Użytkownik "J.F." <j...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:kiu3h4897jmh$.1lgkmpwstpjp4$.dlg@40tude.net...
>> 8. amen.
>
> Niestety, ja niewierzacy, wiec Amen nie ucina moich watpliwosci :-)

Bo w sumie, to amen oznacza "niech się stanie", a nie, jak się powszechnie
uważa, "koniec"...

--
Łapy, łapy, cztery łapy,
A na łapach pies kudłaty.
Kto dogoni psa? Kto dogoni psa?
Może ty? Może ty? Może jednak ja...?

do góry

Użytkownik "Piotr Gałka" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:pp21fk$7cj$1$P...@n...chmurka.ne
t...
W dniu 2018-10-03 o 09:35, J.F. pisze:
>> Moj pierwszy problem - nie potrafie sobie wyobrazic o jaki wycinek
>> chodzi w przypadku dipola :-)
>> Szerokosc preta ? No nie, ze wzorow i z praktyki wynika wiecej.

>Ciekawe czy taki model do wyobrażenia sobie tego by się sprawdził:
>Jak położysz pręt na łóżku wodnym to zagięcie powierzchni obejmie
>pewien obszar większy od pręta.
>Najpierw pomyślałem o igle położonej na wodzie.

Analogie miedzy analogiami sa dobre, ale ta akurat jakos do mnie nie
przemawia.

Ale kto wie - moze w tych rownaniach Maxwella jest cos takiego, ze
taki dipol niejako "sciaga energie" z okolicy ..

J.

do góry

W dniu 2018-10-04 o 13:40, J.F. pisze:
>
> Ale kto wie - moze w tych rownaniach Maxwella jest cos takiego, ze taki
> dipol niejako "sciaga energie" z okolicy ..
>

Czasy kiedy potrafiłem rozwiązać równania Maxwella (oczywiście tylko w
pewnych ograniczonych, prostych sytuacjach) są dawno minione. Wiedza nie
używana wyparowuje :).

Ale wydaje mi się, że jak w jednorodnym polu EM (daleko od anteny
nadawczej) umieści się kawał przewodzącego pręta to w jego bezpośrednim
pobliżu pole będzie słabsze niż dalej od niego. Ale to tylko intuicja
nie biorąca pod uwagę np. możliwości rezonansu.
P.G.

do góry

Użytkownik "Piotr Gałka" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:pp52fm$eiq$1$P...@n...chmurka.ne
t...
W dniu 2018-10-04 o 13:40, J.F. pisze:
>> Ale kto wie - moze w tych rownaniach Maxwella jest cos takiego, ze
>> taki dipol niejako "sciaga energie" z okolicy ..

>Czasy kiedy potrafiłem rozwiązać równania Maxwella (oczywiście tylko
>w pewnych ograniczonych, prostych sytuacjach) są dawno minione.
>Wiedza nie używana wyparowuje :).

To ja chyba w tylko w najtrywialniejszych.

>Ale wydaje mi się, że jak w jednorodnym polu EM (daleko od anteny
>nadawczej) umieści się kawał przewodzącego pręta to w jego
>bezpośrednim pobliżu pole będzie słabsze niż dalej od niego. Ale to
>tylko intuicja nie biorąca pod uwagę np. możliwości rezonansu.

Chodzi mi po glowie, ze rownania sa liniowe, wiec mozna skorzystac z
superpozycji.
Nawet w takim odbiorczym dipolu prad plynie, wiec on promieniuje,
wiec powinnismy miec zlozenie pola od dalekiego nadajnika i tego
lokalnego dipola ...

To co promieniuje w kierunku "od nadajnika" jest nawet logiczne, bo
powinno oslabic fale dalej lecacą.
Ale bedzie tez fala wsteczna, oraz na wszelkie boki.

J.

do góry

On 10/04/18 09:06, J.F. wrote:
> Użytkownik "Piotr Gałka"  napisał w wiadomości grup
> dyskusyjnych:pp52fm$eiq$1$P...@n...chmurka.ne
t...
> W dniu 2018-10-04 o 13:40, J.F. pisze:
>>> Ale kto wie - moze w tych rownaniach Maxwella jest cos takiego, ze
>>> taki dipol niejako "sciaga energie" z okolicy ..
>
>> Czasy kiedy potrafiłem rozwiązać równania Maxwella (oczywiście tylko w
>> pewnych ograniczonych, prostych sytuacjach) są dawno minione. Wiedza
>> nie używana wyparowuje :).
>
> To ja chyba w tylko w najtrywialniejszych.
>
>> Ale wydaje mi się, że jak w jednorodnym polu EM (daleko od anteny
>> nadawczej) umieści się kawał przewodzącego pręta to w jego
>> bezpośrednim pobliżu pole będzie słabsze niż dalej od niego. Ale to
>> tylko intuicja nie biorąca pod uwagę np. możliwości rezonansu.
>
> Chodzi mi po glowie, ze rownania sa liniowe, wiec mozna skorzystac z
> superpozycji.
> Nawet w takim odbiorczym dipolu prad plynie, wiec on promieniuje,
> wiec powinnismy miec zlozenie pola od dalekiego nadajnika i tego
> lokalnego dipola ...
>
> To co promieniuje w kierunku "od nadajnika" jest nawet logiczne, bo
> powinno oslabic fale dalej lecacą.
> Ale bedzie tez fala wsteczna, oraz na wszelkie boki.

Zobacz sobie charakterystykę kierunkową dowolnej yagi, ile tam jest
listków bocznych. To są właśnie lokalne maxima od promieniowania na boki.

Jacek.

do góry

W dniu 2018-10-04 o 15:06, J.F. pisze:

>> Czasy kiedy potrafiłem rozwiązać równania Maxwella (oczywiście tylko w
>> pewnych ograniczonych, prostych sytuacjach) są dawno minione. Wiedza
>> nie używana wyparowuje :).
>
> To ja chyba w tylko w najtrywialniejszych.

Ja zapewne też tylko w najtrywialniejszych. Wydaje mi się (podkreślam,
że tylko wydaje), że np. rozwiązywaliśmy te równania dla anteny
szczelinowej. Być może to była szczelina wykonana w nieskończonej
płaszczyźnie z nadprzewodnika, ale tego nie wiem, czy to upraszcza i na
ile. Wydaje mi się, że liczyliśmy też inne proste przypadki, ale już
nawet nie pamiętam jakie. Chodzi mi po głowie jakieś odbijanie się fal
radaru od pokrytej konkretną warstwą czegoś powierzchni skrzydeł
samolotu. Na egzaminie miałem fuksa bo udało mi się dostać punkty za
zadanie tak jakbym je rozwiązał, mimo, że go nie rozwiązałem. Nie mogłem
znaleźć odpowiednich fragmentów w skrypcie (na egzaminie mogliśmy mieć
wszystko co chcemy) bo wielokrotnie wertując cały skrypt (jakieś 150
stron A4) szukałem domniemanej ilustracji do tego, a jej nie było. Jak w
końcu znalazłem (szukając już po treści - czyli wolniej) to zostały ze 3
minuty do końca egzaminu i napisałem jedynie co z czego należy wziąć i
że wyjdzie układ 3 równań różniczkowych z 4 niewiadomymi, ale z czegoś
tam innego mamy inną zależność między nimi co pozwoli jedną wyeliminować
no i już tylko rozwiązanie równań zostaje. Dokładnie nic nie rozwiązałem
- czyli metoda "przez zaniechanie" a mi zaliczyli :).
Zachowałem skrypt z tego wykładu z nadzieją, że może kiedyś przypomnę
sobie tę wiedzę. Ale coś mi się wydaje, że jak nawet będę miał kiedyś
czas to będę jednak wolał robić coś innego.

> Chodzi mi po glowie, ze rownania sa liniowe, wiec mozna skorzystac z
> superpozycji.
> Nawet w takim odbiorczym dipolu prad plynie, wiec on promieniuje,
> wiec powinnismy miec zlozenie pola od dalekiego nadajnika i tego
> lokalnego dipola ...
>
> To co promieniuje w kierunku "od nadajnika" jest nawet logiczne, bo
> powinno oslabic fale dalej lecacą.
> Ale bedzie tez fala wsteczna, oraz na wszelkie boki.

Ja na to patrzę bardziej intuicyjnie nie wnikając w ogóle w to jakie te
równania są i co z tego mogłoby wynikać. Jak taki dipol w jakiś tam
sposób wysysa energię z miejsca w polu gdzie się znajduje i kieruje
kablem do odbiornika to ja to widzę jak rurę odkurzacza ze ssawką tak
długą jak dipol wysysającą powietrze z jej okolicy. Spadek ciśnienia =
spadek energii pola. Spadek ciśnienia będzie wszędzie wokół ssawki więc
tak wyobrażam sobie spadek gęstości energii w polu.
P.G.

do góry

Dnia Thu, 4 Oct 2018 16:11:37 +0200, Piotr Gałka napisał(a):
> W dniu 2018-10-04 o 15:06, J.F. pisze:
>>> Czasy kiedy potrafiłem rozwiązać równania Maxwella (oczywiście tylko w
>>> pewnych ograniczonych, prostych sytuacjach) są dawno minione. Wiedza
>>> nie używana wyparowuje :).
>>
>> To ja chyba w tylko w najtrywialniejszych.
>
> Ja zapewne też tylko w najtrywialniejszych. Wydaje mi się (podkreślam,
> że tylko wydaje), że np. rozwiązywaliśmy te równania dla anteny
> szczelinowej. [...]

A tak mi wpadlo do glowy ... nie sa te rownania odwracalne ?

Taka fala promieniowana przez dipol bylaby po odwroceniu falą
pochlanianą przez dipol, która by trzeba zlozyc z fala padającą ...
(*)

Hm, a taka fala ma tym wieksza amplitude im blizej dipola ... czyzby
dipol naprawde "sciagał" falę ?


(*) a od tego juz krok do "czarnego swiatla". Pstryk, wlaczamy lampe i
w pokoju robi sie ciemno.
Albo u sasiadki milknie Radio z Twarza..

J.

do góry

W dniu 2018-09-29 o 16:06, J.F. pisze:
Mi ta animacyjka z wikipedii wiele wyjaśnia:
https://en.wikipedia.org/wiki/File:Yagi_antenna_anim
ation_16_frame_1.6s.gif

do góry