>> Ale od poczatku dyskusja nie byla o tym jaka chwilowa moc moze rozwinac
>> czlowiek, tylko *jaka ciagla*.
>
> Ale "ciągłą" przez ile czasu? Bo wiemy, ile przez ponad 2 godziny - co
> najmniej 300W. A ile przez pół godziny?
>
> Najwyższą moc w impulsie ponoć osiągają skoczkowie wzwyż. Nie chce mi
> się liczyć, czy to prawda.

A to latwo sprawdzic. Dla wysportowanego czlowieka czynnikiem
limitujacym jest szybkosc wymiany gazowej w plucach. W pewnych granicach
jest ona zalezna od maksymalnej objetosci dowolnej (MVV). Zeby to
uscislic mozna zbadac dyfuzje CO przez pluca (DLCO).
Dla sportowcow MMV wynosi ok. 40l/min. To znajac ilosc O2 i to jak spala
sie glukoza mozna policzyc energie. W wydychanym powietrzu bedzie dajmy
kolo 10% O2, we wdychanym 21% to nam daje ledwie 50% wydajnosc. Czyli
mamy do dyspozycji ok. 4l O2/min. To daje cos kolo 115kJ/minute, czyli
1,8 kJ/s. Jak wczesniej pisalem sprawnosc przetworzenia energii
chemicznej na mechaniczna nie przekracza 15%, to nam daje mozliwosc
teoretycznego stalego wysilku na poziomie 270W. Problem w tym, ze to
musi uwzgledniac wysilek miesni oddechowych i serca. Czyli wiekszosc
pracy idzie na to, zeby w ogole pobrac taka ilosc tlenu.
Oczywiscie ktos moglby powiedziec, ze MMV mozna zwiekszyc, ale w tym
wypadku praca miesni oddechowych pochlania co raz wiecej tlenu, az
calosc idzie wylacznie na pokrycie pracy miesni oddechowych.
Oczywiscie zdarzaja sie wyjatki, ktore maja nieco inna budowe
anatomiczna, ktore moge w jakis sposob te bariery przekroczyc.