On 2014-01-13, g...@g...com <g...@g...com> wrote:
> W dniu poniedziałek, 13 stycznia 2014 15:46:06 UTC+1 użytkownik A. L. napisał:
>> On Mon, 13 Jan 2014 06:38:51 -0800 (PST), g...@g...com
>> wrote:
> [...]
>> >Ogromna zaleta i jednoczesnie wada jezyka C jest
>> >tak zwany statyczny system typow,
>>
>> To nie WADA, to ZALETA. Systemy z dynamicznymi typami nadaja sie co
>> najwyzej do pisania programow studenckich
>
> Statyczna kontrola typow ma taka zalete, ze zwieksza
> niezawodnosc oprogramowania i pozwala uniknac calej klasy
> bledow, ktore w innym razie moga zamanifestowac sie dopiero
> wtedy, kiedy zostanie wykonana bledna sciezka w programie
> (co czasem moze sie zdarzyc na dlugo po umieszczeniu go na
> produkcji)
>
> Ma jednak taka wade, ze utrudnia pisanie kodu generycznego
> (a rozwiazanie oferowane przez C++ wyglada na ponury dowcip)
> i generalnie czesto wymaga pisania wiecej, niz to potrzebne.

Widać z daleka, że nie oglądałeś na oczy SML-a, Haskella ani Erlangowego
Dialyzera.

No i nie wiem jak w twój kod, ale mój często pracuje na złożonych
strukturach danych. Deklaracje typów dają mi -- nawet jeśli nic poza
tym -- systematyczną dokumentację co która funkcja przyjmuje i co
zwraca.

> Wspolczesnie uzycie jezykow z dynamicznym typowaniem
> zdecydowanie dominuje
[...]
> Mysle, ze gdyby w projektach tego rodzaju system typow
> naprawde dawal tak wielkie korzysci, to by go tak latwo
> nie zmarginalizowano.

Bo najpierw trzeba umieć korzystać z systemu typów. Zgadnij, dlaczego do
Erlanga, języka z dynamicznym systemem typów, w toku ewolucji *dodano*
elementy pozwalające na deklarowanie i dedukcję typów?

I dodatkowo: http://ro-che.info/ccc/17

--
Secunia non olet.
Stanislaw Klekot