> Widzisz, wśród społeczeństwa zmienia się styl życia i styl bycia.
> Pracodawca już dawno przestał być paniskiem, przed którym należy się korzyć.
> Paniskiem to był w latach 90-tych, kiedy to sztucznie wprowadzone bezrobocie
> oraz przejaskrawione wzorce z zachodu dawały o sobie znać.

Zupełnie nie załapałem, dlaczego paniskiem? Jakie korzyć? Jacek, nigdy nie
miałem styczności z pracodawcš (moim czy też w firmach w których bywałem) który
by tak podchodził do pracowników.


> Co do ludzi także można się pomylić.
> Co byś powiedział na nastolatka-praktykanta, który do mnie, starszego o
> kilkanaście lat (wtedy) poza trzymaniem ršk w kieszeniach walił od
> pierwszego dnia przez "per ty", a zwroty "e... gościu, chodźno tu" nie sš mu
> obce. Pomimo takiego stylu bycia, był świetnym elektronikiem, który się
> angażował we wszystko co robiliśmy. Chętny był do nauki i do pracy. Nie
> przypominam sobie, abym kiedykolwiek musiał mu powtarzać polecenia, a wręcz
> nawet często zaskakiwał mnie tym, że wykonywał to, co ja mu miałem dopiero
> zlecić.

Ze jest dobrym pracownikiem, i ganił bym go za kulturę osobistš. Jeśli by olewał
wszystkich naokoło w pracy to sumarycznie by wyleciał (już przeżyłem ferment w
firmie, wiem jak to źle wpływa na wszystkich). Nie ma ludzi niezastšpionych i
nie mam problemów _Cudy_ ;)

> Pomimo swojej obskurnej osobowości budził wielkš sympatię.
> Oczywiście zwróciłem mu delikatnie uwagę za zwroty "e... gościu, chodźno tu"
> tłumaczšc, że to nie wypada tak się odnosić do osób starszych, a tym
> bardziej przełożonych. Oficjalnie pozwoliłem mu natomiast zwracać się do
> mnie po imieniu bez używania zwrotów Pan.
> To był mój najlepszy uczeń.

Wszyscy w firmie po imieniu, ale to nie o to chodzi. Jak może ktoś być obskórny
i jednocześnie budzić sympatię? Może być uczciwy, rzetelny. Może być niezwykle
konsekwentny i budzić tym samym zaufanie. Ale tyle...
Pozwoliłeś mu zwracać się do siebie po imiemniu, zakładam że wbrew utartej
tradycji. Rozumiem więc, że go wyróżniłeś. Zastanawiałeś się jak inni na to
patrzyli - wszak dostał nagrodę.

Miłego Jacku.
Irek.