Janko Muzykant napisal:
> Acha, rozumiem, że na żywo się przeprasza, a na nieżywo nie. No tak, to
> bardzo logiczne.
> Załamujecie mnie czasem.

Abstrahujac od dyskusji, najprawdopodobniej Durczok uzyl zrozumialej
dla rozmowcy formy wypowiedzi. Mialem ten sam problem kilkanascie lat
temu ruszajac z budowa domu. Ekipa nie rozumiala spokojnych, grzecznych
wypowiedzi i wskazowek. W ogole ich nie zauwazala. Gdy po kolejnej
krzywej scianie wyszedlem ze skory, bluznalem wiazanka, zwyzywalem
murarza do siodmego pokolenia wstecz, to okazalo sie, ze widocznie
to co mowie jest dla mnie wazne i trzeba na to zwrocic uwage.
W pewnych kregach spolecznych uprzejmosc jest mylona ze slaboscia.

Przypuszczam, ze upaprany stoliczek mogl byc sygnalizowany od dluzszego
czasu, ale do czasu puszczenia wiazanki uwagi byly ignorowane.

Jak to bylo? Aby odpowiednie dac rzeczy slowo?
Dal. Uzyskal czysty stolik :)
--
Pozdrawiam,

Jacek