>
> To prawda, że 450D daje radę pod każdym względem. Ale czasami zamiast 1/10
> czy 1/15s chciałbym mieć 1/20 albo 1/30 lub nawet więcej. Przy 450D jestem
> ograniczony do maks. ISO 1600 i to mnie irytuje. Reporterka jest banalna,
> nie liczą się super hiper duper detale. Liczy się ostre, w sensie
> nierozmazane/nieporuszone zdjęcie.
>

Ustaw sobie manualnie czas i po prostu czasami niedoświetlaj - rozjaśnisz
później. Idealne rozwiązanie to nie jest, ale może wystarczy, jesli
rozdzielczość zdjęcia do jego prezentacji nie musi być duża.

>> Oprócz tego osobiście nie kupiłbym juz body bez microadjustment (chyba,
>> że do kręcenia filmów lub pracy w studio na LV).
>
> Hah ciekawe, bo 50D dalekiego znajomego tak samo kiepsko radzi sobie z
> 17-50
> Sigmy jak jego ex 400D pomimo korekcji MA.... :)) Ogólnie ta Sigma to
> badziewie...
>

No wiadomo - wiele obiektywów wymaga innej korekty dla szerokiego kąta i
tele (i nie tylko Sigmy ;). Na dodatek idealna poprawka czasami zależy od
odległości od obiektu. Niemniej mając nawet tak prostą możliwość regulacji,
często udaje się sprowadzić błędy do akceptowalnego poziomu. Jak tej
możliwości nie ma, to pozostaje serwis i związane z tym niedogodności i
koszty (jeśli sprzęt po gwarancji). Też miałem 400D i 50D ;). Dla mnie
najistotniejsza różnica była w ergonomii, shutter lag (w połączeniu z nieco
sprawniejszym AF było to zauważalne) i właśnie MA. Kwestią matrycy nie
zaprzątałem sobie zbytnio głowy, bo wiedziałem, że rewolucji nie ma.
Niemniej jak ktoś lubi analizować piksele, to pewnie może odczuwać
dyskomfort, że taki plastikowy 550D dla ISO>3200 będzie miał odrobinę
ładniejsze szumy i nieco lepszą rozdzielczość niz. metalowy 50D. W praktyce
jednak nie warto sobie tym zawracać głowy.
W sumie jeśli robisz zdjęcia w ciemnicy, to i tak w końcu wylądujesz w
pełnej klatce ;). Lepiej od razu zacznij zbierać, zamiast pchać się w jakieś
półśrodki...

--
Lol