Do elektrolizy wody proponuję użyć sposobu "wojskowego parzenia herbaty".
Za moich czasów grzałki w wojsku były zabronione, natomiast dostępne w
dużych ilościach były tępe żyletki, nici, można było skombinować zapałki.
Patent wyglądał mniej wiecej tak, że 2 żyletki przedzielało się mniej więcej
na odstęp zapałki i okręcało na brzegach nicią (żyletki z zapałką pośrodku).
Do tych 2 żyletek dokręcało się odizolowane przewody, wkładało do szklanki z
wodą i metodą ostrożnych ruchów wtykało do gniazdka.
Z regóły wojskowe bezpieczniki (korki) wytrzymywały takie chwilowe
obciążenie a wrzątek był w kilka sekund gotowy.

W twoim doświadczeniu należało by zmodyfikować wojskowy patent o:
- 2 elektrody typu odizolowany gruby drut w dwóch menzurkach we wspólnym
naczyniu.
- spolaryzowanie układu + / - poprzez włączenie w szereg z jedna elektrodą
diody na napięcie przynajmniej 300V
Tyle powinno wystarczyć, korki nie powinny wysadzić o ile:
- powierzchnia elektrod będzie porównywalna z pow, żyletek,
- odstęp elektrod będzie większy do grubości zapałki.
- Im większa powierzchnia elektrod tym większy odstęp.
Aczkolwiek proponuję w szereg z jedną z elektrod włączyć żarówkę dużej mcy
np. 200W z np lampkę nocną.
Całość włączaś do kontaktu poprzez wtyczkę przedłużacza w sąsiednim pokoju
za drzwiami.

Uwaga.
Cała zabawa z elektroliza wody, a tym bardziej z napięciem sieciowym jest
niebezpieczna i niewskazana.

Żeby nie poprawiać wyników finansowych szpitali proponuję:
- nie dotykać rękoma wody, elektrod, lampek pod napięciem.
- całość należy połączyć bez napięcia, poustawiać napełnione odwrócone
menzurki w odp odległości,
- odizolować (przynajmniej szklane) naczynie z wodą i z menzurkami od
podłoża (guma, styropian, itp).
- dać na mszę w najbliższym kościele,
- wetknąć wtyczkę przedłużacza w gniazdko (najlepiej w sąsiednim pokoju).
- wyjąć wtyczkę po kilkunastu sekundach, o ile bezpiecznki w domu wcześniej
nie wysadziło (z żarówką lampki to nie grozi).
- pozbierać po explozji, zebrać rozlaną wodę, szkło, itp. (mam nadzieję, że
przy zachowaniu ostrożności to nie grozi).
!!!Generalnie żadnych rąk i dotykania układu pod napięciem!!!
!!!Wszystkie łączenia robić przy wyjętej wtyczce z gnazdka!!!

Swoją drogą podobne doświadczenia widziałem na Youtube.
Nie lepiej tam popatrzeć?
Taniej, szybciej, bezpieczniej.

do góry

Użytkownik Sqeeb napisał:
> On Tue, 04 Aug 2009 20:02:33 +0200
> Grzegorz Kurczyk wrote:
>
>> Dopóki nie poznamy tajemniczego "cosia" niewiele wydedukujemy.
>
> Nie będe wam wiele tłumaczył, ale tak krótko mówiąc to tym
> cosiem będzie 'naczynie z butelek' w którym będzie woda.
> Elektrolizer buduje ;-) Tak wiem, to niebezpieczne, straszne i w ogóle.
> Ale nie chce stworzyć mieszaniny piorunującej tylko sam wodór uzyskać.

Eeeetam niebezpieczne ;-) nie bardziej niż używanie kuchenki gazowej.

>
> Hym... Nasz coś też pewnie będzie miał pewną rezystancję(nawet jeżeli będzie
> to słona woda), ale wzrost rezystancji w obwodzie powinien zmniejszyć prąd na
> oporniku? Dobrze mówię?
>

Ale w takim razie po kiego grzyba ten rezystor w szereg ? Dać te 12V
między elektrody i niech buzuje ile wlezie :-) Przy 12V trzeba sporej
powierzchni elektrod coby te 2A popłynęło. Ewentualnie dać jakiś
bezpiecznik na wypadek zwarcia elektrod, choć solidna konstrukcja
elektrolizera powinna wykluczyć taką możliwość.

Pozdrawiam
Grzegorz

do góry

On Tue, 04 Aug 2009 22:57:30 +0200
Grzegorz Kurczyk wrote:

> Eeeetam niebezpieczne ;-) nie bardziej niż używanie kuchenki gazowej.

I balonik można puścić ;-)

> >
> > Hym... Nasz coś też pewnie będzie miał pewną rezystancję(nawet jeżeli będzie
> > to słona woda), ale wzrost rezystancji w obwodzie powinien zmniejszyć prąd na
> > oporniku? Dobrze mówię?
> >
>
> Ale w takim razie po kiego grzyba ten rezystor w szereg ?

Nie chce spalić zasilacza a nie mam pewności co osiągne wrzucając
'dwa kable' do miski z wodą ;-)

> Dać te 12V
> między elektrody i niech buzuje ile wlezie :-) Przy 12V trzeba sporej
> powierzchni elektrod coby te 2A popłynęło.

Niklowanej blachy nie znalazłem, jakieś elektrody do spawania, ale
kształtem nieodpowiednie. Może żyletki?

> Ewentualnie dać jakiś
> bezpiecznik na wypadek zwarcia elektrod, choć solidna konstrukcja
> elektrolizera powinna wykluczyć taką możliwość.

Co masz na myśli mówiąc 'solidna konstrukcja'? ;-)

--
Pozdrawiam,
Sqeeb

do góry

On Tue, 4 Aug 2009 22:56:16 +0200
ici wrote:

> Do elektrolizy wody proponuję użyć sposobu "wojskowego parzenia herbaty".
> Za moich czasów grzałki w wojsku były zabronione, natomiast dostępne w
> dużych ilościach były tępe żyletki, nici, można było skombinować zapałki.
> Patent wyglądał mniej wiecej tak, że 2 żyletki przedzielało się mniej więcej
> na odstęp zapałki i okręcało na brzegach nicią (żyletki z zapałką pośrodku).
> Do tych 2 żyletek dokręcało się odizolowane przewody, wkładało do szklanki z
> wodą i metodą ostrożnych ruchów wtykało do gniazdka.
> Z regóły wojskowe bezpieczniki (korki) wytrzymywały takie chwilowe
> obciążenie a wrzątek był w kilka sekund gotowy.

No tak, ale to herbata panie a my tu wcale nie parzymy...

> W twoim doświadczeniu należało by zmodyfikować wojskowy patent o:
> - 2 elektrody typu odizolowany gruby drut w dwóch menzurkach we wspólnym
> naczyniu.
> - spolaryzowanie układu + / - poprzez włączenie w szereg z jedna elektrodą
> diody na napięcie przynajmniej 300V
> Tyle powinno wystarczyć, korki nie powinny wysadzić o ile:
> - powierzchnia elektrod będzie porównywalna z pow, żyletek,
> - odstęp elektrod będzie większy do grubości zapałki.
> - Im większa powierzchnia elektrod tym większy odstęp.
> Aczkolwiek proponuję w szereg z jedną z elektrod włączyć żarówkę dużej mcy
> np. 200W z np lampkę nocną.
> Całość włączaś do kontaktu poprzez wtyczkę przedłużacza w sąsiednim pokoju
> za drzwiami.

Wszystko ładnie pięknie, tylko mi sie z tej wody zupa zrobi, a to jest zbędne
bo oprócz porażenia prądem dochodzi mi jeszcze poparzenie...

> Uwaga.
> Cała zabawa z elektroliza wody, a tym bardziej z napięciem sieciowym jest
> niebezpieczna i niewskazana.

Ja wiem, z dzieckiem nie rozmawiasz. Dużo myśle mało robie.

> Żeby nie poprawiać wyników finansowych szpitali proponuję:
> - nie dotykać rękoma wody, elektrod, lampek pod napięciem.

Jedna ręka w kieszeń, a drugą można coś grzebać.

> - całość należy połączyć bez napięcia, poustawiać napełnione odwrócone
> menzurki w odp odległości,
> - odizolować (przynajmniej szklane) naczynie z wodą i z menzurkami od
> podłoża (guma, styropian, itp).

A po co menzurki? Mało to butelek plastikowych...

> - dać na mszę w najbliższym kościele,

Co ma być to będzie.

> - wetknąć wtyczkę przedłużacza w gniazdko (najlepiej w sąsiednim pokoju).

Bezsens, może od razu bunkier sobie wybuduje na podwórku?

> - wyjąć wtyczkę po kilkunastu sekundach, o ile bezpiecznki w domu wcześniej
> nie wysadziło (z żarówką lampki to nie grozi).

Ta, zupa gotowa przy tych 300V...

> - pozbierać po explozji, zebrać rozlaną wodę, szkło, itp. (mam nadzieję, że
> przy zachowaniu ostrożności to nie grozi).
> !!!Generalnie żadnych rąk i dotykania układu pod napięciem!!!
> !!!Wszystkie łączenia robić przy wyjętej wtyczce z gnazdka!!!

Jakoś tak mam wrażenie że chciałeś sobie ze mnie pożartować.

> Swoją drogą podobne doświadczenia widziałem na Youtube.
> Nie lepiej tam popatrzeć?
> Taniej, szybciej, bezpieczniej.

Aha...
Po co ciągnać dziewczyne do łóżka, same problemy z tego.
Przecież można iść do kiosku, popatrzeć na obrazki...

--
Pozdrawiam,
Sqeeb

do góry

>>> Hym... Nasz coś też pewnie będzie miał pewną rezystancję(nawet jeżeli będzie
>>> to słona woda), ale wzrost rezystancji w obwodzie powinien zmniejszyć prąd na
>>> oporniku? Dobrze mówię?
>>>
>> Ale w takim razie po kiego grzyba ten rezystor w szereg ?
>
> Nie chce spalić zasilacza a nie mam pewności co osiągne wrzucając
> 'dwa kable' do miski z wodą ;-)

Zasilacza nie spalisz tak latwo. Jak sie bedzie mocno grzal to po prostu
go wylaczysz.

>> Dać te 12V
>> między elektrody i niech buzuje ile wlezie :-) Przy 12V trzeba sporej
>> powierzchni elektrod coby te 2A popłynęło.
>
> Niklowanej blachy nie znalazłem, jakieś elektrody do spawania, ale
> kształtem nieodpowiednie. Może żyletki?

Sie rozpuszcza. Zreszta zalezy co bedziesz poddawal elektrolizie. Wode?
Raczej nie. Dla kazdego roztworu znajdziesz/policzysz opor. Jako
elektrody dobre sa prety grafitowe z bateryjek. Praktycznie
niezniszczalne (no chyba, ze robisz elektrolize jakiejs stopionej soli).
BTW, nie prosciej ci otrzymac wodor przez reakcje glinu z wodorotlenkiem
sodu?

--
Inteligentny dom - http://idom.wizzard.one.pl
http://idom.sourceforge.net/
Teraz takze forum dyskusyjne
Zobacz, wyslij uwagi, dolacz do projektu.

do góry

>Ja wiem, z dzieckiem nie rozmawiasz. Dużo myśle mało robie.

Ja najmocniej przepraszam, ale z pomysłu sądziłem że masz co najwyżej naście
lat!
Pisałem ostrożnie "dla dzieciaka".
Jeszcze raz przepraszam za lamelskie wstawki.

do góry

On Tue, 04 Aug 2009 23:31:11 +0200
T.M.F. wrote:

> >>> Hym... Nasz coś też pewnie będzie miał pewną rezystancję(nawet jeżeli będzie
> >>> to słona woda), ale wzrost rezystancji w obwodzie powinien zmniejszyć prąd na
> >>> oporniku? Dobrze mówię?
> >>>
> >> Ale w takim razie po kiego grzyba ten rezystor w szereg ?
> >
> > Nie chce spalić zasilacza a nie mam pewności co osiągne wrzucając
> > 'dwa kable' do miski z wodą ;-)
>
> Zasilacza nie spalisz tak latwo. Jak sie bedzie mocno grzal to po prostu
> go wylaczysz.

To już wole dać bezpiecznik, bo przy moich założeniach może być tak, że
zostawie tą maszynke na ileś tam minut samą sobie.

> >> Dać te 12V
> >> między elektrody i niech buzuje ile wlezie :-) Przy 12V trzeba sporej
> >> powierzchni elektrod coby te 2A popłynęło.
> >
> > Niklowanej blachy nie znalazłem, jakieś elektrody do spawania, ale
> > kształtem nieodpowiednie. Może żyletki?
>
> Sie rozpuszcza. Zreszta zalezy co bedziesz poddawal elektrolizie. Wode?

Wode, albo wode z NaCl. Słaba substancja do elektrolizy, ale powoli powoli
i z tego też coś będzie. Mam czas.

> Raczej nie. Dla kazdego roztworu znajdziesz/policzysz opor.

Jak? Miernik cyfrowy kupiłem jakiś czas temu, ale opory to on jakoś dziwnie
mierzy, pokazuje różne wartości dla niektórych 'blaszek'(tzn. skacze między
wartościami dosyć znacznymi, tak raz na 3/4 sekundy).

> Jako
> elektrody dobre sa prety grafitowe z bateryjek. Praktycznie
> niezniszczalne (no chyba, ze robisz elektrolize jakiejs stopionej soli).

Hym... A coś poza tym?

> BTW, nie prosciej ci otrzymac wodor przez reakcje glinu z wodorotlenkiem
> sodu?

Jednorazowo tak. Ekonomiczniej również by to było. Ale mi chodzi o łatwodostępność
składników i żeby to wszystko było pod ręką. Nie kupuje się całej świni
dla kawałka szynki, nie? ;-) Zresztą przy okazji się czegoś ciekawego nauczę.

--
Pozdrawiam,
Sqeeb

do góry

On Tue, 4 Aug 2009 23:38:33 +0200
ici wrote:

>
> >Ja wiem, z dzieckiem nie rozmawiasz. Dużo myśle mało robie.
>
> Ja najmocniej przepraszam, ale z pomysłu sądziłem że masz co najwyżej naście
> lat!

No bo (jeszcze) mam, ale nie jestem wyrywny na tamten świat.

> Pisałem ostrożnie "dla dzieciaka".
> Jeszcze raz przepraszam za lamelskie wstawki.

Nie szkodzi, zdarza sie.

--
Pozdrawiam,
Sqeeb

do góry

Użytkownik Sqeeb napisał:
>
> Niklowanej blachy nie znalazłem, jakieś elektrody do spawania, ale
> kształtem nieodpowiednie. Może żyletki?
>

Do takich zabaw stosowałem elektrody węglowe wybebeszone ze starych
baterii R20. Miały fajny mosiężny kapturek do przylutowania przewodu.
Tylko miejsce lutowania z całym kapturkiem trzeba dobrze zabezpieczyć
przed dostępem elektrolitu bo elektroda dodatnia błyskawicznie
"odgnije". Ujemna też nie będzie "zadowolona". Generalnie: kontakt z
elektrolitem ma mieć tylko węgiel. Kiedyś dorwałem ogniwa od starych
central telefonicznych. Tam to dopiero były pręty węglowe :-)

>> Ewentualnie dać jakiś
>> bezpiecznik na wypadek zwarcia elektrod, choć solidna konstrukcja
>> elektrolizera powinna wykluczyć taką możliwość.
>
> Co masz na myśli mówiąc 'solidna konstrukcja'? ;-)

Najprostszy "elektrolizer" do uzyskiwania samego wodoru (tlen idzie do
atmosfery) to kubek metalowy z elektrolitem i menzurka lub probówka dnem
do góry. Do menzurki od spodu włożony odizolowany drut zwinięty w
sprężynkę. Do kubka podłączamy plus, do druta minus i już do góry mkną
wesołe bąbelki :-) Oczywiście w takich warunkach nie trudno o zwarcie
druta z kubkiem :-) Jako zasilacza używałem niezawodnego zasilacza do
kolejki elektrycznej "Piko", który miał zabezpieczenie
przeciwprzeciążeniowe.
Solidna konstrukcja to np. "H"-rurka ze stałymi elektrodami. Jak masz
jakiś statyw coby konstrukcja się nie chybotała to będzie dobrze.


P.S. Że też w dzieciństwie chaty w powietrze nie wysadziłem, to cud :-)


Pozdrawiam
Grzegorz

do góry

On 2009-08-04 23:39:01 +0200, Sqeeb <s...@i...community> said:

>> Sie rozpuszcza. Zreszta zalezy co bedziesz poddawal elektrolizie. Wode?
>
> Wode, albo wode z NaCl.

NaCl sobie podaruj przy metalowych elektrodach. Chlor zje Ci anodę.
Więc albo anoda grafitowa, albo rezygnujemy z chlorków w elektrolicie.

Do metalowych elektrod lepiej roztwór NaOH, tyle że trzeba ostrożnie,
bo żrące. Zwłaszcza uważać na oczy - okulary ochronne.

> Słaba substancja do elektrolizy,
NaCl słaba? A skąd ten pomysł?

--
DJ

PS. przy odpisywaniu na priv usun antyspamowy wpis z adresu

do góry