"docxxx" <s...@g...com> napisal:

>I tak i nie. Przeciez wynikiem i tak jest DWUWYMIAROWY obraz, ktory
> postrzegamy wlasnie tak a nie inaczej. Tak wiec czy bedzie to zrobione
> za pomoca obiektywu czy za pomoca programu graficznego, efekt bedzie w
> sumie ten sam. Nie taki sam, ten sam. O definicje nie spieram sie.
>[...]

Problem polega na tym, ze identycznego efektu w programie graficznym nie
osiagniesz. Jesli pochylisz os optyczna obiektywu plaszczyzna ostrosci
przestanie byc równolegla do powierzchni matrycy. Mozesz np. sfotografowac
sciane kilkupietrowego budynku stojac pod nim w niewielkiej odleglosci tak,
ze cala sciana bedzie ostra. Aby uzyskac w programie graficznym taki efekt
musialbys dysponowac nie tylko funkcja rozmywania ale i funkcja odwrotna do
niej - a wiec funkcja uzyskiwania ostrego obrazu z nieostrych partii
zdjecia - a tak sie niestety z pojedynczego zdjecia nie da - szczególów
obrazu z rozmytych partii zaden program nie odzyska. Dla nieruchomych
motywów mozna by cos takiego uzyskac jedynie wykonujac cala serie zdjec z
róznymi ustawieniami ostrosci i pózniej je odpowiednio skladajac.


--
Pozdrawiam!
Marek Wyszomirski (w...@t...net.pl)