Użytkownik "Marek S" <p...@s...com> napisał w wiadomości
news:pk75nh$9ik$1@node2.news.atman.pl...
> z aparatu foto). Obie powierzchnie odtłuszczone za pomocą Nitro, różne
> taśmy w użyciu - po kilku dniach zawsze odpada (niewielkie naprężenie
> wnoszone przez wiszący przewód). Za pomocą "kropelki" niczego nigdy trwale
> nie skleiłem. Najlepiej żywica epoksydowa zachowywała się, ale

Może użyj super-glue? Mam zresztą pewne przypuszczenie, co się konkretnie
dzieje... o tym za moment.

> przy większych obciążeniach i ona poległa. Są kleje na twarde i miękkie
> plastiki, z aktywatorami i bez. Plastiki były testowane czy matowieją przy
> Nitro by ustalić właściwy klej, itd. Nic nie daje rezultatów. Macie jakieś
> metody wypracowane?

Łatwo zauważyć, że znaczna część połączeń, jest dla tworzyw za twarda.
Świetnie i trwale sklejałem nawet gumowatą, a moze to winyl... podeszwę ze
skórzanym (pewnie sztuczna) butem. Problem w tym, że połączenie to
przetrwało, ale zostało pokonane przezs wektory... Albowiem było zbyt
twarde, zbyt dobrze trzymało i nie poddawało się zmianie układu wektorów, w
miarę zwykłego chodzenia.
Wilgoć - duża wilgoć przy klejeniu znacznie przyspiesza krzepnięcie, ale
bardzo osłabia spoinę. Lepiej to podgrzać (ja trzymam przy wylocie
chłodzenia laptopa) :), też przyspiesza, a nie osłabia. Oczywiście też, im
klej, że tak powiem, starszy, tym gęstszy i wolniej krzepnie. Obecnie, na
próbę, skleiłem ze sobą dwa winylowe kabelki od słuchawek, wraz z nałożoną
na nie winylowa tutką z innego chyba kabla... rozpieprzyło mi się połączenie
kabla ze słuchawkami, w przycisku, bo mi się lekko szarpnęło przy kręceniu
się w łóżku (gówno za 15 PLN). A mikrofonowy kabel po 6 zyla za metr,
wytrzymał nawet jeżdżenie po nim fotelem obrotowym, z siedzącym na nim
czło... znaczy się, mną :) No i dotychczasowy koniec tej mikrofonówki,
połaczyłem z ocalałą częścią kabla od nowych słuchawek (one same działają,
ale im kabel wymienię i przeznaczę do radia na KF, za 15 zyla nie szkoda.
Ładnie się to sprawuje, muszę tylko uestetycznić połączenie. BTW. Ile
przecietnie płynie prądu w obwodzie mikrofonu dla smartfona, a ile w
obwodzie zwykłych komputerowych słuchawek z mikrofonem?
Znakomicie mi łapie super-glue (kropelka jest przereklamowana, niczym
istotnym nie różni się od superglue, a jest o wiele droższa) z polistyrenem.
Podkleiłem tak kiedyś podpęknięty zawias w jakiejś pokrywce, kawałkiem
cieniutkiej sztabki-drutu c.a.1x3 mm, można było po tym rzucać tą pokrywką.
Parę kropelek kapnęło mi na "palmrest" w lapie, chciałem to zeskrobać, jakoś
odjąć, to mi zaczęło z tworzywem odchodzić, trudno, będzie trochę brzydkawo,
ale przynajmniej nie pogorszę. Po oczach nie wali, więc niech będzie, i tak
zamierzam palmrest wymienić na taki ze skanerem odcisków palców.
Ja bym spróbował zmatowić nieco, dla powiększenia powierzchni, jakimś
niezbyt cienkim papierem ściernym, wtedy kropelka, może po zagruntowaniu,
może wtedy do siebie samej lepiej złapie, niż od razu do podłoża...? Znaczy
się, zagruntować nieco zmatowioną właśnie powierzchnię...?
Oczywiście, nie każde tworzywo się temu podda, polietylen zapomnieć,
polipropylen raczej też, ale już polistyren łapie ładnie (pewnie nie każda
kompozycja, bo czystego polistyrenu trudno uświadczyć), kabelek z winylową
otoczką też wydaje się trwale przyjąć połączenie.
Jak przy większych obciążeniach? Jeśli ma byc trwałe, użebrowałbym je na
jakiejś konstrukcji, jeśli będzie na nią miejsce. Wspomagając spoinę cienkim
sznurkiem bawełnianym, niezwykle wzmocniłem spoinę - pękł mi zawias w
laptopie (innym), nie chciało mi się Allegro, ani po giełdach lazić, dla
ciekawości spróbowałem na idealnie odtłuszczone powierzchnie, dać świeżego
kleju, najszybciej i najmocniej łapie, złapał! Ale tylko palcem dotrknąłem
pokrywy - trach, bękło, zanim się pokrywa ruszyła. kosztem pogorszenia
estetyki, klejąc zawias, okręcałem go cienkim sznurkiem, który nasycałem
przy tym klejem, superglue. Jak zastygło, to mogłem machać do woli, nawet
się zarysowanie nie pojawiło na spoinie. Zawias trzymał "jak drut". Podklej
więc coś do spoiny, jeśli jest miejsce, co wesprze ją na rozciąganie. Ja
czasem ucinam kawałek tekturki, np. ze starego biletu komunikacji miejskiej,
bardzo pomaga.
Próbowałem odszukać konkretny film na YT, ale nie wyszło, jednak pamiętam,
może w Pogromcach Mitów, a może nie u nich, porównywana była trwałość
mechaniczna 3 jednakowych (wymiarowo) lodowych sześcianów, uzbrojonych
różnym wsadem. Pierwszym wsadem była zamarznięta woda, więc lód sam w sobie.
Drugim - żelazne i stalowe różne-co, gwoździe, śruby, a trzecim, albo
bawełniane tkaniny, sznurki, albo papier w kawałkach, moze w paski, może po
prostu gazety spakowane i przelane wodą (raczej sznurki, papier jednak
nasiąka... ale tu chyba Pogromcy zrobili łódkę z lodu przemieszanego z
papierem i skutecznie wypłynęli, popływać tą łódką). Zadanie dla mocarza -
rozpieprzyć wszystkie trzy. Pierwsza oczywiście, jeb, jeb i jebut, w
drobiazgi. Druga, wydawało by się, ze to takie hiper-super, a tu jeb, jeb,
jeb, jeb, podzieliło los pierwszej. Ale trzecia, pozornie najsłabsza, siłacz
jebutał w to naprawdę mocno, a ledwie okruszki się sypały, blok w całości.
Nawet zobacz - płytki drukowane z laminatu szklanego. Sama żywica,
prawdopodobnie by pękła, przy nieco mocniejszym ściąnięciu palcami. Samo
włókno szklane może by nie pękło, bo poddawało by się, jako bardzo cienkie,
stanowiąc baaaardzo długie pręty, które można zagiąć o bardzo małym (dla
nas) promieniu. A może by pękło, jakby ktoś za bardzo memłał je w łapie
(pomijam, ze pewnie by sobie te włókna powbijał)... A razem szkło i żywica?
Parę mm i prawie moze stanowić stelaż, konstrukcję nośną i tak łatwo sie nie
zniszczy... zainspiruj się może tym trzecim blokiem lodowym, czy
tematycznie - laminatem szklanym, z jakiego są robione płytki drukowane...

--
Łapy, łapy, cztery łapy,
A na łapach pies kudłaty.
Kto dogoni psa? Kto dogoni psa?
Może ty? Może ty? Może jednak ja...?