Ergie <e...@s...pl> napisał(a):
>
> A pisarz ktory anonimowo wyda kiepsa… ksiazke ktora sie sprzedaje to co?

Proba ustalania tego co jest sztuka, a co nie, prowadzi nieuchronnie do
wyznaczenia tzw. kanonu sztuki, czyli historycznego wykazu dziel znaczacych.
Bardzo ciekawy wyklad na ten temat jest tutaj:
http://gu.us.edu.pl/node/223361
Dotyczy co prawda literatury, ale mozna go uogolnic na cala sztuke.

Zacytuje ciekawsze kawalki:
''Polske ominela bowiem debata o ksztalt kanonu, jedna z najwazniejszych
debat, jakich doswiadczyla w ostatnich latach humanistyka swiatowa.
W debacie tej nie chodzilo zreszta przewaznie o to, by kanon radykalnie
zmieniac, ale by zrozumiec, dlaczego kanon jest taki, a nie inny,
jaka jest jego geneza i uwarunkowania. Kanon zaczeto rozumiec jako
''wyraz autorytetu kulturalnego, stworzonego przez innych,
w przeszlosci wplywowych ludzi'', kanony ujmowano jako
''miejsca konfliktu kulturalnego'', ''pola spornego,
pola walki miedzy roznymi grupami, praktykami i instytucjami''

''... istnienie kanonu w tradycyjnym wydaniu jest bezuzyteczne,
... powoduje marginalizacje i sluzy niedostrzegalnym celom politycznym. ''

''Trzeba zreszta powiedziec, ze tego typu tendencje zwykle zmierzaly do
tworzenia alternatywnych, nieuniwersalnych kanonow zamiast jednego kanonu. ''

''W tym miejscu widzimy, ze kanon tradycji uniwersalnej to pojecie w swietle
najnowszych tendencji anachroniczne, choc ma ono zdumiewajaco wielu
obrońcow.''


Jako podsumowanie zacytuje slowa autora wykladu:
''Albowiem, w tradycyjnym sensie, jesli istnieje kilka kanonow,
to znaczy, ze nie ma zadnego kanonu. ''


Czyli, wedlug wspolczesnych tendencji oceny sztuki, okreslenie: 'kicz', jest
manipulacja.


Pozdrawiam WM

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/