Luke pisze:

>> Nie wypowiadam się na temat tego, co lepiej, tylko co można.
>> Potwierdzenie skrótem MD5 (lub podobnym) służy dokładnie temu
>> i tylko temu, co potwierdzenie czyichś kwitów przez notariusza.
>> Dokładne znakowanie czasem rzadko w takich sprawach jest ważne,
>> przeważnie wystarczające może być wyrycie sumy MD5 gwoździem na
>> drzwiach od wychodka. Jeśli uda się potwierdzić, że napis ten
>
> No ale takie znakowanie nic nie szkodzi, bowiem jest to hash
> podpisany przez serwer znakujący. Więc skoro liczymy ten hash,
> to czego go nie oznakować...

Z tym się zgadzam w stu procentach: nie zaszkodzi.

>> instytucja publicznego zaufania, jak notariusz. Ale to samo można
>> przy dzisiejszej technice zrobić przy pomocy MD5.
>
> Są dwa wątki - pierwszy, to sama możliwość technicznego i logicznego
> udowodnienia. Drugi, to uznawalność takiego dowodu przez polskie prawo.
> Które np. w przypadku podpisu elektronicznego wymaga w dzisiejszych
> czasach podpisu kwalifikowanego. I podobnie, jak nie wyjdzie nic przed
> sądem z podpisywania faktur kluczem PGP, może być problem z uznaniem
> przez sąd sumy opublikowanej w usenecie albo wyrytej na drzwiach wychodka.

Są to dwie zupełnie różne sytuacje. Do faktury może się przyczepić
urząd skarbowy. Albo ten, kto ma ja zapłacić, ale nie ma na to ochoty
(lub pieniędzy). Wtedy sprawa może trafić do sądu, który orzeka co
do zgodności tej faktury z ustawami. Tu może być dziwnie -- kiedyś
niezgodna z ustawami była faktura wydrukowana na nieswojej drukarce.

W przypadku orzekania w zakresie prawa autorskiego, żeby dowód traktować
jako "nieuznawany przez polskie prawo", to by chyba musiał być wymuszony
torturami. Dowód może być mocny lub słaby. Zeznanie sąsiada, że przed
laty czytalem mu fragmenty mojej powieści dla dorastających panien, jego
znajomośc fabuły -- to już jest mocny dowód. Suma MD5 z drzwi wychodka
lub z Usenetu, dokładnie zgodna z tą wygenerowaną przed sądem z mojego
pliku PDF z powieścią -- to jest tak mocny dowód, że niczym go przebić
się nie da.

> W zasadzie chyba wszystkie wymogi spełniłoby podpisanie dokumentu kartą
> kryptograficzną z kwalifikowanym podpisem, wraz z użyciem zaufanego
> znacznika czasu. Takie coś powinno w myśl polskiego prawa być ważne i
> uznawalne. Tzn. delikwent sam sobie podpisał dokument, data podpisu jest
> podpisana przez zaufany urząd, a dodatkowo takich podpisów i znaczników
> czasu z różnych serwerów zaufanych można sobie zrobić ile chcemy.
>
> Albo nawet zaniesienie do notariusza nie dokumentu, lecz oświadczenia,
> że posiada się w tym dniu dokument o określonych kilkunastu hash'ach :)

No więc właśnie te hashe wystarczą. Można użyć notariusza jako sławojki
w wersji deluxe.

--
Jarek