"Pawel Gancarz" <y...@t...pl> wrote:

[...]
> Ciekawe jest co innego - bardzo niska tzw. świadomość techniczna
> społeczeństwa. Dziw bierze, jak często jedyna kopia bywa na padniętym
> właśnie dysku czy płytce.


Pozostaje tylko przytaknąć. Zresztą poruszyłem wątek multiplikacji
kopii, bo niedawno nam się tu przypomniał grupowicz (nota bene
specjalista od mierzenia rozdzielczości oka w metrach), który swoją
obecność na grupie rozpoczął właśnie od płakusiania nad utratą
wszystkich zdjęć cyfrowych. I mimo, że wszystkim dookoła udowadniał jak
bezkonkurencyjnie trwalszy jest zapis analogowy, że nigdy zdjęcia
cyfrowe nie będą trwałe (w dodatku cyfrowe Canony nie potrafią ostrzyć),
to jakoś nam tu na grupie któryś rok umila życie... ;-)

A jeszcze przeglądając przeznaczony do kasacji Zawsze Kwadrat
http://zawsze-kwadrat.pl/2007/05/jak-przejsc-z-fotog
rafii-cyfrowej-na-analogowa-poradnik/
zabawił mnie takiż wpis w komentarzach:

Artur: Kilka dni temu sprzedałem cyfrówkę, kiedy w końcu
uświadomiłem sobie że od dwóch lat nie włożyłem do albumu nowych zdjęć.
Po drodze dwukrotnie formatował mi się komputer i tysiące zdjęć.( to
prawda że cyfrówką trzaska się bez opamięyania ) poszło w eter, zresztą
i tak nigdy chyba bym ich nie wywołał. Kupiłem lustrzankę analogową z
wielką lampą i dżwigam ten sprzęt, ale nie żałuję, [...]
Mam pytanie: mnie więcej od 23 lat kupuję płyty cd. Dlaczego najstarsza
jaka się zachowała ma jakieś 10 lat??. Mam natomiast jeszcze od cholery
analog.ów które zniszczyć się nie chcą. Ha. Cyfra to wirtualny świat,
matrix. Przydaje się ale na krótko. Pozdrawiam wszystkich.



Co do płyt: pewnie żyła wodna, albo inne atomy... :)) Mnie jakoś
ani oryginalnie tłoczone, ani chałupniczo wypalane CD psuć się nie
chcą - niedawno sprawdzałem nagrywaną płytkę sprzed 15 lat - i działa.
A jakby była ważna, to już dawno miałaby swojego cyfrowego dubla.

Chyba kluczem jest wprowadzenie rutynowego workflow: np. u mnie po
zgraniu karty od razu następuje wypalenie dwóch płytek różnych markowych
producentów (kiedyś to byli: Philips, Verbatim, TDK i Sony, dziś
obniżyłbym zaufanie do TDK), oczywiście z weryfikacją, a jak porcja za
mała - to na pendrive. Dopiero wtedy formatuję kartę i cykl zaczyna się
od nowa.
W życiu nie straciłem nawet jednego cyfrowego zdjęcia.


[mr.]