Użytkownik Jerry1111 napisał:
> Prosciej to zrobic dobierajac odpowiednio elektrolity.

A jeszcze prościej właściwościami np. kleju, czy tworzyw sztucznych,
użytych do konstrukcji, smarów, odpowiednio wątłej konstrukcji. Już to
kiedyś opisywałem, więc teraz krótko. Mocno leciwy magnetowid Sharp miał
rozrzucone po elektronice kropelki kleju, który po dłuższym czasie (o
wiele dłuższym niż gwarancja, bo to było 20 lat temu) rozkładał się na
coś żrącego. Problem w tym, że w tych miejscach klej nie był niczym
uzasadniony. Najpierw padł silnik capstan, bo zjadło ścieżkę zasilajacą.
Sprawdziłem dokładnie cała elektronikę i znalazłem jeszcze jedną minę,
która dopiero zaczęła się rokładać. Później zgasł mi wyświetlacz. Po
sprawdzeniu okazało się, że nie wykryłem ostatniej kropli, leżącej na
nóżce diody w zasilaczu. Japończycy montują, czy raczej w tych czasach
montowali samochody w rękawiczkach a ja mam uwierzyć, że ot tak sobie
chlapią klejem po płytce? W życiu!
Zetknąłem się z rozłażącymi się (depolimeryzującymi) elementami gumowymi
na sprzęgłach, rolkach dociskowych. Rozłażą się na klejące świństwo. W
moim Sharpie po wielu latach gumy są w doskonałym stanie, czyli da się
zrobić. Po prostu producent przyjął inny, klejowy model biznesowy :-)
W procesorowym programatorze pralki, nóżki z procesora wychodzą
bezpośrednio na bramki triaków. W razie czego leci nie tylko triak ale
też i procesor. Wymiana całej płytki, to około 400zł a jakby tak dać
optotriaki? Producent nie zarobi, bo płytkę dałoby się naprawić. Do
pewnego progu ludzie płacą i wymieniają. Te 400zł przy cenie nowej
pralki na poziomie 1000 lub 1200zł jeden raz jest do przyjęcia. Potem
padnie co innego i za chwilę bedzie nowa pralka.
Obecnie sprawę załatwiają luty bezołowiowe, tandetne kondensatory.
Wprost nie można się spodziewać zegara odliczajacego czas życia np.
telewizora, bo wykrycie takiego działania skończyłoby się w sądzie. Za
to można jak najardziej dorobić legendę do groźnych baterii litowych i
tam licznik sobie spokojnie tyka.
Maciek