Użytkownik "Karol Y" <k...@o...pl> napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:jjas02$qe5$...@n...news.atman.pl...
> Jeżeli w Twoim słowniku są takie słowa jak "nie umiem", "nie dam rady",
> "nie potrafię"...

Jak będziesz już trochę starszy, to w _twoim_ słowniku pojawią się takie
zwroty jak: "nie warto, bo i tak nikt za to nie zapłaci"; "nie będziemy tego
robić, bo przekroczylibyśmy termin"; "nie trzeba, bo to co już mamy
wystarczy"; "nie zajmujemy się tym, bo zakończyliśmy ten projekt".

W pewnym wieku, jak się jest młodym (i naiwnym), to wydaje się ludziom, że
dadzą radę zrobić wszystko... i to jeszcze w tym tygodniu. Z czego to
wynika?

Po pierwsze, będąc leszczem nie wie się, jak głęboki jest problem. Dajmy na
to "zainstalować system". Ok. mniej niż kwadrans... dla leszcza. A dla
administratora w BARDZO DUŻEJ FIRMIE? Toż bez przetargu się nie obejdzie...
a potem wdrożenie tego na wszystkich 15 tysiącach komputerów... i to jeszcze
pamiętając że tylko 90% to desktopy. (A.L. zaraz by dopisał "15 tysięcy
komputerów to jest raczej mała firma" ;) )

Po drugie, czas. Będąc leszczem ma się czas. Całe życie. A potem... a potem
ma się np. guza. I pół roku na uporządkowanie spraw. W mniej skrajnych
przypadkach - trzeba ten czas dzielić - rodzina, praca, przyjaciele, hobby,
teściowie, praca, usenet, sekretarka, pies, kot, zięć.

Po trzecie, będąc leszczem robi się głupie rzeczy. Na przykład próbuje
wyrywać panienki na to jakim się to nie jest hackerem. (To akurat przejaw
SKRAJNEJ głupoty, bo wiadomo iż jest 1001 lepszych i skuteczniejszych,
sprawdzonych, sposobów.) Z biegiem lat jednak człowiek mądrzeje i coraz
trudniej go podpuścić na stary numerek "jestem Kasia i nie wiem jak napisać
program zadany w szkole" (nota bene zawsze w takiej historyjce jest
nauczyciel - nigdy nie nauczycielka informatyki).

Po czwarte, im dużej się żyje - im jest się dojrzalszym - tym mniej jest
prawdopodobne iż środek do osiągnięcia celu będzie się mylić z celem samym w
sobie. Innymi słowy, jeżeli mam postawiony do rozwiązania problem i ten
problem mogę rozwiązać pisząc pewien program, to mnóstwo szczegółów
związanych z programem jest po prostu nieistotne. Nie jest ważne, czy do
będzie program działający równolegle z OpenMP - czy obrzydliwie szeregowo
(ale za to na PBS). Ważne jest natomiast, aby dawał rezultaty w czasie
krótszym niż 1 tydzień na sprzęcie jaki rzeczywiście mam.

Podsumowując: OpenMP nie jest zbyt dobre do zrównoleglania prostych obliczeń
trwających mniej niż 1 ms per wątek. Wniosek: w danej sytuacji algorytm
szeregowy jest lepszy niż algorytm równoległy. Oczywiście wersja szeregowa
algorytmu równoległego jest jeszcze gorsza od obu. BTW, obejrzałem sobie
Thurst'a i... - to niezupełnie ta bajka - jeżeli już to CUDA BLAS/LAPACK.