Pan Piotr Gałka napisał:

>> Typowy scalak (4066, nie pamiętałem numerka) robi faktycznie nieco co
>> innego, bo jeszcze zwiera syygnał do masy, gdy rozłącza punkty A i B.
>
> 4066 nie zwiera do masy.
>
>> Tak to pamiętam. Ale coś "pływającego" też się znalazło, choć teraz już
>> nie pamiętam jaki to był układ.
>
> Właśnie 4066 jest pływający.

Nigdy nie miałem dobrej pamięci do liczb. Jakoś mnie się te numerki nie
trzymają, a notatki też mi zginęły. Ale jak pływający, to chyba dobrze?
Do przełączania opornika w aktywnym wiltrze jak raz się nada.

>> Kwestia nomenklatury też zdaje się być niejednoznaczna. Mnie przekaźnik
>> wcale nie kojarzy się z izolacją galwaniczną. Te samochodowe na przykład
>> nie robią za separator, tylko za wzmacniacz.
>
> Przekaźnik zawsze kojarzy mi się z tym, że w drugiej książce o elektronice
> jaką czytałem (Wojciechowski "Elektronika dla wszystkich") był opis jak ze
> szpulki od nici zrobić przekaźnik (chyba, że pamięć mi teraz płata figla).

Jeśli potrzebna do tego była też szprycha rowerowa (którą bez trudu
można znaleźć w każdym domu), to był to nie Janusz Wojciechowski,
lecz Adam Słodowy.

> Mój problem polegał na tym, że nie wiedziałem co to jest przekaźnik
> (a nie było wtedy Googla) i kompletnie nie rozumiałem po jaki gwint
> ten gwóźdź podnoszony polem uzwojenia na szpulce.

Na tamtym etapie dziecięctwa miałem całe pudło przekaźników (od central
telefonicznych zdaje się), więc nie musiałem ich robić. One miały jakieś
bardzo dziwne cewki o wielukilku różnych uzwojeniach. Do dziś dobrze nie
wiem po co to tak. Jedynie domyślam się idei.

Jarek

--
Więc inspektor szlaku wezwał go do kancelarii i mówi: Na szesnastym torze jest
lokomotywa numer 4268. Ja wiem, że pan nie ma dobrej pamięci do liczb, a gdy się
panu jaką liczbę wypisze na kartce, to pan kartkę gubi. Skoro więc ma pan taką
słabą pamięć do liczb, to proszę uważać, a ja panu dowiodę, że to bardzo łatwo
zapamiętać sobie jakąkolwiek liczbę.