Użytkownik "Jester" napisał.
>> Są takie płyty, które mimo wydania w 198-którymś-tam-roku na CD nadal
>> grają gorzej niż wersja LP. Mimo kolejnych "remasteringowanych" edycji
>> CD jakość się pogarsza.
>> Mam na to twardy dowód w postaci A script for a Jester`s tear Marillion
>> z 1983 roku. Mam LP i pierwsze wydanie CD (nie wiem z którego roku,
>> kupiłęm gdzieś w 1989). LP da się słuchać z dużą przyjemnością, CD
>> ledwie, z dużą przykrością.
>> I nie ma tu nic z dorabiania jakiejkolwiek ideologii. Po prostu suche
>> fakty.
>
> Potwierdzam. Pierwsza edycja to kij w szprychy zwolenników CD - nie daje
> się słuchać.

Nooo... jak się miało tą płyte nagraną z radia na kasecie to skok jakościowy
był na plus ; )

> Nawiasem mówiąc - to jeden z bardzo niewielu przypadków płyty, której
> zremasterowana wersja brzmi lepiej, niż pierwsze wydanie.

Poważnie ?
To muszę spróbować. Niestety przed sprzedaniem gramofonu zapomniałem
przegrać LP na dysk : )))) i tego co mam na CD nie mogę słuchać.
Jakiś czas temu miałem doczynienia z Misplaced Childhood (chyba, choć może
to było Fugazi) po którejś tam reedycji i wydawało mi się, że brzmiała
gorzej niż oryginalna pierwsza wersja. Cały ten remastering robił wrażenie
jakby ktoś wpiął się z korektorem graficznym w tor i z wyjścia pobrał
"uszlachetniony" materiał ; )

adam