Uncle Pete <4...@g...com> writes:

> Jakoś nie pamiętam w czasach analogowych, aby było to powszechne. Moje
> obiektywy do lustrzanek prawe wszystkie na ustawionej nieskończoności
> trafiały w nieskończoność (właśnie przed chwilą sprawdziłem dla
> pewności w Pentaksie ME-Super z SMC-A 1,7/50).

Może margines był mniejszy, pewnie także dokładność pomiaru i wymagania
na ostrość były nieco mniejsze niż obecnie (więc jeśli nie trafiało do
końca w nieskończoność, to nikt nie płakał, a teraz przy 36 MPix na FF
byłoby to widoczne).

> Podejrzewam, że może generalnie chodzić o trudności z
> wyjustowaniem przy tak krótkiej ogniskowej, wymaga to bardzo małego
> przesunięcia soczewek. I ryzykiem naruszenia justowania przy zmianie
> temperatury.

To pewnie też - dlatego margines, być może, jest większy. Ale zasada
nie zmieniła się, nie ma czegoś takiego jak "dokładne ustawienie".

Może być tak, że plamka rozmycia związana z różnicą w odległości jest
mniejsza niż np. pół (ćwierć itd) piksela, albo mniejsza od efektów
np. dyfrakcji lub złej geometrii, zastosowanego materiału itd. - wtedy
pewnie nie ma znaczenia.
--
Krzysztof Hałasa