W dniu 20.11.2021 o 20:08, Astralny Rębajło pisze:
>> O ile w wypadku V1 masz oczywiście rację, to w wypadku V2 nie jest
>> to już takie oczywiste. Zwłaszcza po zbombardowaniu Peenemünde
>> produkcję przeniesiono do szeregu różnych zakładów. Gdzie znalazłem
>> informację na temat producenta V3?
> Podsumowanie. Więcej osób zginęło w czasie budowy tych rakiet,
> aniżeli od tych rakiet. Projekt nietrafiony, marnujący zasoby.

Skąd Ty te dane bierzesz?

V1 i V2 były niezłymi pomysłami. Brakowało im tylko i wyłącznie pomysłu
na sterowanie. Z tym, że Hitler liczył na broń atomową. Jakby do V2
zapakował głowicę jądrową to nie musiałby jakoś szczególnie trafiać w
konkretny dom w Londynie. Brakło "chłopu" czasu po prostu.

Aż się dziwię, ze nie wpadli na pomysł wysłania agenta, który by
podrzucił po prostu nadajnik w miejsce, które chcą trafić i nie zrobili
czegoś, co się na ów nadajnik naprowadzi. Wydaje mi się to możliwe na
ówczesny stan wiedzy. czytałem, ze i Anglicy i Amerykanie się tego bali
i nasłuchiwali częstotliwości oraz badali niewybuchy pod tym kątem.

V3 było trochę absurdalnym pomysłem. Rozmiary broni powodowały, że w
praktyce była mało użyteczna. 150 metrowa lufa była sama w sobie
niestabilna przy sensownej masie.

Mało osób wie, że Irak chciał to w latach 90-tych zastosować do walenia
w Izrael. Tylko mu zabili konstruktora.

--
Robert Tomasik