Użytkownik "Maciej Bebenek" <m...@t...waw.pl> napisał w wiadomości
news:446f0c95$1@news.home.net.pl...
> Donaldcb napisał(a):
>
> > decyzja o przyjęciu kandydata w poczet Internetu kwalifikowanego byłoby
> > podejmowane na podstawie specjalnych testów kwalifikacyjnych. Od tej
zasady
> > istniałoby kilka wyjątków, np. nie musiałyby ich przechodzić osoby
> > legitymujące się tytułem doktora wzwyż w dziedzinach matematyki, fizyki
lub
> > informatyki.
>
> Hmmm.. A skąd akurat wybór tych dziedzin nauki? Co z chemią,
> budownictwem, elektroniką, energetyką, o rzeszy dziedzin humanistycznych
> już nie wspominając? Dlaczego odmawiasz prawa do samostanowienia dla
> lingwistów, biologów, historyków czy geografów?

Na razie pracuję jedynie nad wstępną wersją draftu. Chodzi o to, aby projekt
nie upadł już na samym starcie ze względu na zbyt duże przeciążenie
odpowiedzialnych za niego osób. Dlatego też, na początku będzie on obejmował
jedynie dziedziny bezpośrednio związane z kulturą elektroniczną. Z czasem, w
miarę jak Internet kwalifikowany będzie się rozwijał, można będzie rozważyć
poszerzenie go o kolejne, jednak należy przy tym zachować dużą ostrożność,
aby nieopatrznym posunięciem nie doprowadzić do zaśmiecenia systemów web2 i
USENET II. Stąd też nie będą one obejmowały prawdopodbnie dziedzich
humanistycznych, ponieważ trudno tu o dokonanie obiektywnej oceny
przedstawianych dokumentów.

> I dlaczego akurat
> stopień doktora ma być wyznacznikiem czegokolwiek. Jeśli szukasz
> autorytetów, to przynajmniej profesor, i to nie zatrudniony, a
belwederski.

Nie o to chodzi. Tytuł doktora jest dowodem przydatności posiadającej go
osoby w danej dziedzinie, a zatem w celu zaoszczędzenia czasu i zwiększenia
efektywności w przypadku osób nim się legitymujących można pominąć
przeprowadzanie testów kwalifikacyjnych. Tym niemniej, przeznaczone do
publikacji webowej prace osób legitymujących się tytułem doktora, będą
musiały zostać pozytywnie zarecenzowane przez recenzentów specjalnie do tego
celu powołanych. Wyjątkiem będzie sytuacja, w której określona praca już
zdobyła pozytywne recenzje uniwersyteckie, a zatem nie trzeba będzie
recenzować prac magisterskich, doktorskich i profesorskich. System
recenzowania stosowany w środowiskach web2 i USENET II będzie wzorowany na
tym, które jest stosowany w środowiskach uniwersyteckich. Nie oznacza to, że
osoby nie posiadające tytułu doktora lub profesora nie będą mogły stać się
użytkownikami web2 i Usenetu II. Jednak będą musiały one przejść testy
kwalifikacyjne, które wykażą przydatność posiadanych przez kandydata wiedzy
i umiejętności do danej dziedziny wiedzy. Aby dostać się na uniwersytet,
konieczne jest zaliczenie i zdobycie określonej liczby punktów na egzaminach
wstępnych. Tytuł magistra wiąże się z koniecznością napisania pozytywnie
zarecenzowanej pracy magisterskiej. Tytuł doktora wiąże się z koniecznością
napisania pozytywnie zarecenzowanej pracy doktorskiej. Tak więc posiadanie
tytułów naukowych związane jest z koniecznością spełnienia pewnych wymagań.
Dodaje to legitymującym się tymi tytułami osobom pewnego prestiżu. Również
przynależność do Internetu kwalifikowanego będzie wiązała się ze
zwiększeniem prestiżu osoby do niej przynależącej. Niestety, ale jak
mieliśmy okazję przekonać się na podstawie Internetu prostego, brak takiej
kontroli sprawia, że sieć staje się zwykłym śmietnikiem.

> > Wszystkie prace zamieszczane na web2 byłyby wcześniej
> > recenzowane przez wyznaczone do tego osoby. Od tej reguły również można
> > wprowadzić pewne odstępstwa, np. procedury takiej nie musiałyby
przechodzić
> > pozytywnie zarecenzowane prace magisterskie, doktorskie i profesorskie.
>
> Czy to się nie nazywało kiedyś cenzurą? W jaki sposób nowa teoria ma
> dotrzeć do publicznej świadomości, jeżeli autorytety, skostniałe i
> konserwatywne, ją uwalą już w pierwszym czytaniu? Albo, co gorsze, nazwą
> spamem i zablokują światłym odkrywcom dostęp do całego expertnetu?

Po pierwsze każdy będzie mógł korzystać z zasobów Internetu kwalifikowanego,
ponieważ wszystkim zostaną przyznane uprawnienia "read". Natomiast
recenzenci będą zobowiązani do przedstawienia uzasadnienia, dlaczego dana
praca została odrzucona lub zaakceptowana. Jest to system oparty na tym
stosowanym w środowiskach uniwersyteckich. Nie będzie istniała możliwość
odrzucenia materiałów od tak sobie, konieczne będzie przedstawienie
konkretnych błędów formalnych w recenzowanej pracy. Po drugie, recenzent
będzie mógł w każdej chwili stracić status recenzenta, również bez
widzimisię. Będzie to stanowiło mobilizację do uważnego i poprawnego
recenzowania prac.