On Feb 8, 10:20 am, Maciej Sobczak <s...@g...com> wrote:
> W dniu czwartek, 7 lutego 2013 23:07:34 UTC+1 użytkownik Andrzej Jarzabek napisał:
>
> > Normalnie, reflektujesz, wypisujesz checkboxy, z refleksji wynika, że
> > biorąc pod uwagę wszystkich checkboxy A jest lepsze od B, ale A ma tylko
> > 5 checkboxów po swojej stronie, a B 15, więc z liczenia wychodzi, że B
> > jest lepsze.
>
> Przepraszam, ale tego kompletnie nie zrozumiałem. Mogę prosić np. o analogię
samochodową?

Nie znam się na samochodach, ale powiedzmy, że porównujesz do floty
Forda Mondeo i Bentleya. Przy Bentleyu jest piętnaście checkboxów, a
przy Fordzie Mondeo tylko jeden "jest tańszy od Bentleya". Liczysz
checkboxy i wychodzi, że powinieneś wybrać Bentleya.

> > > Nie! Nie da się. Nie można wprowadzić Springa czycotamjeszcze, bo...
> > > <tu wstaw wszystkie swoje argumenty, które do tej pory napisałeś>.
> > Jakie argumenty? Przecież ja nie twierdzę, że czegoś nie można czy się
> > nie da.
>
> To o czym tu dyskutujemy?

O tym, kto o tym decyduje i dlaczego nie programista.

> > > A skąd wiadomo, co jest dobre dla projektu?
> > Z doświadczenia, z analizy, z intuicji - nie jest to pewna wiedza, ale
> > jakaśtam jest.
>
> To miałem na myśli piszą o refleksji nad stanem obecnym. Czyli ustaliliśmy,
> że w ten sposób można określić, co jest dobre dla projektu. Tak? Bo nie
> wiem już, co ustaliliśmy.

Powiedzmy, że można. Ale jeśli pozostawiasz tę refleksję, a w
szczególności decyzje wynikające z refleksji osobie, której interes
może być sprzeczny z dobrem projektu, to ryzykujesz, że te decyzje
będą suboptymalne.

> > Zapewne, pytanie jednak na ile korzyści z entuzjazmu przekraczają lub
> > nie przekraczają strat wygenerowanych owym entuzjazmem.
>
> Jest całkiem dobra metoda, żeby to sprawdzić - zrobić to.

Jest to również dobra metoda na sprawdzenie, jak długo można trzymać
penisa we wrzątku.

> Jak już pisałem, są firmy gotowe na ryzyko, oraz niegotowe. Te gotowe
> są w stanie poddjąć decyzje, których te niegotowe nie podejmują, bo są...
niegotowe.

Skoro lubisz metafory samochodowe, to proszę bardzo: są kierowcy,
którzy po kilk głębszych czują się gotowi do jeżdżenia po górskich
serpentynach 180 km/h. Skoro się czują gotowi, to są w stanie podjąć
decyzję, których ci niegotowi nie podejmują.

> > Oczywiście ale rozmawiamy o krytyce opcji "o wyborze języka decydować
> > będzie ten, kto będzie go używał".
>
> Na pewno powinien mieć swoj input w tym procesie.

Z tym przecież nie dyskutuję.

> Skoro gdzieś zidentyfikowano ryzyko, to należy nim zarządzać.
> Niczym się to nie różni od jakiegokolwiek innego ryzyka, któro
> w biznesie jest zjawiskiem normalnym.

No więc otóż normalne zarządzanie ryzykiem w biznesie polega na tym,
że czasem się ryzyka nie podejmuje, a nie działa na zasadzie "jest to
ryzykowne, ale ryzyko zawsze jest w biznesie więc: Urrrrraaa!!!"