W dniu 13.12.2016 o 22:47, Marsjanin pisze:

> Jeśli mam jakies pytanie to chyba tylko - jakiż to magiczny kreator
> partycjonowania przy instalacji domyślnie kazał człowiekowi zrobić to
> wszystko dodatkowo na FAT32, jakby mało problemów było z partycją 20
> GB...

Nie partition manager tylko ...zdrowy rozsądek ewentualnie starsy pan
posiłował się poradami z jakiegoś Komputer Świata itp. - co
najważniejsze w tej sytuacji wcale nie złymi. Wręcz to co napisałeś
sugeruje że albo od niedawna siedzisz w pecetach, albo już zapomniałeś
jak to było kilkanaście lat temu - w czasach świertności AtlonaXP.
Wbrew temu co się wydaje ludziom wychowanym na gneracji od i5 w górę,
NTFS ma całkiem spory narzut na operacje dyskowe i obciążenie CPU.
A taki AXP moc ma jednak ograniczoną. Jeżeli siedząc na jakimś
współczesnym i7 nie zawuażasz różnicy, to podłącz sobie dysk USB pod
router i zrób testy transferu. Na routerkach mających CPU taktowane
400-500MHz różnica transferu na korzyść FAT32/EXT2 w porównaniu do NTFS
w odczycie potrafi być czasem 2-3 krotna bo to nie HDD ani nawet
interfejs nawet na starym USB 2.0 nie wyrabia, tylko CPU dławi się NTFSem.
Co do podzielenia HDD na 20GB partycję podstawową w FAT32 i resztę w
NTFS - też bardzo poprawne dla takiego starego konfigu. Dla WindowsXP z
Atlhlonem XP 20GB to jest całkowicie wystarczająca ilość miejsca jeżeli
tylko nie wrzuca się i instaluje wszystkich multimediów/gier itp. na
dysku systemowym, co jest właśnie cechą nowych userów - wrzucają
wszystko do jednego worka i poprawnie ustawione partycje uznają za
"dziwactwo". Takie partycjonowanie ma co najmniej dwie zasadnicze zalety:

1. BACKUPY systemu. Dużo łatwiej i szybciej robi się backup systemowy
małej partycji systemowej, niż całego dysku nie podzielonego na partycje
wybierając ręcznie katalogi do wykluczenia (część darmowych programów do
backupu nawet nie ma takiej opcji). Dotyczy to też współczesnych
konfiguracji: o ile małą partycję systemową backupuje się regularnie,
kopię partycji z multimediami robi na NAS/USB zenętrznym, tak los 4TB
partycji wydzielonej na Steam/Origin/Uplay zasadniczo mi lata - tzn.
wolałby by nie padała (a padała mi już parę razy przy wyjątkowo źle
napisanej i zabugowanej na premierze grze od Ubi), ale dramatu nie ma:
standardem od lat są save w chmurze, a backupować nie ma sensu - raz że
i tak będą to wersje nieaktualne, dwa że w czasach 100/300+ mbps w domu
nawet w PL i tak szybciej idzie pobranie tego ponownie z serwera na
drugim końcu świata, niż lokalne przywracanie z nośnika optycznego.

2. Wbrew temu co napisałeś: SZYBKOŚĆ właśnie. Już wspomniano że przy
wolnych CPU i dyskach FAT32 jest szybszy, a przy 20 GB partycji ma
jeszcze akceptowalną wielkość clustra, natomiast w przypadku domowego
komputera jednodostępowego podwyższone zalety bezpieczeństwa NTFS w
przypadku usera domowego nie mają większego znaczenia.
Poza tym nie można zapominać, że po wydzieleniu 20GB partycji na DYSKU
MECHANCZNYM (a o takim piszemy - to nie SSD gdzie nie ma to znaczenia)
najczęściej wykorzystywane dane znajdują się w zewnętrznych cylindrach
dysku gdzie transfer przy stałej szybkości obrotowej HDD jest najwyższy.
Nie można też zapominać, że przy skoncentrowaniu stale wykorzystywanych
danych OSa na pierwszych 20 GB HDD mechanicznego w wyniku nieuniknionej
defragmentacji itp. głowice nie skaczą po całym dysku jak głupie. To też
ma wpływ na wydajność.
Tak, tak - nie zawsze barierą była przepustowość interfejsu SATA3 -
stare dyski potrafiły być wolne, rzędu marnych kilkudziesięciu MB/s,
wcześniej kilkunastu, a nawet mniej. Mój pierwszy HDD miał z tego co
pamiętam oszałamiające 470 KB/s transferu blokowego (na początku dysku,
potem to jeszcze spadało).

Tak więc jak Ci już pisano: przeproś starszego pana bo system postawiony
i skonfigurowany jest poprawnie. Co najwyżej można tam trochę posprzątać
śmieci zrobić defragmentację itp, nie wspominając już że WinXP po tych
kilkunastu latach (AthlonXP to mniej więcej 2002 r.) sam z siebie łapie
mulowatość przez wszystko co przeszedł.

--
/MB