Dnia Sat, 09 May 2009 15:50:22 +0200, Maciek napisał(a):

>> Art. 10 ust. 1 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną. Plus
>> troszkę wcześniej, że zgody nie można sobie domniemywać z innych
>> oświadczeń użytkownika
>
> I tu jest dla mnie właśnie niejasność. Jeśli zakupu karty dokonano
> anonimowo (facet przebrany za kobietę) w kiosku (sprzedawca na ostrym
> kacu), płacąc gotówką (fałszywy banknot) to i w takim przypadku operator
> powinien powstrzymać się od wysyłania treści handlowych do terminali
> kart sim?

A jakie ma znaczenie kto kupił, komu, za co i od kogo? Warunkiem
kierowania informacji handlowych jest uzyskanie stosownej zgody od
odbiorcy. Zgoda musi być wyrażona w sposób jednoznaczny, nie może być
domniemana z innych czynności (oświadczeń, zdarzeń, etc.), usługodawca
musi mieć możliwość wykazania, iż zgodę taką uzyskał.

> Teoretycznie, aktywacja karty (wykonanie pierwszego
> połączenia) jest momentem zawarcia umowy między stronami ale cokolwiek
> wiadomo o tylko jednej stronie.

To jest problem operatora.
Kiedyś-kiedyś (9 lat temu) nawet jak się kupowało telefon na kartę to
trzeba było mieć przy sobie dowód osobisty.

> Jak można się wywiązać z umowy jeśli nie
> wiadomo wobec kogo miałoby to następować

Mówimy o świadczeniu umowy telekomunikacyjnej, czy o kierowaniu
spamesemesów do użytkowników telefonów na kartę?
To pierwsze nie budzi raczej wątpliwości -- operatorzy prowadzą normalną
obsługę wszystkich kart, także niezarejestrowanych. Począwszy od
przyjmowania i wykonywania połączeń, esemesy, roaming, transmisja danych,
etc. etc.
To drugie -- patrz powyżej.

> a należy dodać, że karta sim
> jest cały czas własnością operatora? Ha!?

To też nie ma znaczenia.

--
pozdrawiam serdecznie, Olgierd
http://olgierd.bblog.pl [Lege Artis]