http://forum.satkurier.pl/viewtopic.php?f=1&t=27528&
p=649853#p649853

niejaki user jacek-1967 napisał
Już kikanśćie kolegów chce abyś ustompił np.112233 i jeszcze wielu innych a ty
co dajesz bany gdzie demokracja i wolność słowa jak tak można to jest chore .
Pisałem o IRC i co nic pisałem o fuzji i co nic a koledzy z sdtv bardzo a
bardzo tego chcą .
Można było by pogadać na irc i bylo by bardzo fajnie a tak nic bo jestes
uparty i nie chcesz sie zgodzić i nic nie robisz
poczytaj co piszemy na Shoutbox a o wiele pżyjemniej pisać na IRC

Popieram
duzo wiem
i wkrótce czeka nas rewolucja
chyba 2 admin poleci
Do boju koledzy

http://sdtv.phorum.pl/
tu wszystko można napisać




--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

W wiadomości
news://news-archive.icm.edu.pl/ju1rji$bor$1@inews.ga
zeta.pl
*Jacek Buda* napisał(-a):

> http://forum.satkurier.pl/viewtopic.php?f=1&t=27528&
p=649853#p649853
>
> niejaki user jacek-1967 napisał
[...]

Na podstawie nicka, formy i treści wnisokuję, że to Twój klon. Bez
urazy, czy Twoja ułomności jest umysłowa? Krótko: do budy. Przestań
zaśmiecać grupę swoimi urojeniami. Na swoim martwym forum rób co chesz.

--
Big Jack
////// GG: 660675
( o o)
--ooO-( )-Ooo-

do góry

W dniu 17-07-2012 09:30, Big Jack pisze:
> W wiadomości
> news://news-archive.icm.edu.pl/ju1rji$bor$1@inews.ga
zeta.pl
> *Jacek Buda* napisał(-a):
>
>> http://forum.satkurier.pl/viewtopic.php?f=1&t=27528&
p=649853#p649853
>>
>> niejaki user jacek-1967 napisał
> [...]
>
> Na podstawie nicka, formy i treści wnisokuję, że to Twój klon. Bez
> urazy, czy Twoja ułomności jest umysłowa? Krótko: do budy. Przestań
> zaśmiecać grupę swoimi urojeniami. Na swoim martwym forum rób co chesz.
>

a kto to w ogole jest? jest chory czy po prostu troll?

do góry

W wiadomości
news://news-archive.icm.edu.pl/ju358g$frn$1@inews.ga
zeta.pl
*K* napisał(-a):

> a kto to w ogole jest? jest chory czy po prostu troll?

wash & go. takie 2 w 1. wymyślił sobie fuzję dla ratowania swojego
martwego forum i cały jego świat wokól tego się kręci.

--
Big Jack
////// GG: 660675
( o o)
--ooO-( )-Ooo-

do góry

Pora najwyższa upublicznić kilka rzeczy

1
Panie Orbita ,Panie Kondradzie proszę bardzo podaj się do dymisji
to co pan wyczynia to jest już poniżej pasa
Pan nie kontroluje sytuacji ,pan trzymie się swego stołka na siłę
blikuje pan wiele spraw
bardzo dużo złego o panu mówią koledzy

przykłady i fakty

1- blokowanie osób które cokolwiek więcej powiedzą na forum
2- Totalna cenzura
3- Stunoks został wyląnczony na miesiąc a tylko dlatego zeby nie wolnio było
pisać o Orbicie
4- brak irca
5- banowanie wielu osób
6- Sprzeciw fuzji z pewnym portalem
7- robienie sobie zuserów w konia ,poniżanie je

może inni dodadzą swoje żale

A teraz kilka słów o tym ze orbita jest na skraju zapaści psychicznej
ze ma dość wszystkiego

http://mr-orbita.pl/wordpress/2012/06/27/rozmowa/


Bycie z drugą osobą daje możliwość walczenia z ciszą wokół. Można rozmawiać,
otworzyć usta. Zwykła ludzka rozmowa daje dużo, można się wzajemnie wspierać,
prosić o pomoc, radę. Można wysłuchać i być wysłuchanym.

Dziś potrzebowałem rozmowy jak nigdy, potrzebowałem pomocy, porady. Ale nie
miałem do kogo się zwrócić. Jedni nie chcą mnie wysłuchać, drudzy nie uważają
moich dylematów za poważnych i zbywają (i ta chwila, gdy pytam, a słyszę w
odpowiedzi "czego znowu" - "a już nic"), innym nie chcę sam zawracać głowy,
jeszcze innym nie mogę się zwierzyć...

I w ten oto sposób jest 1 w nocy, a ja siedzę zniszczony po ciężkim dniu,
pełnym trudnych decyzji. Totalnie nierozumiany przez nikogo (co powoli staje
się standardem w moim życiu), chyba nawet sam się nie do końca rozumiem.
Wszystko co chciałbym wykrzyczeć - zamknąłem w sobie. Demony walczą, aż uda mi
się je stłamsić w środku, do następnego razu.

Noc jest moim wytchnieniem i schronem przed światem. Tu nie dzieje się
totalnie nic, wszyscy śpią, jest cisza. Mogę wszystko jeszcze raz przemyśleć
wewnętrznie. Ponieważ nie mam się kogo zapytać o zdanie - pytam siebie i sobie
odpowiadam. Wiem tyle, co wcześniej, ale przynajmniej podjąłem próbę
przeanalizowania.

To wszystko moja wina. Za bardzo się wszystkim przejmuję. Bo sprawa sprowadza
się do tego, że ja problem widzę, a inni nie. Próbuję wyjaśnić, że jednak jest
problem, ale zderzam się ze ścianą niezrozumienia. Najwyraźniej jeśli ja
problem widzę, ale nikt inny poza mną, to jestem generatorem problemów. To
wynika z prostego przemyślenia iż większość ma rację. Przecież wszyscy nie
mogą się mylić. Mylę się ja.

Ale bym chciał mimo wszystko porozmawiać z kimś w cztery oczy. Może kupię
sobie lusterko


http://mr-orbita.pl/wordpress/2012/06/24/zdwojona-si
la-razenia-nieprzyjaciela/
Po wrogu można spodziewać się wszystkiego. Teoretycznie każdy chwyt jest
dozwolony, każdy może zostać zastosowany, więc nie jest specjalnym szokiem,
gdy się go otrzyma. Ot myśli się "mogłem się tego po nim spodziewać",
przyjmuje się na klatę i idzie dalej. Gorsze są ciosy ze strony, z której się
ich nie spodziewa, od osób wydających się naszymi przyjaciółmi. Taki atak boli
podwójnie, bo nigdy nie jest się gotowym na niego.

Osoba, za którą dałbyś sobie rękę uciąć z uśmiechem na ustach wbija Ci sztylet
w serce i jeszcze obraca. I teraz zaczynasz się zastanawiać: czy to mógł być
przypadek? Może się wypsnęło? Może język powiedział szybciej niż głowa
pomyślała. Próbujesz bronić sprawcę w myślach. Analizujesz sytuację milion
razy, zaczynasz wątpić. Już nie wiesz co jest prawdą, a co nie. Co jest na
tak, a co na nie. Kto jest po Twojej stronie, a kto nie? Na kogo możesz
liczyć, a na kogo nie?

Jeśli to był pierwszy i jedyny raz - zwykle z czasem rana się zagaja,
zapominasz, albo przynajmniej próbujesz. Gorzej, gdy to się powtórzy raz
drugi, trzeci, piąty. Ile można wybaczać, zapominać, tłumaczyć w myślach?
Granica między rozsądkiem, a naiwnością jest cienka i nieuchwytna, chyba tylko
osoba stojąca całkiem z boku może ją wyczuć.

Po którymś razie wreszcie już wiesz, że jesteś naiwny jak trzyletnie dziecko.
I wtedy dzieje się coś dziwnego, bo mimo, że logika nakazuje odejść, zostawić
to wszystko. Mimo, że wiesz, że będą kolejne razy gdy zawiedziesz się i
sztylet znowu przebije serducho wcześniej czy później - nie potrafisz odejść.
Jesteś jak pies mający właściciela o złym sercu. Choć Cię katuje - nie
potrafisz uciec, przywiązałeś się za bardzo. Zakatuje Cię na śmierć, a Ty do
samego końca będziesz patrzeć na niego proszącym wzrokiem ze łzami w oczach,
by przestał.

Śmierć w takim przypadku może być dosłowna, a może i nie. Jest ryzyko, że
staniesz się tacy jak oni. Umrzesz mentalnie. Nikomu już nie będziesz ufać,
uodpornisz się na ciosy, ale staniesz się jak oni i będziesz niszczyć życie
innym. I wiecie co? To jest gorsze. Lepiej być martwym ale z czystym
sumieniem, niż żywym egoistycznym dnem moralnym.

Jest tu także haczyk: nigdy nie wiesz po której stronie jesteś. Czy jesteś
krzywdzonym, czy krzywdzącym? A może nikim? Musisz sobie odpowiedzieć na
pytanie, czy Twoje "ja" nie ma za dużych wymagań. Może sam sobie strzelasz
samobója? Nic nie jest jednoznaczne, nic tylko czarne i białe. Nikt nie ma
monopolu na rację, nie ma jedynie słusznej prawdy. Nasze doznania mogą się
różnić i warto spojrzeć na sprawę ze strony drugiej osoby, spróbować wejść w
jej skórę i przemyśleć jak ona może się poczuć.

Gdzie jestem ja w tym wszystkim? Ano zagubiłem się. Z jednej strony czuję, że
mi przykro, z drugiej obawiam się, że nie mam ku temu podstaw. A może to ja
jestem tym złym? Czas przepraszać? Tylko czy moje przepraszam znaczy jeszcze
cokolwiek? Gdyby wszystko było czarne i białe, byłoby łatwiej.



I TO KONIECZNIE
http://mr-orbita.pl/wordpress/2012/04/15/zaczac-od-n
owa/

Nawiązanie do poprzedniego wpisu. Dość często mam ochotę zdezerterować z
obecnej sytuacji. Nic mnie tu gdzie jestem nie trzyma. Nie mam założonej
własnej rodziny ani nawet nadziei na to. Przyjaciół garstka i z pewnością
poradzą sobie beze mnie, bo mają swoje życie, swoje sprawy i wielu innych
przyjaciół. Zniknięcie jednej czarnej owcy dla nikogo nie byłoby końcem
świata. W zasadzie mógłbym się spakować i przenieść gdziekolwiek, czy w
Polsce, czy za granicą. Trzyma mnie tu już chyba tylko strach - wizja
niepowodzenia.

Życie ułożyło mi się tak, że w zasadzie nie bardzo mam na kogo liczyć.
Przeważnie jest tak, że żyjąc - staramy sobie radzić sami. Gdy jednak powinie
się nam noga - zwykle możemy liczyć na pomoc przykładowo rodziców, kąt w
rodzinnym domu, jeśli zostaniemy bez pracy i bez pieniędzy, żeby dalej coś
wynajmować czy spłacać kredyty. Zwykle jest ktoś, do kogo możemy zadzwonić i
powiedzieć - pomóż mi, a ta osoba Cię nie odrzuci. Zastanawialiście się w
ogóle kiedyś nad takim "planem awaryjnym", co by było gdyby...?

U mnie zawsze jest wszystko na odwrót, więc tak - zgadliście - ja nie mam
gdzie wracać, czy do kogo się schować. I to jest przyczyna tkwienia w miejscu
jak w paraliżu. Bo jak tu coś zmienić, jeśli ryzykuję wszystko i jeśli mi
powinie się noga, to z miejsca trafiam pod most? Nie mam nic, oszczędności są
minimalne. W zasadzie chcąc rzucić wszystko - ryzykuję życiem. Po co więc coś
zmieniać, jeśli siedzę i jakoś bytuję? Może powinienem zacisnąć zęby i po
prostu dalej przedzierać się przez plantację kaktusów, co chwilę kalecząc się
kolcami ze wszystkich stron? Oczywiście kalecząc się z własnej winy, ludzie są
dobrzy - problem jest ze mną i z moją głową - coś z nią nie tak. Dużo ludzi ma
ciężkie życie, nie tylko ja i jakoś mimo wszystko brną... Hmmm... chyba w
związku z tym cienias ze mnie... "Tylko czasami smutno mi" (Muniek - T.Love -
Luźny Yanek)

BK




--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

Pora najwyższa upublicznić kilka rzeczy

1
Panie Orbita ,Panie Kondradzie proszę bardzo podaj się do dymisji
to co pan wyczynia to jest już poniżej pasa
Pan nie kontroluje sytuacji ,pan trzymie się swego stołka na siłę
blikuje pan wiele spraw
bardzo dużo złego o panu mówią koledzy

przykłady i fakty

1- blokowanie osób które cokolwiek więcej powiedzą na forum
2- Totalna cenzura
3- Stunoks został wyląnczony na miesiąc a tylko dlatego zeby nie wolnio było
pisać o Orbicie
4- brak irca
5- banowanie wielu osób
6- Sprzeciw fuzji z pewnym portalem
7- robienie sobie zuserów w konia ,poniżanie je

może inni dodadzą swoje żale

A teraz kilka słów o tym ze orbita jest na skraju zapaści psychicznej
ze ma dość wszystkiego

http://mr-orbita.pl/wordpress/2012/06/27/rozmowa/


Bycie z drugą osobą daje możliwość walczenia z ciszą wokół. Można rozmawiać,
otworzyć usta. Zwykła ludzka rozmowa daje dużo, można się wzajemnie wspierać,
prosić o pomoc, radę. Można wysłuchać i być wysłuchanym.

Dziś potrzebowałem rozmowy jak nigdy, potrzebowałem pomocy, porady. Ale nie
miałem do kogo się zwrócić. Jedni nie chcą mnie wysłuchać, drudzy nie uważają
moich dylematów za poważnych i zbywają (i ta chwila, gdy pytam, a słyszę w
odpowiedzi "czego znowu" - "a już nic"), innym nie chcę sam zawracać głowy,
jeszcze innym nie mogę się zwierzyć...

I w ten oto sposób jest 1 w nocy, a ja siedzę zniszczony po ciężkim dniu,
pełnym trudnych decyzji. Totalnie nierozumiany przez nikogo (co powoli staje
się standardem w moim życiu), chyba nawet sam się nie do końca rozumiem.
Wszystko co chciałbym wykrzyczeć - zamknąłem w sobie. Demony walczą, aż uda mi
się je stłamsić w środku, do następnego razu.

Noc jest moim wytchnieniem i schronem przed światem. Tu nie dzieje się
totalnie nic, wszyscy śpią, jest cisza. Mogę wszystko jeszcze raz przemyśleć
wewnętrznie. Ponieważ nie mam się kogo zapytać o zdanie - pytam siebie i sobie
odpowiadam. Wiem tyle, co wcześniej, ale przynajmniej podjąłem próbę
przeanalizowania.

To wszystko moja wina. Za bardzo się wszystkim przejmuję. Bo sprawa sprowadza
się do tego, że ja problem widzę, a inni nie. Próbuję wyjaśnić, że jednak jest
problem, ale zderzam się ze ścianą niezrozumienia. Najwyraźniej jeśli ja
problem widzę, ale nikt inny poza mną, to jestem generatorem problemów. To
wynika z prostego przemyślenia iż większość ma rację. Przecież wszyscy nie
mogą się mylić. Mylę się ja.

Ale bym chciał mimo wszystko porozmawiać z kimś w cztery oczy. Może kupię
sobie lusterko


http://mr-orbita.pl/wordpress/2012/06/24/zdwojona-si
la-razenia-nieprzyjaciela/
Po wrogu można spodziewać się wszystkiego. Teoretycznie każdy chwyt jest
dozwolony, każdy może zostać zastosowany, więc nie jest specjalnym szokiem,
gdy się go otrzyma. Ot myśli się "mogłem się tego po nim spodziewać",
przyjmuje się na klatę i idzie dalej. Gorsze są ciosy ze strony, z której się
ich nie spodziewa, od osób wydających się naszymi przyjaciółmi. Taki atak boli
podwójnie, bo nigdy nie jest się gotowym na niego.

Osoba, za którą dałbyś sobie rękę uciąć z uśmiechem na ustach wbija Ci sztylet
w serce i jeszcze obraca. I teraz zaczynasz się zastanawiać: czy to mógł być
przypadek? Może się wypsnęło? Może język powiedział szybciej niż głowa
pomyślała. Próbujesz bronić sprawcę w myślach. Analizujesz sytuację milion
razy, zaczynasz wątpić. Już nie wiesz co jest prawdą, a co nie. Co jest na
tak, a co na nie. Kto jest po Twojej stronie, a kto nie? Na kogo możesz
liczyć, a na kogo nie?

Jeśli to był pierwszy i jedyny raz - zwykle z czasem rana się zagaja,
zapominasz, albo przynajmniej próbujesz. Gorzej, gdy to się powtórzy raz
drugi, trzeci, piąty. Ile można wybaczać, zapominać, tłumaczyć w myślach?
Granica między rozsądkiem, a naiwnością jest cienka i nieuchwytna, chyba tylko
osoba stojąca całkiem z boku może ją wyczuć.

Po którymś razie wreszcie już wiesz, że jesteś naiwny jak trzyletnie dziecko.
I wtedy dzieje się coś dziwnego, bo mimo, że logika nakazuje odejść, zostawić
to wszystko. Mimo, że wiesz, że będą kolejne razy gdy zawiedziesz się i
sztylet znowu przebije serducho wcześniej czy później - nie potrafisz odejść.
Jesteś jak pies mający właściciela o złym sercu. Choć Cię katuje - nie
potrafisz uciec, przywiązałeś się za bardzo. Zakatuje Cię na śmierć, a Ty do
samego końca będziesz patrzeć na niego proszącym wzrokiem ze łzami w oczach,
by przestał.

Śmierć w takim przypadku może być dosłowna, a może i nie. Jest ryzyko, że
staniesz się tacy jak oni. Umrzesz mentalnie. Nikomu już nie będziesz ufać,
uodpornisz się na ciosy, ale staniesz się jak oni i będziesz niszczyć życie
innym. I wiecie co? To jest gorsze. Lepiej być martwym ale z czystym
sumieniem, niż żywym egoistycznym dnem moralnym.

Jest tu także haczyk: nigdy nie wiesz po której stronie jesteś. Czy jesteś
krzywdzonym, czy krzywdzącym? A może nikim? Musisz sobie odpowiedzieć na
pytanie, czy Twoje "ja" nie ma za dużych wymagań. Może sam sobie strzelasz
samobója? Nic nie jest jednoznaczne, nic tylko czarne i białe. Nikt nie ma
monopolu na rację, nie ma jedynie słusznej prawdy. Nasze doznania mogą się
różnić i warto spojrzeć na sprawę ze strony drugiej osoby, spróbować wejść w
jej skórę i przemyśleć jak ona może się poczuć.

Gdzie jestem ja w tym wszystkim? Ano zagubiłem się. Z jednej strony czuję, że
mi przykro, z drugiej obawiam się, że nie mam ku temu podstaw. A może to ja
jestem tym złym? Czas przepraszać? Tylko czy moje przepraszam znaczy jeszcze
cokolwiek? Gdyby wszystko było czarne i białe, byłoby łatwiej.



I TO KONIECZNIE
http://mr-orbita.pl/wordpress/2012/04/15/zaczac-od-n
owa/

Nawiązanie do poprzedniego wpisu. Dość często mam ochotę zdezerterować z
obecnej sytuacji. Nic mnie tu gdzie jestem nie trzyma. Nie mam założonej
własnej rodziny ani nawet nadziei na to. Przyjaciół garstka i z pewnością
poradzą sobie beze mnie, bo mają swoje życie, swoje sprawy i wielu innych
przyjaciół. Zniknięcie jednej czarnej owcy dla nikogo nie byłoby końcem
świata. W zasadzie mógłbym się spakować i przenieść gdziekolwiek, czy w
Polsce, czy za granicą. Trzyma mnie tu już chyba tylko strach - wizja
niepowodzenia.

Życie ułożyło mi się tak, że w zasadzie nie bardzo mam na kogo liczyć.
Przeważnie jest tak, że żyjąc - staramy sobie radzić sami. Gdy jednak powinie
się nam noga - zwykle możemy liczyć na pomoc przykładowo rodziców, kąt w
rodzinnym domu, jeśli zostaniemy bez pracy i bez pieniędzy, żeby dalej coś
wynajmować czy spłacać kredyty. Zwykle jest ktoś, do kogo możemy zadzwonić i
powiedzieć - pomóż mi, a ta osoba Cię nie odrzuci. Zastanawialiście się w
ogóle kiedyś nad takim "planem awaryjnym", co by było gdyby...?

U mnie zawsze jest wszystko na odwrót, więc tak - zgadliście - ja nie mam
gdzie wracać, czy do kogo się schować. I to jest przyczyna tkwienia w miejscu
jak w paraliżu. Bo jak tu coś zmienić, jeśli ryzykuję wszystko i jeśli mi
powinie się noga, to z miejsca trafiam pod most? Nie mam nic, oszczędności są
minimalne. W zasadzie chcąc rzucić wszystko - ryzykuję życiem. Po co więc coś
zmieniać, jeśli siedzę i jakoś bytuję? Może powinienem zacisnąć zęby i po
prostu dalej przedzierać się przez plantację kaktusów, co chwilę kalecząc się
kolcami ze wszystkich stron? Oczywiście kalecząc się z własnej winy, ludzie są
dobrzy - problem jest ze mną i z moją głową - coś z nią nie tak. Dużo ludzi ma
ciężkie życie, nie tylko ja i jakoś mimo wszystko brną... Hmmm... chyba w
związku z tym cienias ze mnie... "Tylko czasami smutno mi" (Muniek - T.Love -
Luźny Yanek)

BK


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

W wiadomości
news://news-archive.icm.edu.pl/ju4hgj$6tg$1@inews.ga
zeta.pl
*Jan Kowalski* napisał(-a):

> Pora najwyższa upublicznić kilka rzeczy

Idź się masturbować razem z Budą na jego forum

--
Big Jack
////// GG: 660675
( o o)
--ooO-( )-Ooo-

do góry

A oto pismo które wysłąłem do pana XXXXXXXXX z holeksu i orbity

Witam panie Mariuszu za błędy ortograficzne przepraszam

proszę przekazać Kondratowi jak najszybciej

1-
http://usenet.gazeta.pl/usenet/0,47943.html?group=pl
.rec.telewizja&tid=1096411&pid=1096416&MID=%3Cju4hde
%24250%241%40inews.gazeta.pl%3E

to nie ja

2-
http://usenet.gazeta.pl/usenet/0,47943.html?group=pl
.rec.telewizja&tid=1096411&pid=1096411&MID=%3Cju1rji
%24bor%241%40inews.gazeta.pl%3E

to ja
napisałem bo się totalnie wkurzyłem
a- już 3 raz zostałem zbanowany
b- jestem ciągle prowokowany
c- wszyscy się ze mnie śmieją i szydzą a jak się zaczołem bronić to zostałem
zbluzgany i zbanowany

3- jacek67 i inne niki to nie ja
4- wszyscy wiedzą ze ma być fuzja wiem to od kilku kolegów
5- dowiedziałem się też że Kondrat jest przeciwnikiem fuzji
6 - zostałem przez kogoś zbanowany na zawsze
7- teraz wszyscy się bimbają ze mnie
8- orbita zbanował kilka osób
9- wszyscy są źli na orbite
10 - wszyscy chcą irca !!!!!!!!!!!!!!!!

11- Chce polubownego rozwiązania sprawy
a- odblokowania mnie na forum
b- irca
3- przyspieszenia prac z fuzją

szczególnie zależy na pukcie a i b
termin możliwie jak najszybciej


Jeśli sprawa zakończy się negatywnie dla mnie to postaram się żeby orbita nie
był już adminem
bo wszyscy mają już go dość

Pozdrawiam serdecznie

pismo dostaje też orbita

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

W dniu 2012-07-18 16:29, Jacek Buda pisze:
> A oto pismo które wysłąłem do pana XXXXXXXXX z holeksu i orbity
>
Jacku - czarno to widzę...
Z mego punktu widzenia , dopóki nie przeczytasz ZE ZROZUMIENIEM choćby
autorstwa Lillian Glass pt. "Toksyczni ludzie" , nie zrozumiesz ze ta i
podobne książki są o ludziach takich jak TY nic z tego nie będzie ....
Radykalnej większości ludzi nie przeszkadza Twoja dysleksja czy
dysortografia - nie chcą mieć do czynienie z człowiekiem toksycznym a Ty
od wielu lat się nie zmieniasz- jeżeli już to na gorsze ;(
L.

do góry

W dniu 2012-07-18 16:29, Jacek Buda pisze:
> A oto pismo które wysłąłem do pana XXXXXXXXX z holeksu i orbity
>
W dniu 2012-07-18 16:29, Jacek Buda pisze:> A oto pismo które wysłąłem
do pana XXXXXXXXX z holeksu i orbity
>
Jacku - czarno to widzę...
Z mego punktu widzenia , dopóki nie przeczytasz ZE ZROZUMIENIEM choćby
autorstwa Lillian Glass pt. "Toksyczni ludzie" , nie zrozumiesz ze ta i
podobne książki są o ludziach takich jak TY nic z tego nie będzie ....
Radykalnej większości ludzi nie przeszkadza Twoja dysleksja czy
dysortografia - nie chcą mieć do czynienie z człowiekiem toksycznym a Ty
od wielu lat się nie zmieniasz- jeżeli już to na gorsze ;(
L.

do góry