On Fri, 20 Dec 2013 21:03:51 +0100, Sebastian Bia?y
<h...@p...onet.pl> wrote:

>Mam język imperatywny. Nie ważne jaki, wszystkie są w zasadzie identyczne.
>
>Język ten słuzy do programowania w pewnej wąskiej grupie zastosowań,
>gdzie używane są pewne charakterystyczne "wzorce projektowe".
>
>Nie mają one za duzo wspólnego z wzorcami OO, ale po chwili namysłu
>odpowiadam, że w zasadzie chodzi o coś bardzo podobnego w idei detekcji.
>Programista patrząc w kod widzi własnie taki wzorzec.
>
>Teraz ja chciałbym spojrzeć w kod i go dostrzec. Automatycznie.
>
>Kod ma masę szumu. Od trywializmów typu komentarze, przez i++, ++i a
>kończąc na wymianach całych bloków kodu na inne analogi. Ale to dalej
>implementacja wzorca, tylko czasem nie wprost.
>
>Na razie ostrożnie badam teren. To co udało mi się przeczytać
>publikowane na przestrzeni ostatnich kilku lat (i dostepne od reki z
>Googla) sprowadza się zazwyczaj do prostego mechnizmu:
>
>1) przeparsuj i zbuduj AST
>2) AST->Prolog


Co to jest AST-> Prolog, i co w ogole Prolog ma do rzeczy?

Caly ped do wzorcow stracil rozped dosyc dawno temu - patrzac na kod
nei da sie wyodrebnic wzorcow. Inaczej niz w przypadku ukladow
elektronicznych - inzynier elektronik, patzrac na schemat, od razu
powie co jest co.

Patzrac na program, ani go analizujac czymkolwiek, wyodrebnic wzorcow
sie nie da. Miedzy innymi dlatego ze wzorce zdefiniowane sa metoda
machania rekami

A.L.