W dniu 2012-04-01 21:44, Doktor pisze:
> Był 1 April 2012 (Sunday), gdy o godzinie 11:24 *Filip* zasugerował(a):
>
>>> Parę razy zdarzyło się również, że trafiłem akurat na parkującą osobę. W
>>> połowie przypadków padało przepraszam, a w połowie... dostawałem an wejściu
>>> przysłowiową zjebkę. Na moje grzeczne "Przepraszam, zablokowała Pani/Pan..."
>>
>> A za co Ty przepraszasz??? Jak podchodzisz do obcej osoby z prośbą o
>> wskazanie sklepu, banku, drogi, to też przepraszasz na wstępie? Radzę Ci
>> poczytać książki jak żyć w społeczeństwie, bo jak będziesz wszystkich
>> dookoła przepraszał za nic, to nic z tego nie wyjdzie. Nie przeprasza
>> się. Tylko od razu mówisz z czym masz problem. "Dzień dobry, zablokowała
>> mi pani wyjazd z garażu..." Zobacz, zupełnie inaczej to brzmi. A jak Ty
>> przepraszasz, to taka pizda jesteś z założenia.
>
> "Formą ceremonialną jest słowo ,,przepraszam", które wypowiadamy najczęściej
> nie wtedy, gdy przepraszamy za jakieś nasze konkretne przewinienie, lecz
> wtedy, gdy chcemy zasygnalizować jakieś nasze życzenie, coś uzyskać np.
> utorować sobie drogę, uzyskać informację (,,Przepraszam pana, która jest
> teraz godzina?")."
>
> Stanisław Krajski
> Mistrz etykiety, autor książek z zakresu savoir-vivre'u
> http://savoir-vivre.wieszjak.pl/w-biznesie/269801,Ja
k-wyzbyc-sie-bezceremonialnosci.html
>
> A więc, drogi Filipie, przepraszam, że jestem dobrze wychowany.
>
> PS.
> Powyżej słowo "przepraszam" pełniło funkcję nie ceremonialną, a ironiczną.
>

Czy Ty wiesz kogo pouczasz? :>

--
Marcin "Kenickie" Mydlak
Wrocław, GG:291246, Skype:kenickie_pl
P307 2.0HDi/90
"Z wiekiem spada zapotrzebowanie na zysk, a rośnie popyt na święty spokój."