>     A wracając jeszcze do mojego (nietrafionego) skojarzenia, to dalej
> szło ono w kierunku poradników kadrowania, szczególnie
tego:http://pdf.helion.pl/perfot/perfot-3.pdf. Jak się człowiek naczyta, to
> potem może zacząć wypuszczać takie wykoncypowane idealne przycięcia,
> co jednak nie zawsze musi dawać dobry efekt w praktyce... ;-)
>
>     Jak zwykle w takich sytuacjach sprawdza się Mike Johnston:
>     "Niezależnie od sposobu wykonania najważniejsze jest to, żeby
> patrzeć na swoje prace. Nasze oczy nie są głupie i nie zastąpi ich żaden
> czas spędzony na rozmyślaniach czy wyobrażaniu sobie różnych rzeczy.
> To naprawdę niesamowite, zaryzykowałbym nawet stwierdzenie, że wręcz
> cudowne. Szkoda, że o tym niezwykle przydatnym narzędziu wie tak
> niewielu początkujących fotografów, a znaczna część tych, którzy już
> wiedzą, z niego nie korzysta."

Mike ma duszę poety i zapomniał o narzędziu pośrednim, dosyć ważnym
dla początkujących.
Aparat nie ma żadnego wpływu, choć wydaje nam się, że ma, bo dzięki
niemu właśnie dostrzegamy problem. To błąd w rozumowaniu wywołuje
reakcję, przez którą stajemy się fotografami, a przestajemy być
ludźmi. Aparat otwiera oko lecz niestety zamyka umysł.

marek