...::QRT::... pisze:
> Znaczy coś jak "normalna kalibracja" a nie profilowanie w systemie?
> A co to za rozawiazania?

Kalibracja programowa, bo taka jest możliwa w tej klasie monitorów,
składa się z trzech dwóch etapów:

1. Regulacja monitora w zakresie punktu beli, krzywej gamma i
jaskrawości, w miarę jego możliwości technicznych.
2. Korekcja niedoskonałości powyższych parametrów przez modyfikację LUT
karty graficznej.
3. Oprofilowanie.

Punkt pierwszy ma największy wpływ na końcowy efekt, gdyż korekcja
programowa ma ograniczone możliwości i wprowadza poważne skutki uboczne.
Dobrze skorygowany monitor wymaga kosmetycznych ingerencji. Widać to po
zmianach w wyświetlaniu, widocznych po załadowaniu profilu, zazwyczaj
przy starcie systemu. Im zmiana jest mniejsza, tym jakość regulacji i
samego monitora jest lepsza.

Regulację monitora, przygotowującą go do kalibracji, wykonuje się pod
dyktando programu dołączonego do kalibratora, tzw profilera. W tym
miejscu mogą pojawić się problemy. Monitor może nie mieć żadnej
regulacji lub szczątkową, np notebooki, ACD, Formac. Oprogramowanie może
nie mieć możliwości kontroli monitora, np Spyder Express, lub pozornie
ułatwiać sprawę, np tryb Easy u X-Rite. Dobre profilery i rozsądne
monitory mają komplet podstawowych regulatorów i mechanizmy ich
kontroli. Tylko takie połączenie pozwala osiągnąć optymalne rezultaty.
Unikatowym rozwiązaniem, o którym wspomniałem w poprzednim poście, jest
połączenie Eizo z profilerem Lafota. Oprogramowanie samodzielnie
korzysta z regulatorów monitora za pośrednictwem API udostępnionego
przez USB. Dzięki temu ogranicza do minimum ilość czynności jakie należy
wykonać, redukuje zaangażowanie i ewentualne błędy użytkownika.
Kalibracja przypomina semi-automatyczne systemy kalibracji sprzętowej.
Zadajemy parametry a reszta robi się sama.

--
Tomasz Jurgielewicz
Masz ochotę zapytać mnie o monitory specjalistyczne?
Masz problem z kolorem? Wal śmiało!
monitory.mastiff.pl, gg: 189335, skype: zpkmastiff