W dniu 2014-07-24 21:47, Marek pisze:
> Witam,
>
> Będąc na spontanicznym spacerze zrobiłem niemniej spontaniczne zdjęcie.
> Ofiarą padł fotograficznie wyświechtany zachód słońca.
>
> https://drive.google.com/file/d/0B5EZBCDOXXP7VHRzeXF
mblFMWjQ/edit?usp=sharing
>
>
> Miałem założony obiektyw szerokokątny (180 stopni) i jego wykorzystałem.
> Moją intencją było oddanie uroku tego miejsca: niebo na horyzoncie stało
> się niemalże czerwone, kamienie falochronu pokazały fajną strukturę a to
> wszystko w niebieskim półmroku. Każdy element sceny budował klimat.
> Przymierzając się do zdjęcia przewertowałem w pamięci podręczniki dot.
> kompozycji zdjęć. Kompletnie te informacje nie wydały mi się przydatne.
> Np. kadrowanie w postaci horyzont nigdy pośrodku. Uznałem, że ma być
> pośrodku bo zarówno to co na górze kadru jak i na dole jest tak samo
> ważne dla mnie. Pomijam fakt deformacji linii horyzontu gdybym nie
W dniu 2014-07-24 21:47, Marek pisze:> Witam,
>
> kompozycji zdjęć. Kompletnie te informacje nie wydały mi się przydatne.
> Np. kadrowanie w postaci horyzont nigdy pośrodku. Uznałem, że ma być
> pośrodku bo zarówno to co na górze kadru jak i na dole jest tak samo

To, że nie umiałeś się zdecydować co jest ważniejsze, góra czy dół,
nie przysłużyło się zdjęciu. Góra jest zdecydowanie nudna.

Użyłbym szkła, które nie krzywi prostych np sigma 10-20
i podciągnął horyzont do góry, tak aby pozbyć się chmurek z kadru.

Wg mnie sceneria miała potencjał, którego nie wykorzystałeś.
Na nic książkowe zasady, jeśli nie widzi się kadru.

--
Pozdrawiam
JD