On Sun, 2 Sep 2012, PK wrote:

> On 2012-09-02, quent <x...@x...com> wrote:
>> Mnie osobiście ze wszystkich rozwiązań jakie są na rynku najbardziej
>> odpowiada LCD tak odchylany jak to ma miejsce np. w Canonie G12 - to
>> jest IMO ideał.

Nie sposób się nie zgodzić (jeśli chodzi o obracalny LCD).

> Odchylany ekran jest fajny w studio czy przy robieniu zdjęć z dziwnych
> pozycjach (znad głowy, z gleby), ale tak naprawdę w 99% sytuacji
> i dla ogromnej większości użytkowników jest totalnie zbędnym

Weź Ty najpierw rzeczoną ogromną większość użytkowników,
daj im taki aparat na dwa tygodnie i *potem* spytaj o zdanie,
bardzo proszę.
Ba, wypróbuj na swojej własnej osobie :), polecam, bo widzę
że argumentujesz doświadczeniami z "przyrośniętym" LCD.
Nieporozumienie.
Pierwsze z brzegu - typowe zdjęcie w pomieszczeniu "za mało miejsca
bo ściana za plecami". Daj "typowemu użytkownikowi" i potem
powiedz jak zareaguje na obracalny LCD.
Tak, do 2 tygodni używania trzeba by najpierw dorzucić widok
kogoś, kto tego używa dłuższy czas ;) (bo to, że ktoś będzie
używał takiego LCD "tak jak zawsze miałem w płaszczaku"
niestety mieści mi się w głowie, widywałem takie przypadki,
z moim aparatem w garści dla jasnosci).

>> Przykładanie oka do body jest IMO bardzo mało komfortowe.

A tu się nijak nie zgadzam, żeby była jasność.
Jest sporo przypadków, kiedy owo przykładanie jest najwygodniejszą
metodą na zrobienie zdjęcia.

> No dobra. Ale to jest jakieś całkowicie subiektywne odczucie

Tak właśnie.
I moje odczucie też wyrażę.
Jak aparat ma być dobry, to (dla mnie) musi mieć jedno i drugie :D

Problem w tym, że aparat z jednym i drugim często nie spełnia
zupełnie innych wymagalnych kryteriów :[

> Można za to podać niezłe argumentu przeciw kadrowaniu "na zombie".

Nieporozumienie.
Grube!
Nie ma mowy o aparacie z przyrośniętym LCD.
Obracalny (w odróżnieniu od tylko odchylanego) LCD praktycznie
uwalnia od używania "na zombie".

Praktycznie zawsze można sobie tak ustawić aparat, aby LCD mieć
w okolicy 90 stopni do kąta widzenia aparatu, niżej, wyżej,
z prawej, z lewej, a jak trzeba to i 120 stopni może być
(ujmowanie siebie w kadrze wykluczam, choć to oczywiste że
można).

> Jest to bardzo trudne w tłumie,

W tłumie aparat znad głowy, z LCD skierowanym w dół, a więc prawie
zawsze *nie* oświetlonym przez słońce czy lampy, kładzie wszelkie
inne sposoby kadrowania na łopatki.
Te 30 cm wyżej (niż "z oka") z *doskonałą* widocznoscią kadru nie
dadzą się zastąpić niczym.

> praktycznie uniemożliwia robienia
> zdjęć przy czasach rzędu 0.1s

O czym Ty piszesz?
Chcesz mi powiedzieć, że istnieje stabilniejsza pozycja niż trzymanie
aparatu na kolanie, "złożonym" z drugim kolanem?

Tak, istnieje - oparcie o słup :>
I każde z nich jest ZDECYDOWANIE łatwiej zrobić przy użyciu aparatu
z obracalnym LCD niż przy aparacie z wizjerem!
(np. o słup z wizjerem można opierać tylko tak, aby reszta głowy
się przy wizjerze zmieściła, przy obracalnym LCD tego ograniczenia
nie ma, można docisnąć "korpusem" - dowolną częścią ciała, układu
kolano z dołu słup z boku nie wykluczając).
Choć przyznam, że przy słupie czy ławce różnica między wizjerem
a "3A LCD" jakoś dramatyczna nie jest (poza przypadkami kiedy
obracalny wizjer z samego założenia jest konieczny).
No i tak, zgoda - wymóg "z wysokości oczu bez podparcia słupem"
to miejsce nie do zastąpienia dla wizjera.
Przypominam że jak dla mnie wizjer też ma być (i rozumiem
przez to również EVF).
Na wypadek pstrykania jednocześnie w tłumie i z czasem >0,1s ;)

> i - jeśli nie jesteś Pudzianem - ogranicza
> możliwości używania aparatów o masie powyżej 1kg.

Ale Ty mylisz aparat z "przyrośniętym" LCD z aparatem który
ma LCD "obracalne".
Na taki LCD się praktycznie nigdy nie patrzy z tyłu, w bardzo
niewygodny sposób - nie ma takiej potrzeby!
To z kolei implikuje możliwość oparcia aparatu "o coś".
No chyba ze ktoś chce i uparcie składa LCD na płask.
Choćby z nawyku.
Ale logiki w tym nie widzę :]

> pozdrawiam,

Wzajemnie, Gotfryd
(w posiadaniu KM A200, obracalny LCD rzecz jasna)