Pan Konrad Anikiel napisał:

>>>>> Swoją drogą tak się świat stacza po równi pochyłej. Wywaliliśmy etykę,
>>>>> filozofię itp, powiedzieliśmy ludziom 'róbta co chceta' bez większego
>>>>> pojęcia co chceta, rozdajemy im dyplomy, tytuły, prawa jazdy. Pocieszam
>>>>> się że Azja w tempie tego procesu nas przewyższa, więc mamy jeszcze
>>>>> szanse nauczyć się na czyichś błędach. Ale się nie uczymy. Za chwilę
>>>>> będziemy żyć w świecie zbudowanym przez dzisiejszych milenialsów.
>>>>
>>>> Od tysięcy lat ludzie powtarzają w kółko te same bzdury "ach, ta
>>>> dzisiejsza młodzież". Tymczasem świat wbrew oczekiwaniom tetryków
>>>> nie chce ostatecznie stoczyć się w przepaść po równi pochyłej,
>>>> lecz wciąż gnany młodością ponad poziomy wylatyje.
>>>
>>> No to niech wylatuje, tylko najpierw niech popatrzy gdzie potem spadnie.
>>
>> Tak jest od tysięcy lat. To znaczy sięga tam, gdzie wzrok nie sięga.
>> Spadłszy w miejscu zgoła nieoczekiwanym, musi sobie jakoś radzić.
>> Dzięki czemu wydarzają się rzeczy niedostępne dla mniej odważnych.
>> Cecha ta z wiekiem mija. Na szczęście nie wszystkim.
>
> Dobra dobra. Znamy przypadki upadków bardzo niefortunnych. Natomiast
> te fortunne to nie przypadki, tylko procesy nienajgorzej zaplanowane
> i z trudem wypracowane. Kto kogo musiał ratować po radosnych wyskokach
> i upadkach w miejsca zgoła nieoczekiwanych, też wiemy. Kto potrafił
> przewidzieć gdzie owo zgoła nieoczekiwane miejsce będzie i dobrze na
> tym zarobił, też wiemy. Znaczy, my wiemy.

A oni nie. Oni nie wiedzieli. Nie wiedzieli, że się nie da. Więc...

>>>>>> Te lęki dotarły aż na same szczyty władz. Gimnazjów nie będzie.
>>>>> A na przykład w takiej Korei narzekanie na gimnazja jest oznaką
>>>>> wysokiego poziomu intelektualnego.
>>>> Kto ustala kryteria miary intelektu?
>>> W kulturach które znam każdy ustala swoje kryteria.
>> Ktoś to zgrabnie ujął w hasło "róbta co chceta".
>
> Spoko, niektórzy moi znajomi wciąż rozumieją różnicę między
> "róbta" a "rozumiejta". Jednak nie cały świat się stacza.

Znowu nihil novi sub sole. Staczał się zawsze, atoli nie cały.

>>> Potem je porównuje z kryteriami innych. W kulturach których
>>> nie chcę znać,
>>
>> Wszystko zaczyna się od niewinnego stwierdzenia "nie chcę znać".
>> Potem już mamy równo z górki (zwanej też uczenie "równią pochyłą").
>
> Może powinienem napisać że mnie nie rajcują.
> Znam z samej ciekawości poznawania,

Nie chcę znać, ale znam. Męcząca musi być taka wiedza.

--
Jarek