W dniu czwartek, 4 sierpnia 2016 11:35:43 UTC+2 użytkownik Jacek napisał:
> W dniu 03.08.2016 o 04:48, Konrad Anikiel pisze:
>
> > Za mało danych. Jakie obciążenia, znaczy czy stałe czy zmienne, ile to ma
wytrzymać cykli grzania/chłodzenia, ile czasu ma trwać pojedynczy cykl pracy, jak to
ma wyglądać, w sensie jak masz zamiar te dwa megapaskale zamknąć w środku, co i jak
ma do tego być podłączone, czy masz w środku miejsce na izolację, jaki masz na to
budżet, no ile konkretnie to jest "minimum 1300".
> >
> Obciążenie w zasadzie stałe (gaz pod ciśnieniem, które będzie się powoli
> zmieniać i jest pod kontrolą).
> Te 2 MPa w środku będzie zamknięte w ten sposób, że rura będzie dość
> długa i środkowa jej część będzie tylko grzana do 1300, a końce będą (w
> miarę) chłodne i zaopatrzone w króćce do podawania i odbioru gazów.
> Ile cykli ma wytrzymać? - Jak najwięcej, ale rozumiem, że jak będzie
> kilkaset to już będzie super.
> Pojedynczy cykl trwa od godziny do kilku godzin.
> Temperaturę wytwarza piec elektryczny i jest ona stabilizowana, tak więc
> mamy 1300 do max 1350.

Takie rzeczy robi się w kwarcowych piecach: tiny.pl/g94gs
Są takie w których rura rozgrzewa się do pełnej tempertury wsadu, są takie w których
wsad jest gorący, a rura zimniejsza. Wtedy możesz dojść z temperaturą znacznie wyżej.

Jeśli się uprzesz że pokażesz światu że sam umisz coś takiego zmajstrować, to nie
masz dużego wyboru materiału. Molibden czysty albo stopowy da radę, ale będzie drogi.
Z tańszych to spokojnie możesz wziąć rurę z 253MA od Outokumpu, ale będziesz musiał
dobrać grubość na podstawie solidnej symulacji pełzania, bo to znacznie poza
normalnym zakresem zalecanym dla tego materiału, niewiele od temperatury topnienia.
Lepsze będą ferrytyczne nierdzewki, oni mają bardzo fajne z dodatkiem aluminium. Nie
wiem czy w postaci rury, bo widziałem tylko blachy i to dość grube. Z trochę
droższych masz stopy niklu: 800H albo HR120 od Haynesa, ale za to ostatnio płaciłem
100 funtów za kilogram, więc też tani nie jest. Tak czy siak, zamknij tę rurę w
płaszczu, w który puść argon, żeby od zewnątrz się nie utleniła. Od środka obłóż to
materiałem izolacyjnym, żeby nie grzać rury do maksymalnej temperatury wkładu. Jak
zasymulujesz proces uwzględniając izolację od wewnątrz i chłodzenie argonem od
zewnątrz, to tej rurze wyjdzie temperatura znacznie niższa niż tego co tam w środku
ma siedzieć. Jak zadbasz o symetryczne obciążenie (że tylko zewnętrzne ciśnienie
działa na metal, a na przykład grawitacyjne zginanie rury podpartej na końcach już
nie), zasymulujesz w jakimś ansysie creep-buckling (powodzenia ze zdobyciem własności
materiału do zbudowania modelu obliczeniowego), to powinno działać, tylko po co się
tak męczyć, skoro gotowy piec od Chińczyka kosztuje tysiąc albo dwa tysiące dolców?