Jest Fri, 11 May 2018 12:59:00 +0200, Luke pisze:
> W dniu 2018-05-11 o 11:49, Krzysztof Gajdemski pisze:
>
>> O jakich czasach piszesz? Bo miksowanie od dość dawna polegało *także*
>> na modyfikacjach dynamiki, jak również dodawaniu efektów. Jak sądzisz,
>> po co i od kiedy stały w studiach takie zabawki, jak Fairchild 660/670,
>> czy Altec 436C?
> Te kompresory kompresowały z mocą 10% tego, co można dzisiaj. I raczej
> też używano ich w razie rzeczywistej potrzeby (np. zejście z dynamiką
> przy nagrywaniu orkiestry symfonicznej).

Nie. Te kompresory były stosowane powszechnie i nie tylko do dynamicznej
orkiestry symfonicznej ale i np. nagrywania instrumentów, bo kompresja
dynamiki była od dawna i nadal jest uważana za jedną z najważniejszych
czynności podczas realizacji miksu obok equalizacji (bo takie rzeczy,
jak ustawienie głośności i panorama, to oczywistość).

Oczywiście kompresora używa się tam, gdzie jest potrzebny bądź jego
zastosowanie jest wynikiem decyzji artystycznej. Z kompresją przegiąć
jest bardzo łatwo i wtedy efekty są opłakane. No ale tu się chyba
zgadzamy.

> Zresztą nie mówię, że w tamtych czasach nikt nie przekształcał niczym
> sygnału, od samego początku były w użyciu efekty gitarowe, w tym
> kompresory dynamiki, ale one miały na celu uzyskanie odpowiedniego
> brzmienia, a nie prasowanie nagrania.
>>> Albumy z lat 70. i początku 80. wydane na CD też brzmią winylowo, czyli
>>> normalnie.
>> No właśnie. A kompresja i efekty (w tym cyfrowe) używane były pełną
>> gębą.
> Kiedy? Podczas nagrywania w latach 80 były efekty cyfrowe? To może ja
> coś przespałem?

Ej, chyba żartujesz. Nie będę tu wyciągał starszych rzeczy, bo to były
początki, ale jeśli mówimy o efektach, to przespałeś wszystko od
największej legendy czyli Lexicona 224 do setek innych procesorów
cyfrowych, których rozwój w latach 80. był bardzo intensywny.

> A jeśli mówisz o reedycjach na płytach CD, to raczej nikt tego nie
> kaleczył kompresją.

Akurat takie kaleczenie rzeczywiście zaczęło się na dobre w latach 90.

> Tak się składa, że jeden z albumów z połowy lat 70.
> leży u mnie na półce w oryginalnej wersji winylowej i wznowienie na CD.
> Obie wersje nie mają różnic w dynamice.

J.w. Loudness war to trochę nowszy wynalazek.

> Wznawiane winyle z Biedronki też nie wykazują różnic w stosunku do
> wersji WAV lub MP3 pobranych z zawartego wewnątrz linku.

Zaraz, przecież chyba w większości przypadków te pliki cyfrowe powstały
z tego samego źródła (master), z którego cięte były płyty. Większych
różnic być nie powinno. Zresztą to jest oferta skierowana do świadomych
odbiorców, którzy na takie rzeczy zwracają uwagę.Te płyty (przynajmniej
te, które słyszałem) brzmią zresztą bardzo dobrze.

>> Wszystko jest fajne, jak używane z umiarem. To ludzie w ramach
>> idiotycznych loudness wars zapsuli nagrania.
> Tu się zgadzam, a piszę głównie o tym, że brak loudnessu jest przez
> większość szalenców postrzegany jako "winylowość", czyli oni to
> brzmienie kojarzą z winylem, a nie z rodzajem miksu i masteringu.

Szczerze mówiąc nie spotkałem się z taką opinią, ale nie wykluczam, że
masz rację. Faktem jest, że w przypadku dużej ilości płyt trzeba sięgać
po winyle, żeby nie dostać po uszach kompresją.

k.
--
Krzysztof Gajdemski | songo (at) debian.org.pl | KG4751-RIPE
Registered Linux User #133457 | BLUG Registered Member #0005
PGP key at: http://s.debian.org.pl/gpg/gpgkey * ID: D3259224
Szanuję was wszystkich, którzy pozostajecie w cieniu - Snerg