Użytkownik "JK" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:lcltd8$qir$...@d...me...

W dniu 2014-02-02 12:26, Paweł Pawłowicz pisze:
> W dniu 2014-02-02 11:15, J.F. pisze:
>> Dnia Sun, 2 Feb 2014 10:51:56 +0100, AdamS napisał(a):
>>> Aby prawidłowo osadzała się powłoka miedzi na katodzie musi mieć ona
>>> odpowiednią powierzchnię.
>>> Zapewnienie odpowiedniej gęstości prądowej dla prądu 10 mA i 4 A przy
>>> takich
>>> samych wymiarach elektrod jest niemożliwe.
>>
>> Ale ty nie chcesz jej prawidlowo osadzac. Moze byc byle jak, byleby
>> tylko zwazyc sie dala.
>
> O, właśnie! Przedtem musisz dokładnie wypłukać i wysuszyć elektrodę. A
> są na niej igiełki metalu odpadające przy najmniejszym podmuchu ;-)
>


> Zapominacie, że można mierzyć *ubytek* masy anody. Ponadto autorowi chodzi
> o pomiar z dokładnością 10-15%.
JK

To jest gdybanie nie poparte znajomością procesów galwanicznych.
- Procesy anodowy i katodowy nie muszą przebiegać z taką samą sprawnością
szczególnie gdy gęstość prądowa zmienia się impulsowo jak 1:400.
- Elektrolity to przewodniki II rodzaju i zachowują się inaczej niż metale.
- Szybkość różnych jonów jest różna. Powstają przestrzenie przyelektrodowe
w których zachodzą różne reakcje. Przy impulsie prądowym powstaje przy
katodzie warstewka uboga w kationy (polaryzacja stężeniowa).
- W siarczanowych (kwaśnych) kąpielach do miedziowania łatwo tworzy się
szlam anodowy.
- Anody rozpuszczają się w zasadzie z powstawaniem jonów Cu+2 ale powstają
także jony Cu+1
- Jony Cu+1 powstają również w wyniku reakcji miedzi metalicznej z jonami
Cu+2.
- Sole miedzi hydrolizują w przestrzeni anodowej do nierozpuszczalnego
tlenku miedzi(I) - Cu2O.
- osadzanie miedzi nie musi w całości przebiegać kosztem rozpuszczania
anody. Jony Cu+2 są w elektrolicie!
Można w XXI wieku próbować wynaleźć kwadratowe koło.
Pięćdziesiąt lat temu pewien profesor na egzaminie mawiał do studenta
"odkrywcy": Panie, wodę z goowna też da się otrzymać ale się nie opłaca.
I tyle w tym temacie. Dziękuję za dyskusje. Pozdrawiam
Adam