Użytkownik "Bartek Stalewski" <f...@i...pl> napisał w wiadomości
news:e4mjqv$9r7$1@node3.news.atman.pl...
> Donaldcb wrote:
> > Rozwiązania takie zapewnią Internetowi kwalifikowanemu przejrzystość i
> > wysoki poziom merytoryczny, jest to więc przełom w podejściu do
publikowania
> > danych w sieci.
>
> A miejsce na komercję? Wątpię, żeby ludzie żyjący z zarabiania na
internecie
> przepuścili jakiekolwiek nowe, tzw. "popularne miejsce" w sieci
(zakładając,
> że projekt INTERNET II wypali i znajdzie rzesze odbiorców). Imo osoby
takie
> zaczną aspirować do roli takich, co mają uprawnienia write, a potem zrobią
> z INTERNETU II jeden wielki reklamowy burdel, jak to ma miejsce przy
obecnym,
> "normalnym" rozwoju sieci.
> ::

Nie. Z jednej strony zapewniałaby to konieczność przejścia przez kandydatów
odpowiednich testów kwalifikacyjnych i konieczność rejestrowania się pod
swoim prawdziwym imieniem i nazwiskiem, z drugiej - rygorystyczne reguły,
których musieliby przestrzegać znajdujący się w sieci użytkownicy i wysokie
wymagania, które musiałyby spełnić dokumenty zamieszczane w ramach systemu
Internetu kwalifikowanego. Ponadto wszystkie decyzje dotyczące tego, czy
dany kandydat zostanie zaliczony w poczet użytkowników systemów web2 i
USENET II musiałyby zostać zatwierdzone przez supervisora. Zablokowanie
konta następowało nie tylko po wysłaniu spamu przez użytkownika, ale również
po flame'owaniu, czyli wysyłaniu odpowiedzi na spam. Co więcej, gdyby
recenzent przepuścił do opublikowania materiał, który w rzeczywistości był
bezwartościowy, odbierano mu automatycznie status recenzenta. Dalej,
założeniem środowisk web2 i USENET II byłaby minimalizacja grafiki i innych
funkcji bajeropodobnych. Jedyną dopuszczalną szatą graficzną byłby tzw.
układ standardowy, tj. black text on white background. O flashach,
javascriptach, itp. nie byłoby nawet mowy. Natomiast środków na finansowanie
Internetu kwalifikowanego upatruję w kilku źródłach. Z jednej strony byłby
to projekt oparty na schemacie konstrukcyjnym BSD, tworzony i utrzymywany
przez swoich entuzjastów. Nawet obecnie istnieje dużo wartościowych,
trzymających wysoki poziom merytoryczny stron WWW, problemem jednak
jest to, że nie jest łatwo do nich dotrzeć o ile nie zna się wcześniej ich
adresu, nie istnieje bowiem zwarta struktura oraz systemy indeksowania
i wyszukiwania, które pozwoliłyby wyselekcjonować przydatne dokumenty.
Nie ma więc powodu sądzić, że projekt Internetu kwalifikowanego nie spotka
się z zainteresowaniem. Byłby on też finansowany z funduszy celowych oraz
przez sponsorów, jednak nachalne reklamowanie sponsora w zamian za
finansowanie projektu Internetu kwalifikowanego byłoby niedopuszczalne.
Natomiast mogliby oni liczyć na umieszczenie ich na stronie
web2://sponsors, stanowiącej listę sponsorów sysytemów web2 i Usenet II.
Można rozważyć propozycję zamieszczania linków do stron sponsorów u góry
dokumentów, ale wyłącznie w formie tekstowej. Ponadto fakt bycia sponsorem
nie oznaczałby automatycznie otrzymania uprawnień "write", ani też
zezwolenia na umieszczanie stron internetowych w obrębie Internetu
kwalifikowanego. Należałoby również utworzyć konto, na które pieniądze
mogłyby wysyłać osoby zainteresowane rozwijaniem web2 i Usenetu II.