On Thu, 07 Aug 2014 11:31:33 +0200, Atlantis <m...@w...pl>
wrote:
> Sto do dwustu bajtów!? To chyba nie licząc bufora na pakiety?
> Czy może w stosie Microchipa jest to w jakiś sprytny sposób
rozwiązane?

Licząc. Bufory rx/tx gniazd (każde gniazdo ma bufor rx i bufor tx) są
statyczne i definiowane na etapie kompilacji. Liczba buforów gniazd
tcp określa liczbę jednocześnie możliwych otwartych połączeń, a
jeden pojedynczy bufor może być nawet wielkości 1 bajta, jeśli
chcemy. Ale oczywiście maleńki bufor będzie mocno ograniczał
transfer. Rozsądna wielkość bufora to 20-100 bajtów. Jeśli chcemy
mieć dwa gniazda przy buforze 20 bajtów mamy (20rx+20tx)*2 gniazda
daje to 80 bajtów. Sam stos (w zależności jakie moduły wkompilujemy)
potrzebuje nie więcej niż 100 bajtów. Jeśli chcemy szybsze osiągi z
większymi buforami gniazd to można je umieścic w ramie encj (8KB)
zwalniając tym ram mcu. Jeśli wiemy, że nasze urządzenie więcej
wysyła niż odbiera, możemy dla danego gniazda zwiększyć bufor tx
kosztem rozmiaru rx. Stos mhcp jest nieźle zoptymalizowany pod kątem
potrzebnego mu ram.
Zdefiniowane bufory są pogrupowane (co determinuje ich
przeznaczenie), każda grupa ma swój identyfikator, który jest
wykorzystywany w wywołaniu funkcji inicjujacej połączenie, to
determinuje jaki bufor zostanie przypisany temu połączeniu i jakie
osiągi ono będzie miało.

To tak w skrócie, bo o stosie mchp to książkę można napisać....

--
Marek