>Sprawa jest delikatna, bo za 3 miesiące jedzie za granicę, gdzie w
warunkach stresujących będzie uruchamiał to nad czym >teraz dłubiemy i nie
będzie miał wsparcia, toteż chcę żeby przez ten czas nauczył się i poćwiczył
na tyle, żeby jakoś to >poszło, nie dostał zawału i nie zjarał sprzętu.
Jeśli on to nie Ty, to jedź Ty.
Dla kasy nie warto. Nerwy , wstyd i może bum.
Ja czując się pewnie, bardzo często obserwowałem, jak ludzie czekali po
prostu na mój błąd.
Zdarzało się, że jak coś się nie udało na etapie przejściowym, "wyrywali"
biegiem oznajmić to swoim kolegom,
którzy z daleka nie widzieli.
O pytaniach sprawdzających nawet nie wspomnę...
Jeżeli tak, to prościej jest, aby jechać we dwóch.
A przy pierwszym kielichu niech powie:
Sorry Panowie. Ja jestem doktorem, ale za nic nie tknę się nawet włącznika.
Zbyt szanuję pracę Panów od lutownicy. I to oni dla Was tą robotę wykonają
pod moim czujnym okiem.
Zrozumieją....
S.