Witam.


Zacytuję kawałek sąsiedniego wątku:

[...]
> Oczywiście, tylko kto i po co ma przymykać przysłonę ponad 8 w 4/3
> i mniejszych? (w których zresztą najczęściej nie da się zejść powyżej
> f=8)
>
>> Pewnie kompaktem z wymienioną przez Ciebie matrycą 1/2 da się zrobić
>> zdjęcie, ale niemożność przymknięcia przysłony do, choćby f/8, bardzo
>> ogranicza.
>
> ? :)
> Nie pamiętam, żebym kiedyś potrzebował mniejszej przysłony. Może,
> gdybym nie miał 100iso...


Właściwie to nawet nie wiem, czy stara, analogowa literatura
wypracowała w końcu jakąś jednolitą normę, jednak ze względu na ogromną
liczbę "homines novi" w fotografii proponuję przyjąć i utrwalać JEDYNE
SENSOWNE, ZDROWOROZSĄDKOWE PODEJŚCIE:




Otóż pisząc o przysłonie (raczej nigdy o przesłonie - przesłona
to... blenda ;) proponuję zawsze myśleć o fizycznym tworze w naszych
obiektywach, zatem:


f:1.2, f:1.4, itd. to przysłony MAŁE.

I analogicznie:
f:22, f:64, itd. to przysłony DUŻE (a przesuwanie się w ich
kierunku, to ZWIĘKSZANIE przysłony).




A jeśli ktoś by się upierał przy nazewnictwie odwrotnym (wyssał to
już z mlekiem matki i teraz trudno mu się przestawić na stare lata), to
niech już będzie do bólu konsekwentny i za każdym razem pisze O LICZBIE
PRZYSŁONY lub OTWORZE PRZYSŁONY.

LICZBA PRZYSŁONY TO NIE PRZYSŁONA!




Myślę, że sprawa jest na tyle prosta, naturalna i oczywista, iż dla
jej utrwalenia wystarczy krótka, choć intensywna kampania społeczna
we wszystkich mediach, plus specjalne T-shirty i tapety na pulpit dla
opornych z tekstem w rodzaju: "Robisz chaos, wiec grzecznie spier... z
mojego świata." ;-)


pozdrawiam

Mariusz [mr.]