W dniu 16.11.2010 11:35, kurdybanek pisze:

> No widzisz. To musiałeś mieć szczęście :) I statek, o wiatr. Aby zrobić
> takie zdjęcie wystarczy jednak parę frytek (uwaga na palce, żeby nie
> dziubnęły!) i pierwsze lepsze nadbałtyckie molo ;)

A więc przyznajesz, że szczęściu można pomóc.
Ja też tak chcę zrobić. Czyli pomóc swojemu
szczęściu. Łatwiej złapać okazję, kiedy ma się
aparat pod ręką i kiedy jest on lekki dosyć.

W ostatnią niedzielę przekonałem się o tym,
że warto mieć aparat pod ręką. Ujrzałem ja mianowicie
grupkę trzech dzików dorodnych, ryjących tuż
obok bloku, gdzie mieszkam. A ujrzałem z okna,
przez szybę. Zanim wziąłem aparat do ręki minęło
z pół minuty. A wtedy na planie został już tylko
jeden, maruder, podążający za dwójką towarzyszy
ze stadka. Szybko zrobiłem mu zdjęcie przez szybę,
ale okazało się, że zapomniałem o tym, że lampa
błyskowa jest aktywna. W szybie odbiło się jej
światło. Akurat w tym miejscu, gdzie jest dzik,
I zwierzę mam, ale za mgłą z odbicia. Czyli to
moje szczęście było takie połowiczne bardziej.
Ale było! Kiedy lampę wyłączyłem, dzika już nie
było...

Pozdrawiam,
Jan

do góry

kurdybanek napisał
> > W³a¶nie o szczê¶ciu my¶la³em, kiedy pisa³em o
kompakcie.
>
> Wiem, ¿e to ma³o romantyczne, ale w fotografii ptaków nie ma miejsca na
> szczê¶cie. Bardzo niewiele jest dzie³em przypadku.

Naczytałem się sporo o fotografii ptaków. Nie mam w sobie tyle samozaparcia,
żeby budować czatownie, maskować się i godzinami czekać na okazję zrobienia
fotki ptaszka. Zamiast o szczęściu ja bym to nazwał zrobienie zdjęcia przy
okazji. Wielokrotnie widziałem grupę odlatujących gęsi, czy jakieś ptaki
drapieżne krążące na niebie zanim zanurkowały na ziemię za wypatrzoną ofiarą.
Jakiś czas temu założyłem tu na grupie wątek myśląc o Coolpixsie P100 Nikona do
podobnych celów ale biorący udział w dyskusji odwiedli mnie od zastosowania tego
aparatu kierując moje zainteresowanie w kierunku lustrzanek. A na dzień
dzisiejszy nie mogę sobie pozwolić na taki wydatek.

Pozdrawiam Marian Janaś

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

do góry

W dniu 16.11.2010 12:21, Marian Janaś pisze:

> (...) Zamiast o szczęściu ja bym to nazwał zrobienie zdjęcia przy
> okazji. Wielokrotnie widziałem grupę odlatujących gęsi, czy jakieś ptaki
> drapieżne krążące na niebie zanim zanurkowały na ziemię za wypatrzoną ofiarą.

Nie ma co się sprzeczać o nazwę. Okazja to też szczęście,
dla mnie w każdym razie. Bo o takie szczęście mi szło.

> Jakiś czas temu założyłem tu na grupie wątek myśląc o Coolpixsie P100 Nikona do
> podobnych celów ale biorący udział w dyskusji odwiedli mnie od zastosowania tego
> aparatu kierując moje zainteresowanie w kierunku lustrzanek. A na dzień
> dzisiejszy nie mogę sobie pozwolić na taki wydatek.

Wprawdzie mam lustrzanki, ale czatowanie w zasadzkach,
stogach i specjalnych kryjówkach z trzciny i tataraku
zdecydowanie bardziej atrakcyjne jest podczas lektury,
np. książek Puchalskiego, niż na mój powszedni codzień.
Albo nawet co-weekend. A okazje sie trafiają, na przykład
nisko lecący klucz ptaków wędrujących. Albo lądujące
na wodzie łąbędzie, gęsi i inne kaczki. Albo wzbijające
się. Widziane z kajaka lub łódki podczas wędkowania.
Oglądanie jest bardzo zajmujące, więc chciałbym móc to
uwieczniać.

Ostatnio Canon wypuścił dwa superzoomy, SX20 i SX30.
Zdaje mi się, że mają ultradźwiękowy napęd obiektywów.
Ciekawe, czy to działa tak jak by się chciało.

Pozdrawiam,

Jan

do góry

...
> A okazje sie trafiają, na przykład
> nisko lecący klucz ptaków wędrujących. Albo lądujące
> na wodzie łąbędzie, gęsi i inne kaczki. Albo wzbijające
> się. Widziane z kajaka lub łódki podczas wędkowania.


Niestety zeby uwiecznic kazdy z tych widoczkow musialbys
trzymaj aparat przy oku z wcisnietym do polowy spustem.

q

do góry

W dniu 16.11.2010 12:48, Jakub Jewuła pisze:

> Niestety zeby uwiecznic kazdy z tych widoczkow musialbys
> trzymaj aparat przy oku z wcisnietym do polowy spustem.

Na szczęście na wodzie widać ptaki już z dużej odległości.
W końcu nie lecą one jak odrzutowce, ale znacznie wolniej.
A jeśli jeszcze wydają dźwięki, np. żurawie, na pewno
zdążysz wziąć aparat do ręki i wycelować. A nawet ustawić
ogniskową zawczasu. Jest też w tym jakieś czuwanie, ale
jednak inne niż w ukryciu, koło gniazda łabędzia czy orła.
Mniej męczące i nużące. A skutki mogą być ciekawe.
Szczególnie traz, w dobie zapisu cyfrowego, jest to
przyjemniejsze dla kieszeni, czyli zarazem mniej stresujące.
Kiedyś płaciło się koszty większe, za zmarnowane klatki filmu.

Jan

do góry

...
> Mniej męczące i nużące. A skutki mogą być ciekawe.
> Szczególnie traz, w dobie zapisu cyfrowego, jest to
> przyjemniejsze dla kieszeni, czyli zarazem mniej stresujące.
> Kiedyś płaciło się koszty większe, za zmarnowane klatki filmu.


I dlatego kiedys ktos kto zabieral sie za robienie
ptaszorow przygotowywal sie do tego ;)

Dlaczego zabierac sie za dziedzine w ktorej z gry jest
sie skazanym na kleske? Chyba, ze chcesz fotografowac
mewy karmiona frytkami ;-)

q

do góry

W dniu 16.11.2010 09:49, Stan.Matyska pisze:

> Co do sprzetu patakow w locie masz porady w google np.
> http://www.foto-ptaki.pl/index.php?option=com_conten
t&task=section&id=7&Itemid=101

Dziękuję za ten adres. Poczytałem i wiem, że jest tak,
jak mi się zdawało. Czyli że najważniejszy jest dobry
autofokus. Zdjęcie rycyków w ruchu jest znakomite.
Pytanie moje jest jednak nadal aktualne: Czy autofokus
aparatu kompaktowego jest wystarczająco szybki do takiego
celu? Może w tych nowszych kompaktach canona SX20 i SX30
autofokus już jest lepszy niż kiedyś? Chyba czytałem
gdzieś, że oba mają ultradźwiękowy napęd autofokusa.

Prosiłbym użytkowników o opinię. Pamiętam, że w aparatach
analogowych canona, oczywiście w lustrzankach, były różne
konstrukcje autofokusa. Pisano, że te najdroższe lustrzanki
canona reagują błyskawicznie na ruch. Ponoć tak, że nadążą
nawet za dzieciakami w pisakownicy. A dzieci są bardzo
dynamiczne. No i zaraz pojawia się pytanie, czy nowsze
przecież obecne konstrukcje autofokusa canona, te z kompaktów,
są lepsze i szybsze od dawniejszych. To można sprawdzić
tylko eksperymentalnie. Może ktos to zrobił?

Jan

do góry

> Dlaczego zabierac sie za dziedzine w ktorej z gry jest
> sie skazanym na kleske? Chyba, ze chcesz fotografowac
> mewy karmiona frytkami ;-)
>
> q

przeglądam właśnie książkę "Geheimnisvolles leben am Waser" z 1956 roku
wydaną w Pradze. Dziwna sprawa, sporo zdjęć ptaków w ich naturalnym
środowisku i chyba jednak nie robionych super wypasioną cyfrówką. Inna
książka wyd. Corvina Budapest "Rund um die kamera" rok wydania 1955. Dziwne,
że w tych archaicznych czasach udawało się zrobić zdjęcia ptaków i nie
tylko. Może zwierzaki na zdjęciach były wypchane i dla celów foto
umieszczone w plenerze i dopiero wtedy fotografowane. Czytając ten wątek
można domniemywać, że tak było. Inaczej przecież nie da rady. Pozdrawiam R.

do góry

...
> Dziwne, że w tych archaicznych czasach udawało się zrobić zdjęcia
> ptaków i nie tylko. Może zwierzaki na zdjęciach były wypchane i dla
> celów foto umieszczone w plenerze i dopiero wtedy fotografowane.
> Czytając ten wątek można domniemywać, że tak było. Inaczej przecież nie
> da rady. Pozdrawiam R.

Nie - wcale nie dziwne.
Po prostu nie zrozumiales albo czytasz co drugi akapit ;)

q

do góry

W dniu 16.11.2010 13:06, Jakub Jewuła pisze:
>(...)
> Dlaczego zabierac sie za dziedzine w ktorej z gry jest
> sie skazanym na kleske? Chyba, ze chcesz fotografowac
> mewy karmiona frytkami ;-)

Szybki ruch może okazać się za szybki dla autofokusa,
skoro nawet zawodowcom w zasadzkach rzadko się udaje
taki ruch dobrze sfotografować. Pewnie będę musiał
ograniczyć fotografowanie ptaków w ruchu do startów
i lądowań, albo co najwyżej do ptasich przelotów
grupowych. Ale i to mi się podoba. To nie jest klęska,
a tylko zawężenie do zakresu możliwości. Sprzętu i swoich.
Teraz pytam o sprzęt. Ściślej o zakres możliwości
dobrego kompaktu z możliwie najlepszym autofokusem.

Jan

do góry