Anerys napisał:

>> Kilka lat temu NASA ogłaszała skup komputerów PC/XT, bo się skończyły
>> zapasy i8088.
>
> Stare, cholernie toporne, wolniejsze od żółwia, ale... z pewnością wiele
> ówczesych ST-225 do dzisiaj będzie chodzić, a czy współczesne tyle
> wytrzymają?

Z tą trwałością ST-225, to legenda Urbana. On miał głowicę przesuwaną
na zwijanej tasiemce, która się wycierała. Sam musiałem robić backup
danych i formatować niskopoziomowo dysk (czyli wyznaczać pozycję
ścieżek) w czasie normalnej eksploatacji tego dysku. W połowie lat
dziewięćdziesiątych odkryłem taki zabytek w szufladzie -- jako tak
zwaną nówkę sztukę. Kiedyś o nim "się zapomniało" i przeleżał tak
kilkanaście lat. Żałuję, że trafił się amator na niego -- wziął,
wsadził w swój komputer i używał. Dzisiaj to by dopiero był okaz.
W zeszłym roku jeden odnalazłem w garażu, ale używany.

>> Podwajanie zasięgu GSM w Bieszczadach, to zły pomysł. W górskich
>> warunkach to niewiele daje. A poza tym one są tak niewielkie, że
>> ze środka na obrzeża jest tak cos koło 35 km. Krajem, w którym
>
> Jarku, ale ja nie mówię, ze absolutnie tak, a nie inaczej trzeba!
> Właśnie ze względu na propagację, która w górach potrafi naprawdę
> zrobić ogromnego psikusa - sygnał niby mocny, a transmisji zero...
> bo akurat trakt jest tak ułożony, że wokół nośnej jest cała masa
> odbić, refrakcji, mieszania listków z różnych kierunków, wiesz,
> propagacja wielodrożna, tropo, termoklina, inwersja, superrefrakcja,
> itp...

Ale chyba w Bieszczadach jest teraz całkiem dobry zasięg GSM.
Byłem ze dwa lata temu i nie narzekałem. To moje bycie było
bardzo powierzchowne. Może w tym roku sprawdzę głębiej.

>> najczęściej jest wykorzystywana ta technika, jest Australia.
>> Tam jest wszędzie płasko, a miejscami mało ludnie, dobrze się po
>> tych czerwonych piaskach sygnał niesie.
>
> Dlatego wręcz należało by w górach pójść w drugą stronę... oglądałem
> niedawno jakiś reportaż, gdzie powiedziano, iż aby uratować czyjeś życie,
> to czasem trzeba osłabić bijące serce, żeby nie pompowało za dużo krwi,
> takie tam. Podobnie tu - im krótszy zasięg, tym mniejsze ryzyko, że
> wskutek komplikacji zjawisk propagacyjnych transmisja zdechnie. Cyfra też
> zdechnie, jak stopa błędów przekroczy limit korekcji... i to gwałtowniej,
> niż analog. Nawet niech to będzie sieć powtarzaczy, a pewien objęty nimi
> obszar zlinkowany ze stacją główną. Zaś gęsta sieć małych stacyjek
> ułatwiła by pelengację, gdyby ktoś wołał o pomoc i nie wiedział, gdzie
> jest. Z wiadomych względów układ podobny, jak w warszawskim metrze -
> wspólny zasięg Wielkiej Trójki (Plus, Era, Idea (nie korygować)), P4 ma
> chyba osobno, nie wiem. O tej tematyce rozmyślałem, zanim powstała
> jakakolwiek sieć komórkowa, ale nie chciało mi się na próżno wymyślać
> szczegółów. Sensowny zasięg w górach, to do 5, max 10 kilometrów.
> Powyżej propagacja może narobić siary - np. niekoniecznie silniejszy
> sygnał jest lepszy.

No to w górach jest jak w mieście. A że BTS, to nie jakieś koszmarne
pieniądze, to tak się robi. Przy okazji -- jest działający już projekt
Open BTS. Za naprawdę śmieszne pieniądze na sprzęt (abstrahując od
legalności) można zrobic własna stację, logować się do niej i rozmawiać.

--
Jarek