Pan J.F. napisał:

>> -- "Korea? gdzie to w ogóle jest, oni tam jakieś komputery robią?!"
>> I było poczucie, że Wuj Sam zrobił nas w bambuko podsyyłając sprzęt
>> dziwnego pochodzenia.
>
> Samsung swego czasu byl glownym dostawca IBM jesli chodzi o monitory.

Ale to dopiero od okolic wspomnianego 1990 roku. Wcześniej szerzej nie
znana.

> Ale nie tylko w komputerach - Gold Star byla firma popularna i w
> Polsce gdzies w okolicach 1990.

Nie "gdzieś w okolicach", tylko po 1990 roku. Azjaci szybcy są w tych
srawach, a my szybko zapominamy, że kiedyś ich nie było. Gdzieś w połowie
lat dziewięćdziesiątych po raz pierwszy zobaczyłem ma ulicy samochód KIA.
Zastanawialiśmy się z kolegą, czy to aby niejest nowy ruski wynalazek
-- litera "A" w logo wprzypomina bukwę "Ł".

>>> A to nie wiem. Nie kojarze - wzglednie male, tranzystorowe radyjka
>>> robil caly swiat. A nawet lampowe.
>> W epoce lampowej radio to miał być "poważny mebel na dwanaście osób".
>> Pomysł, by radio było małe, wcale nie był taki oczywisty. Trzeba było
>> na to wpaść.
>
> Sie spauperyzowalo. Albo co poniektorzy sie chwalili, ze ich
> detektorek moze nie jest taki glosny, ale w kieszeni sie miesci.

Razem z anteną"

> Szarotka to jednak lata 50-te
> https://pl.wikipedia.org/wiki/Szarotka_(radioodbiorn
ik)
> i jak mozna przeczytac - na austryjackiej licencji.

Była duża. "Japońskie radyjko" miało być jak paczka papierosów. Zresztą
widziałem takie pomalowane jak Marlboro.

> Cos mi chodzi po glowie, ze miniaturowe radia to pomysl amerykanskich
> zolnierzy - daleko od domu, a chcialoby sie czegos swojskiego
> posluchac.

Był amerykański Regency TR-1, już w latach pięćdziesiątych. Zresztą
miałem z nim do czynienia. Ale to było drogie. I zasilane baterią 22,5V,
u nas znaną później z lamp błyskowych na jednorazowe magnezjowe żarówki.
Możemy go uznać za pierwowzór "japońskich radyjek", robionych już tańszą
technologią.

>> Tu pomysłem było urządzenie pozwalające na słuchanie dźwięku
>> o wysokiej jakości przez słuchawki w plenerze. Przed Walkmantem
>> czegoś takiego nie było. Zrobiło to na mnie duże wrażenie.
>
> Hm, przenosne magnetofony byly, chocby te "nasze" MK125, czy chocby
> Nagra.

Nagra SN, o z grubsza akceptowalnych wymiarach, służyła do nagrywania,
do odtwarzania nadawała się słabo. Z klasyczną linią "E", to ja bym po
polach nie ganiał. Zresztą też słaba w odsłuchu, poza tym mono. MK125
litościwie pominę.

> Sluchac mozna tez radia - FM mialo jakosc niezla.

Tak małych odbiorników FM też wtedy jeszcze nie było.

> Wiec wrazenie to raczej miniaturyzacja robila.
> Zreszta co kto lubi :-)

Wrażenie robiła stereofoniczna muzyka najwyższej jakości (wtedy dostępnej)
słuchana w lesie.

> No coz, rodzima produkcja raczej nasladowala zagraniczne wzorce,
> tylko, ze potem swiat poszedl naprzod, a Syrena nie :-)

O tym właśnie jest ten wątek -- że świat nieustannie idzie do przodu,
a tylko niektórym się wydaje, że można usiąść i kontemplować, jacy to
kiedyś byliśmy wspaniali.

--
Jarek