W dniu 6.06.2012 r. 23:02, slawek pisze:
>
> Użytkownik "AK" <n...@n...com> napisał w wiadomości grup
> dyskusyjnych:jqnrn8$ce1$...@i...gazeta.pl...
>> Zaden postep.
>> To wszytsko (i o wiele wiecej w sensie inzynierii programowania)
>> bylo juz w Simuli67 (czyli 1967r)
>
> Odpowiedziałem na pytanie "co się zmieniło w Fortranie" - a nie na
> pytanie "jaki postęp osiągnięto w temacie 'języki programowania' ". Jak
> łatwo zauważyć Fortran /nieco/ poszedł do przodu... czy to dobry
> kierunek... to kolejne pytanie, ale bez znaczenia wobec tematu wątku.
>
>
Po marksistowsku: wznosimy się od abstraktu do konkretu.

IMHO, raczej laika, state-of-the-art współczesnego programowania
spoczywa w językach typu Haskell/Prolog dla problemów deterministycznych
do słabo niedeterministycznych oraz Mozart/Oz lub Alice dla problemów
silnie niedet. (podstawiasz odpowiedni solver [nietrywialne] i masz
Monte Carlo; policzy się tym szybciej, im lepszego grida/chmurę
podepniesz na backend).
Podbudowę funkcjonalną pod to da napisanie gwarantowanie bezbłędnych
(zweryfikowanych z modelem) interpreterów/kompilatorów i środowisk
uruchomieniowych.
Fundamenty zaś, przypuszczalnie, teoria kategorii, różne algebry i
logiki (najpierw rozmyta dla procków fuzzy logic, następnie analogowe i
mapy prawdopodobieństwa[?] dla quantum computing).

Niemniej, spowolni, o ile nie uniemożliwi, rozwijanie akademicko tych
pól, jeżeli będzie postępować komercjalizacja szkolnictwa i robienie z
uniwersytetów superzawodówek. Stary Fortran i stara Java zrobią robotę
wystarczająco dobrze jak dla biznesu -- tak mi się wydaje.