On Oct 16, 11:52 pm, Andrzej Jarzabek <a...@g...com>
wrote:

> > Ludzie od zawsze tworzyli z potrzeby tworzenia a tworzenie
> > z potrzeby zarabiania wymyślono dopiero niedawno.
>
> Być może, ale w odróżnieniu od naszych przodków z Lascaux, żyjemy w
> świecie, w którym do życia i tworzenia potrzebne są tak zwane pieniążki.

Tak. I nikomu nie odbieram prawa do ich posiadania.

> Można się zastanawiać, czy jeśli tworzenie będzie się musiało odbywać
> tylko po ciężkim dniu fedrowania w kopalni

To które z cenionych przez Ciebie dzieł historycznych (tzn. z czasów,
w których ludzie tworzyli z potrzeby tworzenia) powstały po ciężkim
dniu fedrowania w kopalni?

> to jednak wartościowych dzieł powstawać będzie mniej.

Czy masz jakieś dane na poparcie tej tezy?

> > BTW - problemem w takich dyskusjach jest też założenie, że uwolnienie
> > IP zlikwiduje ekonomiczną motywację, co sam napisałeś. Otóż ten
> > związek nie jest taki prosty. Historia o kopciuszku może być darmowa i
> > powszechnie dostępna, ale to doświadczenie tej historii w kinie czy w
> > teatrze jest wartością dodaną, za którą klient zapłaci.
>
> Zapewne, ale bez praw autorskich z pieniędzy zapłaconych przez klienta w
> kinie niekoniecznie cokolwiek by spływało do twórców filmu.

Etam. Zapytaj jakiegoś muzyka ile pieniędzy spływa do niego ze
sprzedaży płyt, którą zajmują się agencje poniekąd "chroniące" jego
prawa. O ile wiem, często jest to kontrakt jednorazowy, który nie
różni się od zrobienia czegoś na zamówienie. Prawa autorskie nic tu
nie wnoszą. Może co najwyżej służą ochronie tych agencji, ale nie
wiem, czy o to chodzi.
Jak myślisz, dlaczego coraz więcej muzyków decyduje się na
bezpośrednią sprzedaż swoich utworów przez net? Ale tutaj prawa
autorskie też nic nie wnoszą.

Natomiast mogę podać ciekawą historyjkę o prawach autorskich ze swojej
okolicy.
Jest wieś a w niej szkoła podstawowa. Szkoła jest totalnie
przeładowana - do tego stopnia, że dzieciaki chodzą na zmiany. Wszyscy
chcą szkołę rozbudować i pewnie nawet budżet by się znalazł. Ale jest
jeden problem.
Otóż szkoła została zbudowana jakiś czas temu wg projektu pewnego
znanego pana architekta. Wszyscy byli z tego dumni, bo to znany
architekt. Sęk w tym, że obecnie pan architekt nie zgadza się na
rozbudowę szkoły podstawowej, bo uznaje to za napaść na integralność
jego artystycznego dzieła. I absolutnie nie ma takiej opcji, żeby
szkołę powiększyć.

To znaczy... opcja jest.
Poczucie integralności twórczej pana architekta kosztuje 1mln zł.

Póki co dzieci chodzą na zmiany i depczą sobie po tornistrach.

Moim zdaniem winę za ten stan rzeczy ponosi nawet nie pan architekt,
tylko władze gminy, które N lat temu nie zadbały o pełne przeniesienie
praw do dysponowania projektem. Chociaż przyznam, że nie orientuję się
w prawie i nie wiem, jakie były faktyczne możliwości.
Niemniej, historię szkoły i tych dzieci uważam za pouczającą.

--
Maciej Sobczak * http://www.msobczak.com * http://www.inspirel.com