W dniu 2017-06-05 o 14:49, Robert Wańkowski pisze:

> Czyli masz wytrawioną płytkę zbiorczą zawierającą np. 6 x 2 płytki
> docelowe?
> Jeżeli tak, to ręcznie przesuwasz program o tyle ile masz przesunięte
> obrazy płytek.

To nie takie proste.Powiedzmy, że mam wytrawione te 6x2 płytki docelowe.
Montuję na stole CNC wspomniany arkusz PCB pod przypadkowym kątem i w
przypadkowym miejscu, no bo nie jestem w stanie co do 0.05mm odtworzyć
ręcznie jego pierwotne położenie jakie było w chwili wstępnego
przycinania (czyli 6x2 + margines wokół). Tak więc dokonuję
transformacji ruchów maszyny do nowego położenia w/w arkusza. No i w tym
momencie zaczyna się problem. O ile bez problemu zetnę ten nadmiarowy
margines, o tyle przy każdej płytce z tego arkusza będę musiał powtarzać
czynności:

1. Załadowanie wzorca otworów dla 1 płytki (NC Drills).
2. Przesunięcie go.
3. Przetransformowanie o nowy kąt i nowe położenie arkusza płytek.
4. Wywiercenie otworów z N zmianami średnicy wierteł.
5. Załadowanie wzorca kształtów do wycięcia (Gerber).
6. Przesunięcie go.
7. Przetransformowanie.
8. Cięcie.
9. Powtórzenie tej czynności 6x2 razy.

To pół dnia ślęczenia i duże ryzyko pomyłki. Do tego niepotrzebna zmiana
średnicy wierteł w ilości N*6x2 zamiast N*1.

Dlatego moim zdaniem lepsze jest potraktowanie projektu 6x2 jako jednej
całości 1x1. Z dwukrotną transformacją (dla otworów i dla kształtów).
Maszyna powinna nawiercić przy N zmianach wierteł wszystkie otwory we
wszystkich płytkach. Podobnie powinna postąpić z kształtami. Każda z
płytek może mieć dowolny kształt z dowolnymi otworami. Chciałbym bez
zmiany narzędzia wyciąć wszystkie te kształty.

Podsumowując:
Moim zdaniem bez wygenerowanie G-kodów dla projektu jako całości a nie
poszczególnych 6x2 płytek nic nie zyskamy. Stąd mój wątek.

--
Pozdrawiam,
Marek