> >Ja jestem facetem, który obraża poprzez samą obecność. Mam głowę
> >wysoko nawet wtedy, gdy buty upaprane gnojem.
>
> IMO jesteś szczególnym wyjątkiem. Znam ludzi, którzy prowokują do "brania po
> mordzie" (choć często sami dają innym), to w życiu nie spotkałem kogoś, kto
> obraża innych samym swoim istnieniem... Coś mi się to kłóci z istotą
> obrażania.

Tu nie ma żadnej istoty. To bezradność wobec braku.
Podam przykład.
Osobiście świetnie dogaduje się z kobietami. Jestem z natury
intuicyjny. Ona wie, że ja nie wiem i przystaje na to, jakby
przechodzi ponad. Męska natura (nie tylko u mężczyzn) jest inna. Facet
poszukuje wyjścia, rozwiązania problemu. Kiedy ty, jako facet,
spojrzysz w męskie oczy (niekoniecznie mężczyzny) i będziesz wiedział,
a nie zaczniesz pytać, to on poczuje się osaczony. I to go obrazi.

marek