W dniu 2015-11-27 o 01:00, (c)RaSz pisze:
> Użytkownik "Paweł Pawłowicz" <p...@w...up.wroc [kropka] pl> napisał w
> news:5654da82$0$22828$65785112@news.neostrada.pl...
> :
> : W dniu 2015-11-24 o 21:55, (c)RaSz pisze:
> : [...]
> : >
> : > A potrzebuję:
> : >
> : > - pasty lutowniczej, roztworu chlorku cyny w HCl, wtyczek bananowych,
> : > tudzież półgarstka oporniczków i kondensatorów.
> :
> : A ja z głupia frant zapytam: do czego Ci roztwór chlorku cyny?
>
> Czyżbyśmy się wdali w wymijające pytania, i podchwytliwe odpowiedzi? ;)

:-)
Trafiony, zatopiony.

> Coś czuję przez skórę, że znasz odpowiedź, ale wiesz, że jest... błędna? No ale
> odpowiem z pełną powagą:
>
> - różne gatunki stali, czy też żelaza (bo ono rzadko jest czyste, są w nim
> zazwyczaj domieszki, które nie zawsze znalazły się tam celowo) nie za bardzo
> "łapią" rozgrzaną cynę, nawet przy użyciu pasty lutowniczej. Nie pomaga też ich
> odtłuczenie jakimś-tam rozpuszczalnikiem. Ale gdy taki żelazną powierzchnię
> potraktować rozcieńczonym roztworem HCl, z dodatkiem chlorku cyny, to jony cyny
> z roztworu zostają zredukowane przez żelazo, i już w postaci metalicznej
> osadzają się na powierzchni, którą teraz płynna cyna z lutownicy doskonale
> pokryje szczelną warstewką.
>
> Sposobu tego nauczył mnie kolega z podwórka, który też mi tłumaczył z której
> strony najlepiej chwytać lutownicę, i podobne arkana ;)
>
> Myślałem, że jest to powszechnie wśród elektroników znany "małpi chwyt"?
>
> Dodam jeszcze, że tak traktować można żelazo, czy jego niektóre stopy, ale np.
> już w przypadku miedzi, która się zdążyła pokryć szczelnym nalotem - trzeba użyć
> niezbyt stężonego kwasu azotowego. W obu przypadkach roztwór aktywny spłukujemy
> przed lutowaniem - wodą...

A dla hardkorowców: do stężonego HNO3 i natychmiast do wody. Tak, aby
kontakt kwasu z miedzią trwał około sekundy.

P.P.

do góry

Użytkownik "Paweł Pawłowicz" <p...@w...up.wroc [kropka] pl> napisał w
news:565822de$0$22826$65785112@news.neostrada.pl ...
:
: W dniu 2015-11-27 o 01:00, (c)RaSz pisze:
: >
: > (...)
: > :
: > gdy taki żelazną powierzchnię
: > potraktować rozcieńczonym roztworem HCl, z dodatkiem chlorku cyny,
: > to jony cyny
: > z roztworu zostają zredukowane przez żelazo, i już w postaci metalicznej
: > osadzają się na powierzchni, którą teraz płynna cyna z lutownicy doskonale
: > pokryje szczelną warstewką.
: > (...)
: >
: > Dodam jeszcze, że tak traktować można żelazo, czy jego niektóre stopy, ale
: > np.
: > już w przypadku miedzi, która się zdążyła pokryć szczelnym nalotem - trzeba
: > użyć
: > niezbyt stężonego kwasu azotowego. W obu przypadkach roztwór aktywny
: > spłukujemy
: > przed lutowaniem - wodą...
:
:
: A dla hardkorowców: do stężonego HNO3 i natychmiast do wody. Tak, aby
: kontakt kwasu z miedzią trwał około sekundy.
:


No też zadziała, nawet chyba nieco lepiej, ale... Ale zachodzi tu ważna kwestia
bezpieczeństwa użytkownika: gdy operuje się stężonym kwasem, w dodatku tak
reaktywnym jak azotowy, to ewentualny jego kontakt ze skórą, czy też (nie daj
Boże) z okiem - może być tragiczny w skutkach. Rozcieńczony kwas zdążymy wymyć
nawet spod powieki, zanim zdąży poczynić dramatyczne szkody, a stężony - już
niekoniecznie.
A to mi przypomniało, dlaczego o tym roztworze chlorku cyny w HCl (+ dużo H2O)
pisałem: miałem nadzieję na "gotowca", i to wygodnego w użyciu. Niewielka
buteleczka, z pędzelkiem do nanoszenia (jak w lakierze do paznokci), o już
dobranym, akuratnym stężeniu. I dlatego liczyłem raczej na sklep
elektro/tech/niczny, a nie chemiczny. No bo w tym drugim to odczynniki takie jak
HCl, czy HNO3 - to w co najmniej litrowych butlach, do tego: raczej za mocno
stężone. To co ja zrobię z resztą, niepotrzebnym nadmiarem odczynnika? No cóż,
można też kupić porcję dość niewielką, tzw. "fixanal":

https://pl.wikipedia.org/wiki/Fiksanal - też jakieś-tam rozwiązanie kwestii
"nadmiaru". Ale takie ampułki, ze ściśle odmierzoną porcją takiego, czy innego
odczynnika, są dość drogie: a to ze względu na ową ilość wymierzaną ściślej niż
w aptece, zaś do tego ich jakość musi być CzDA, co kosztuje baaardzo słono. A do
lutowania w zupełności wystarczy wszak taki o czystości "Techniczny", a nawet
przemysłowy...


--


Socjaliści, jak wiadomo, swój program kierują do tych, którzy czują się
pokrzywdzeni, i wyzyskiwani. Kiedy więc socjaliści są u władzy - tak
troskliwie dbają o swój elektorat, że i pokrzywdzonych,
i wyzyskiwanych... przybywa!

do góry

Dużo tutaj naczytałem się w ostatnich postach o chlorku cyny...
A ja i wielu moich znajomych do lutowania stali używa chlorku cynku.
Ten "topnik" pozwala lutować stale nierdzewne, wysokostopowe. Nawet żyletkę i igłę
lekarską można przy jego pomocy pobielić, a przy odrobinie wprawy nawet aluminium.
Bardzo ładnie przy jego pomocy lutują się też końcówki ogniw kadmowo-niklowych,
wodorkowych. Chlorek cynku można sobie samemu "wyprodukować".
Dodam jeszcze tylko... bo tego nauczyli mnie w technikum... że często wymieniane
tutaj żelazo jest raczej nazwą zwyczajową i w technice nie występuje. Żelazo to nazwa
pierwiastka... a każdy nawet minimalny dodatek do niego powoduje, że to już jest
stal a nie żelazo. Nawet "żelazo armco" o minimalnej zawartości dodatków już nazywa
się stalą niestopową.

do góry

Nie madruj sie bo nie urosniesz.

do góry

Użytkownik "kilokitu" napisał w
news:e84b47cd-d2d0-4f7a-8194-703f89b0af11@googlegrou
ps.com ...
:
: Dużo tutaj naczytałem się w ostatnich postach o chlorku cyny...
:


Dużo? Trzy takie posty, to już... "dużo"?! ;)


:
: A ja i wielu moich znajomych do lutowania stali używa chlorku CYNKU.
: Ten "topnik" pozwala lutować stale nierdzewne, wysokostopowe.
: Nawet żyletkę i igłę lekarską można przy jego pomocy pobielić,
: a przy odrobinie wprawy nawet aluminium.
: (...)
: Dodam jeszcze tylko... bo tego nauczyli mnie w technikum... że często
: wymieniane tutaj żelazo jest raczej nazwą zwyczajową i w technice
: nie występuje. Żelazo to nazwa pierwiastka...
:


Ależ jasne, że użyłem tego jako "nazwy zwyczajowej" właśnie, bowiem
napisałem w wiadomości
news:56579d1a$0$690$65785112@news.neostrada.pl :
> :
> : - różne gatunki stali, czy też żelaza (bo ono rzadko jest czyste,
> : są wnim zazwyczaj domieszki, które
> : nie zawsze znalazły się tam celowo)
> :


- ale widać muszę doprecyzować: Jeśli mówiłem o "różnych *gatunkach* żelaza",
to przecież jasne, że nie o pierwiastek chemiczny idzie, wszak te nie mają
żadnych-tam swych "odmian gatunkowych" (innych, niż izotopy). A ujęta w nawiasy
fraza o domieszkach - powinna chyba wystarczyć do zrozumienia "w czym rzecz"?
Dodatkowo wspomniana nie-celowość silnie informuje o tym, że dany materiał nie
ma jakiejś "handlowej nazwy własnej" dlatego, że nie został "wymyślony i
wyprodukowany" intencjonalnie, i z tego też powodu - nikt go nie "ochrzcił". No
i niemal wszyscy nazywają go "żelazem", bo tego pierwiastka jest tam "aż" 90%.
Chociaż dla chemików to *tylko* 90%, i będą nalegać (bezskutecznie) aby
pamiętali o tym również inni (którym to zwisa. Oczywiście dopóki nie okaże się,
że owo "żelazo" pęka, bo za dużo w nim śmieci).


:
: a każdy nawet minimalny dodatek do niego powoduje, że to już jest stal
: a nie żelazo. Nawet "żelazo armco" o minimalnej zawartości dodatków
: już nazywa się stalą niestopową.
:


No widzisz: nie "każdy" dodatek, a już na pewne nie dla *wszystkich*. Bo z kolei
dla niektórych fachowców stalą jest *tylko* stop żelaza z dodatkiem różnych
(raczej niewielkich) składników uszlachetniających, ale *przede wszystkim*:
węgla! - i to w jakiejś ilości "nie mniejszej niż..."!

Ale szczególnie istotne są (w tej tu dyskusji) "miąchaniny" żelaza ze
składnikami, których nikt do nich *nie dodawał*, a jednak w nim są! Bo zawierała
je ruda, surowiec z którego hutnicy wytopili dany materiał. I może w nim być
ćwierć tablicy Mendelejewa, a jednak sprzedawane będzie jako "wyrób żelazny". Bo
jakoś żaden z tych "nieumyślnych" składników nie zasługuje na większą uwagę.


Takie są po prostu różnice pomiędzy terminologiami:
a) fachowców z wybranej dziedziny
b) fachowców z dziedziny całkiem innej (sic!)
c) handlowców
d) absolutnie nie-fachowych nabywców / użytkowników


Tu mi się przypomina termin, jakiego głęboko wykształceni uczeni, konkretnie
astronomowie - używają na określenie wszystkich (zusamen do kupy) pierwiastków
*cięższych od helu*. Mówią na nie... metale! I takim to terminem określają całą
pozostałą tablicę Mendelejewa: i te pierwiastki, które chemicy też nazywają
metalicznymi, ale też gazy, w tym szlachetne, halogeny, tudzież ciecze. Pal
licho, rtęć też ciekła, a jednak to metal, ale chyba tym, co dla chemików jest
już przyczyną najostrzejszego napadu bólu zębów, to fakt, że ich astro-koledzy
wrzucają też do tego worka pierwiastki następujące: C, P, S, Se, określane (od
stuleci, czyli wieki *przed* opracowaniem przez astrofizyków teorii
nukleosyntezy) określane w chemii jako... niemetale! Tak tedy i wśród
wysokokwalifikowanej, profesorskiej braci "każdy sobie termin skrobie"...


PS.: Właśnie doczytałem to, czym powyżej komentowany tekst użytkownika
"kilokitu" skwitował Zenek Kapelinder:

> Nie madruj sie bo nie urosniesz.


Ha! Pewnie i mnie to czeka... ;)



--

Moje motto na dziś:

Gdy robią z ciebie balona
- nie... unoś się!

do góry

W dniu piątek, 27 listopada 2015 21:43:47 UTC+1 użytkownik Zenek Kapelinder napisał:
> Nie madruj sie bo nie urosniesz.

Masz rację że nie urosnę... nie rosnę już od ponad czterdziestu lat!
Napisz mi proszę co ja takiego napisałem, że zakwalifikowałeś mnie do "mądrujących"?

do góry

W dniu 2015-11-27 o 22:25, (c)RaSz pisze:
> nie mają
> żadnych-tam swych "odmian gatunkowych" (innych, niż izotopy)
Są jeszcze odmiany alotropowe.

Robert

do góry

Dnia Fri, 27 Nov 2015 22:25:35 +0100, (c)RaSz napisał(a):
> - ale widać muszę doprecyzować: Jeśli mówiłem o "różnych *gatunkach* żelaza",
> to przecież jasne, że nie o pierwiastek chemiczny idzie, wszak te nie mają
> żadnych-tam swych "odmian gatunkowych" (innych, niż izotopy). A ujęta w nawiasy
> fraza o domieszkach - powinna chyba wystarczyć do zrozumienia "w czym rzecz"?
> Dodatkowo wspomniana nie-celowość silnie informuje o tym, że dany materiał nie
> ma jakiejś "handlowej nazwy własnej" dlatego, że nie został "wymyślony i
> wyprodukowany" intencjonalnie, i z tego też powodu - nikt go nie "ochrzcił". No
> i niemal wszyscy nazywają go "żelazem", bo tego pierwiastka jest tam "aż" 90%.
> Chociaż dla chemików to *tylko* 90%, i będą nalegać (bezskutecznie) aby
> pamiętali o tym również inni (którym to zwisa. Oczywiście dopóki nie okaże się,
> że owo "żelazo" pęka, bo za dużo w nim śmieci).

Akurat w przypadku stali te 10%, a czesto nawet 0.3% jest bardzo
istotne, i peknac moze, bo ich zabraklo.

> Ale szczególnie istotne są (w tej tu dyskusji) "miąchaniny" żelaza ze
> składnikami, których nikt do nich *nie dodawał*, a jednak w nim są! Bo zawierała
> je ruda, surowiec z którego hutnicy wytopili dany materiał. I może w nim być
> ćwierć tablicy Mendelejewa, a jednak sprzedawane będzie jako "wyrób żelazny".

Owszem, ale wegiel jednak zostal dodany, a to jeden z istotniejszych
skladnikow :-)

> Tu mi się przypomina termin, jakiego głęboko wykształceni uczeni, konkretnie
> astronomowie - używają na określenie wszystkich (zusamen do kupy) pierwiastków
> *cięższych od helu*. Mówią na nie... metale! I takim to terminem określają całą
> pozostałą tablicę Mendelejewa: i te pierwiastki, które chemicy też nazywają
> metalicznymi, ale też gazy, w tym szlachetne, halogeny, tudzież ciecze.

Zdaje sie ze w odpowiednich warunkach wodor przejawia wlasnosci
metaliczne - ale dla fizykow, nie dla astrofizykow :-)

J.

do góry

Dnia Sat, 28 Nov 2015 20:28:23 +0100, Robert Wańkowski napisał(a):
> W dniu 2015-11-27 o 22:25, (c)RaSz pisze:
>> nie mają
>> żadnych-tam swych "odmian gatunkowych" (innych, niż izotopy)
> Są jeszcze odmiany alotropowe.

I nie tylko - miedz elektrolityczna to chyba nie to samo co z pieca.

P.S. Macie swoje zelazo
http://www.seoteka.pl/a291.php/3

J.

do góry

Użytkownik "J.F." <j...@p...onet.pl> napisał w
news:r9e97qefqhl4$.16n8pqvpcoj7n$.dlg@40tude.net ...
:
: Dnia Fri, 27 Nov 2015 22:25:35 +0100, (c)RaSz napisał(a):
: > - ale widać muszę doprecyzować: (...)
: >

:
: Akurat w przypadku stali te 10%, a czesto nawet 0.3% jest bardzo
: istotne, i peknac moze, bo ich zabraklo.
:

Ejże, piszesz wbrew *kontekstowi* mojej wypowiedzi! Pisałem o materiale,
potocznie nazywanym "żelazem", bo: zawierającym "aż" 90% tego pierwiastka - i
podkreślałem, że *celowo* nie wprowadzano tam ŻADNYCH dodatków. Ani
nie-istotnych, ani jakichś ulepszających... No ale może z rozpędu nieopatrznie
przypiąłeś swoją wypowiedź do tego fragmentu mojej, do którego jednak po prostu
"mało pasowała"?


: > Ale szczególnie istotne są (w tej tu dyskusji) "miąchaniny" żelaza ze
: > składnikami, których nikt do nich *nie dodawał*, a jednak w nim są! Bo
: > zawierała
: > je ruda, surowiec z którego hutnicy wytopili dany materiał. I może w nim być
: > ćwierć tablicy Mendelejewa, a jednak sprzedawane będzie jako "wyrób
: > żelazny".
:
: Owszem, ale wegiel jednak zostal dodany, a to jeden z istotniejszych
: skladnikow :-)
:

Jeśli znów z rospędu nie "spudłowałeś" co do *miejsca* (a więc i kontekstu)
mojej wypowiedzi, ze swą uwagą, to i tak wychodzi, że czytałeś mało uważnie. Bo
gdy mówić będziemy o produkcie finalnym, określanym jako żelazo (czyli: nie
stal), to istotna jest technologia uzyskiwania go z rudy.

Tu dygresja: pomińmy wysiłek złomiarzy. Tytułem "dlaczego pomińmy": bo mi ciężko
podpadli! Z rodzinnego grobowca zerwali przepiękną, przedwojenną płaskorzeźbę Z.
Dunajewskiego, baaardzo wartościową! A uzyskany brąz sprzedali pewnie za jakieś
dwa browary !! )
Technologia wytopu *żelaza* (nie-stali, i nie-żeliwa!) z rudy przewiduje
wprawdzie dodawanie tam węgla (Ale, na Mendelejewa! Nie-pierwiastkowego!
najczęściej w postaci koksu), jednak później wtłacza się do pieca powietrze, i
praktycznie *cały* węgiel - wydmuchany głównie jako CO2, opuszcza piec (taką,
czy inną drogą). Te niewielkie ilości węgla, które w żelazie pozostają, możemy
chyba uznać za "nieszkodliwy" (no owszem: nawet dogodny) naddatek? Coś jakby
"pożyteczny produkt uboczny"... Fakt, materiał ("żelazo" - czyli termin
*potoczny*) jest dzięki temu lepsze, bo wytrzymalsze. Ale i twardsze, a czasem
potrzebne jest właśnie miękkie! A takie produkuje się tak, aby węgla nie miało
(na ile się da) wcale. Tak więc węgiel nie jest w "żelazie" obowiązkowy...



: > Tu mi się przypomina termin, jakiego głęboko wykształceni uczeni, konkretnie
: > astronomowie - używają na określenie wszystkich (zusamen do kupy)
: > pierwiastków
: > *cięższych od helu*. Mówią na nie... metale! I takim to terminem określają
: > całą
: > pozostałą tablicę Mendelejewa: i te pierwiastki, które chemicy też nazywają
: > metalicznymi, ale też gazy, w tym szlachetne, halogeny, tudzież ciecze.
:
: Zdaje sie ze w odpowiednich warunkach wodor przejawia wlasnosci
: metaliczne - ale dla fizykow, nie dla astrofizykow :-)
:

Choć można się upierać, że wodór otwiera *grupę* (uwaga! To termin *ścisły -
techniczny*. Patrz https://pl.wikipedia.org/wiki/Grupa_uk%C5%82adu_okre
sowego )
grupę metali (Li, Na, K, Rb, Cs, Fr), ale jedyne co go z nimi łączy, to fakt, iż
podobnie jak one - ma jeden elektron na najwyższej orbicie. Pomimo to chemicy
określają go jako *niemetal*, i choć laboratoryjnie może to być zmienione, to
nigdzie na Ziemi nie występuje on w naturze - w stanie metalicznym. Bowiem
wymaga to temperatury bliskiej bezwzględnego zera, oraz ciśnienia
przekraczającego (co najmniej!) 2 800 atmosfer! Ale przy większym ciśnieniu
temperatura nie musi być już tak niska, i spekuluje się, że wodór metaliczny
*może* występować np. na Jowiszu. Jednak to ciągle "kredą w kominie pisane"...


--

No to takie motto na dziś:

Już lepiej dopuścić nadmierne wakaty
- niż niewspółmiernie na-mnożyć cytaty:
Gdy jest ich zbyt dużo, nikt tego nie czyta
Tnij akuratnie!
- lub cytuj Tacyta...

do góry