Dnia 07.05.2012 Maciej Bebenek <m...@t...waw.pl> napisał/a:
>
> Problem jak zwykle w bylejakości pracy, no i przy okazji rozwoju
> technologicznego.
> Obowiązująca wykładnia Prawa autorskiego mówi, że w umowie o przekazanie
> majątkowych praw autorskich należy wymienić wszystkie tzw. pola
> eksploatacji, czyli mówiąc obrazowo miejsca, w których dzieło będzie
> rozpowszechniane. Gdyby nawet 50 lat temu wymieniono wszystkie pola, to -
> np. dla filmów - byłoby to wyświetlanie w telewizji, w kinach czy
> rozpowszechnianie na taśmie filmowej. Koniec, kropka, więcej nie było.
> Rozpowszechnianie w internecie, na płycie czy drogą satelitarną nie
> wchodziłoby w grę, bo... 50 lat temu nie istniały.

Tego właśnie zupełnie nie rozumiem, dlaczego puszcza się takie bezsensownie
przeregulowane gnioty. Kogo K. obchodzi jak jest transmitowany materiał albo
w jakiej postaci przechowywana kopia. Gdy wystarczyłyby ze trzy pola
eksploatacji: do użytku prywatnego, publicznego, publicznego komercyjnego.
Prywatnie gdy śpiewa się "sto lat" babci w domku na imieninach.
Publicznie w ogródku przy grillu u koleżanki, czy kolegi.
Publicznie komercyjnie, gdy śpiewa się szefowi na firmowej imprezie.
Czegoś brakuje? ;)

> Byli cwani prawnicy, którzy uważali, że słowo "wszystkie" określa
> wszystkie, ale chyba Sąd Najwyższy ich sprowadził na ziemię.
> A osoby uprawnione do egzekwowania swoich praw autorskich są wymieniane w
> rubryce "napisy na koniec". I nie są t tylko autorzy scenariusza, reżyser
> czy kamerzysta, ale dziesiątki (jeśli nie setki) innych. Umowy o dzieło nie
> są wynalazkiem XXI wieku, istniały dużo wcześniej :-P

Oni to robią tylko po to żeby uzasadnić potrzebę własnego istnienia.

--
kakmaratgmaildotcom