Marek pisze:
> On Sun, 23 Nov 2014 14:19:01 +0100, Dariusz K.
> Ładziak<d...@n...pl> wrote:
>> Źle interpretujesz wyniki. Jeżeli dasz klej tworzący spoinę o
>> wytrzymałości wyraźnie większej niż materiał rodzimy to przy =
>> próbie wytrzymałościowej (a tym bardziej pod obciążeniami rzeczywistymi)=
>> klejony element pęknie - uwaga! - tak, na spoinie...
>> powodem pękania na spoinie jest nieciągłość wytrzymałościow=
>> a - nieważne czy spoina będzie słabsza czy mocniejsza, najważniejsze
>> ze spoina mocniejsza będzie inaczej pracowała jak materiał rodzimy i
>> to w jej=
>> bezpośrednim otoczeniu nastąpi pęknięcie.
>
> Przecież plastiki się rozpuszcają, jeśli coś się rozpuscza i później
> tężeje to z reguły ma taką samą wytrzymałość w punkcie połączenia
> (zmieszania się materiałów). Np. stopione i połączone dwa kawałki spoiwa
> lutowniczego dobrze trzyma po ostygnięciu. Mamy 21 wiek, czemu nie
> można tak łączyć tworzywa rozpuszczając je miejscowo i mieszając
> odtwarzając ciągłość struktury?

Bo warunki zestalania się masy będą inne jak w trakcie wtryskiwania
gorącego plastiku do formy?

Każda spoina, jakbyś ją dokładnie nie wykonał - będzie trochę różna od
materiału spajanego. Nieprzypadkowo najbardziej odpowiedzialne spawy się
wyżarza i przekuwa - żeby choć trochę wyrównać właściwości z materiałem
rodzimym...

--
Darek

P.S. Praw fizyki... Wężykiem!