Jarosław Sokołowski pisze:

> egzaminowano z takich rzeczy, jak budowa karburatora, funkcjonowanie
> droselkalpy albo ferszlus elektronów w siatce triody. Ale teraz mówimy
> nie o technice, która dopiero co się pojawiła na świecie, tylko o takiej
> raczej schodzącej. Do tego trzeba podejść inaczej.

Osoba zabierająca się za zakładanie radiostacji powinna jednak wiedzieć
co to jest modulacja, częstotliwość i jak działa sprzęt, którego będzie
używała. Nie mówię, żeby ta część egzaminu była na poziomie materiału
jaki mają studenci odpowiedniego kierunku na uczelniach technicznych.
Przecież nawet w egzaminie na licencję krótkofalarską cudów nie ma. Nikt
nie każe projektować TRXa. ;) Gdy ostatnio przeglądałem przykładowe
pytania było np. rozpoznawanie typu odbiornika po schemacie blokowym.


> A dlaczego nie na temat bezpieczeństwa prac na wysokościach? Lepiej
> jak amator nie spadnie z anteny i nie zrobi sobie krzywdy. Jest w tej

Pytanie z BHP powinny być. Tak samo jak są w przypadku licencji
krótkofalarskiej. Tyle tylko, że nie chodzi o spadanie z masztu ale o
takie zagadnienia jak oparzenie prądem w.cz. albo gaszenie pożaru
powstałego w wyniku spięcia. Taki materiał adept amatorskiej radiofonii
też jednak powinien opanować. ;)


> chwili spis warunków jakie trzeba spełnić składając wniosek o koncesję
> na prowadzenie stacji radiowej lub telewizyjnej (nawet zdarzyło mi się
> składać). To są zupełnie inne wymagania, z zupełnie innej dziedziny.

Bo w przypadku profesjonalnych nadawców mamy dwa światy. Panowie
dziennikarze i realizatorzy audycji w siedzący studiu nie mają zbyt
wiele wspólnego z technikami zajmującymi się nadajnikiem znajdującym się
w zupełni innym miejscu. W osobie amatora te dwie role by się łączyły.


> Ale zgodzę się z tym, że źle by nie było, gdyby dało sie łatwiej
> (a przede wszystkim taniej) uzyskać koncesję na lokalne radio.

Przede wszystkim moim zdanie powinno to zostać zorganizowane z jeszcze
nieco innych przyczyn. Państwo zażarcie broni swojego monopolu na
broadcasting. Dzieli się nim z wielkimi konsorcjami medialnymi
udzielając im koncesji, a zwykły obywatel nie może nawet na maleńką
skalę. Dajmy sobie na chwilę spokój z 88-108MHz. Przecież na pasmach
amatorskich czy ogólnodostępnych (jak 27MHz) też nie wolno prowadzić
broadcastingu (pomijając sensowność - niemal zupełny brak odbiorców).

Tak z historycznego punktu widzenia: państwo Polskie w 1919 zastrzegło
sobie ABSOLUTNY monopol na Radio. W 1925 zgodziło się nim podzielić
jeśli chodzi o radiofonię, w chwilę potem powołano spółkę Polskie Radio.
Nie minęło dużo czasu a państwo zgodziło się nawet podzielić monopolem
na komunikację po drodze radiowej z amatorami/krótkofalowcami.
Minęło tyle dekad, zaszło tyle demokratycznych zmian. A monopol na
broadcasting państwo wciąż mocno ściska w swojej dłoni i ani
kawałeczkiem nie chce się podzielić z szarym obywatelem...