On 19 Lip, 21:11, Vituniu <v...@g...com> wrote:
> > w czym problem jak zrobimy fotkę przy drugiej truskawce?
>
> Elementarne, drogi Watsonie!
> Ja bede wiedzial, ze to byla druga,
> a pociecha bedzie miala kompletnie inna mine
>
> > A skąd wiesz, że to był pierwszy raz?
> > A może sąsiad Zenek już wcześniej pokazał mu bańki?
>
> Jakbys widzial jakiekolwiek dziecko odkrywajace cos
> po raz pierwszy nie zadalbys takiego pytania ;)
> Bez obrazy. :)
>
> > Da się, da się - jedyne co trzeba to czas i cierpliwość ....
>
> Zycze szczescia, serio. :)
>
> I tym uroczym akcentem koncze watek osobisty,
> pozdrawiam,

Dyskusja nie ma celu, bo każdy wie swoje ...

Jakoś uciekłeś od odpowiedzi ile czasu poświęcasz dziecku w czasie
roboczego tygodnia ... Dziecko z wszystkimi "pierwszymi" czeka do
weekendu lub niedzieli? A w robocze dni jest w śpiączce lub jakimś
letargu i nie poznaje otoczenia.

Niestety imaginujesz mocno ... życie sobie biegnie ... a dziecko nie
czeka na Ciebie z aparatem w gotowości, tylko każdego dnia poznaje
świat, gdy ty za...sz w robocie. Niestety taka jest prawda.

PS
Byłem młody i głupi gdy na pierwsze dziecko poświęcałem jedynie
weekendy lub niedziele. Jak się urodziło ostatnie to ono weszło na
pierwszy plan, spędzam z nim wiele godzin, przede wszystkim w zwykłe
robocze dni (zazwyczaj o 14 jestem w domciu, wyjazdy służbowe raz na
ruski rok). I to jest przeżywanie rozwoju swojego dziecka. Zdjęcia
robię raz, dwa razy w miesiącu, zazwyczaj na zaaranżowanych sesjach. W
momentach kiedy dziecko robi coś po raz pierwszy wolę być w
bezpośredniej interakcji z dzieckiem (fizyczno - duchowej), nie lubię
jak między nim a mną jest aparat (ono podobnie). A do przypomnienia
tzw "pierwszych" nie jest potrzebny mi album ze zdjęciami, mam dobrą
pamięć i lubię ją trenować poprzez częste przywoływanie wspomnień.