeli jestes pewien , ze w przyszlosci to zdjecie nie bedzie wiecej obrabiane to
jpg jest ok. Ale jesli chcesz go dalej
>obrabiac, to zapisuj w tiff i to najlepiej nawet 16 b.

Nie lepiej w png?


> Dopiero wynik koncowy po obrobce ostatecznej zapisuje sie w jpg jesli musi sie
ograniczyc wielkosc pliku.
>dzisiaj 13 mB wydaje sie moze duzo ,

milibajty to jest smiesznie malo, za malo do opisania zdjecia

do góry

>
> Nie lepiej w png?

nie wiem.
mysle , ze moznaby sie na ten temat doktoryzowac.
oby zapis / kompresja byly bezstratne.
wiele programow nie czyta png , a chyba wszystkie czytaja tif, dlatego tif wydaje mi
sie dla tego celu pewniejszy.


>
> >dzisiaj 13 mB wydaje sie moze duzo ,
>
>
>
> milibajty to jest smiesznie malo, za malo do opisania zdjecia

milibajt to chyba z definincji nie jest mozliwy , ale masz racje duze M

do góry

Nieskompresowanego tifa czyta wiele programów, ale ze skompresowanym tifem wiele ma
klopoty.
Tak czy inaczej TIF ( i TIFF) wydaje sie byc najbardziej uniwersalny.


-----
> chyba wszystkie czytaja tif, dlatego tif wydaje mi sie dla tego celu pewniejszy.

do góry